Dekapolis

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zgubiłeś ich w sporym tłumie, acz pewnie wystarczy kierować się mniej więcej tam, gdzie sam wyposażyłeś się w nową broń do polowań.

‐ Lepiej skończ mielić jęzorem i przeproś za zniewagę lub chwyć za swoją broń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek.
‐Dobrze. Wybacz za urazę swojej rasy.
Po chwili dodał.
‐Też chciałbym walczyć, ale mam być pokojowym posłańcem.

Krasnolud
Tam też się udał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I rzeczywiście, znalazłeś ich przy tym samym stoisku, przy którym sam kupiłeś sobie kuszę i bełty do niej.

‐ Masz jakiś dowód, poza słowem, żeś posłaniec, a nie szpieg?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Pochodzę z miejsca, którego nie znasz. Pracuję dla osoby, której nie znasz. Znasz Dekapolis i ludzi tam żyjących. Czy dysponowali oni kiedyś elfem w zbroi sięgającej dwa metry, a na dodatek walczącym toporem i przybywającym z zupełnie innej strony?

Krasnolud
‐No, czyli wolicie mieć własne. Dobry pomysł.
Mrugnął do sprzedawcy. Fajnie jest czasem zwiększyć biznes swojego ziomka krasnoluda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Cóż, chyba zauważył gest, więc niezależnie od wyniku konkursu i tak się dziś napijesz.

‐ Ta… To brzmi… Sensownie. Czy jak to się mówi… ‐ powiedział i ostrzem topora wskazał Ci kierunek, w którym masz się udać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
Nie jest to konieczne, ale poczekał za kompanami. A jak to z jego bełtami?

Niziołek
‐Dziękuję.
Ruszył w tamtym kierunku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wystarczająca ilość, żeby upolować dość zwierzyny, aby ich zdyskredytować i wygrać konkurs, a przy okazji coś też jeszcze powinno zostać.

Podróż nie była długa, gdyż po około kwadransie dotarłeś do sporej przesieki w tundrze, którą wokół zabezpieczono prymitywnymi zasiekam, palisadą i wałem ziemnym, a cała zastawiona była namiotami ze skóry różnych zwierząt. Poza tym widziałeś tam też ogniska i liczne zastępy Nordów, w różnym wieku i obu płci, a nawet kilka Lodowych Olbrzymów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
No i doskonale! Ruszył więc z innymi poza Dekapolis.

Niziołek
Rozejrzał się za jakimś wejściem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Całą trójką opuściliście miasto, mając głęboko w dupie strażników, którzy Wam to odradzali ze względu na czających się w tundze Nordów, Lodowe Olbrzymy i zwabione wonią świeżych trupów drapieżniki… W końcu o to Wam właśnie chodziło, czyż nie? No, przynajmniej o to ostatnie. Tak czy inaczej, po opuszczeniu bram miasta, każdy Krasnolud skierował się w swoją stronę.

Kilka bram było i właściwie bez różnicy, którą wybierzesz, bo i tak pewnie jacyś wartownicy wyłapią Cię dużo wcześniej.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
Jego towarzysze ruszyli w jakim kierunku?

Niziołek
A więc ruszył przez jedną z nich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Właściwie jeden prosto jak w mordę strzelił, a drugi odszedł kilkanaście metrów w lewo i także ruszył przed siebie.

Nie dotarłeś nawet do połowy drogi, nim z każdej strony nie otoczyła Cię grupa ośmiu Nordów z trzema tresowanymi wilkami. Nic nie mówili, ale postawa oraz dłonie zaciśnięte na mieczach, młotach, włóczniach i toporach robiły wystarczające wrażenie, aby obyło się bez słów.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
No to on ruszył w prawo i jako prawy krasnolud pomaszerował nucąc jedną z krasnoludzkich piosenek, gdy wyruszały dać komuś wpie**ol.

Niziołek
‐Nie jestem wrogiem, ani sojusznikiem miast, które wam sprawiają kłopot. Jestem posłańcem kogoś innego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brak jakiegokolwiek ruchu z ich strony oznacza, że chcieliby wiedzieć coś więcej, jak to wartownicy.

Twa krasnoludzka pieśń niosła się po tundrze i odbijała od rozmaitych iglastych drzew, jednakże jak na razie nie widzisz nic do upolowania.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Krasnolud
Dlatego umilkł i rozpoczął wstępne tropienie.

Niziołek
‐Jest tutaj Wulfgar?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Śladów na śniegu była istna mnogość, zależy tylko na co chciałeś dziś zapolować.

Jeden ze strażników pokręcił głową.
‐ Wyjechał niedawno, jest jego zastępca, Behtrag Śmiały.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Wulfgara nie znajdę wśród ziem, których nie znam, prawda? Więc jeżeli nie stanowi to problemu, to chciałbym przekazać zaproszenie Behtragowi Śmiałemu.

Kuba
Drapieżniki oczywiście.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zaproszenie? Od kogo? ‐ spytał wartownik.
‐ Pewnie od psów z Dekapolis! ‐ dodał drugi i splunął, zaś reszta poszła w jego ślady.

Miałeś ślady niedźwiedzia i watahy wilków, przecinały się co prawda, ale biegły w innych, przeciwnych, kierunkach.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Żaden z Dekapolis mnie nie wezwał, a również nigdy tam nie byłem. Poza tym… myślicie, że ukrywaliby przez taki okres czasu obecność wojownika mej wielkości i nie wysłali go do walk? A jak już, to dlaczego ja miałbym ruszać samemu na wasze terytoria, zamiast bronić miast? Odpowiedź jest prosta ‐ To nie oni mnie wezwali, tylko ktoś, komu bardzo zależy na tym, żeby wiadomość dotarła do Wulfgara i Behtraga.

Ruszył za niedźwiedziem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ślad urywał się przed jaskinią, do której zapewne powinieneś wejść, aby dobrać się do miśka.

‐ Jak nie Dekapolis to kto? Może te cesarskie psy?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Niziołek
‐Za przeproszeniem, jestem, a raczej byłem Elfem. Pochodzę z Góry, Miasta Imperawes.

Krasnolud
Nie wchodzi się do jaskini niedźwiedzia. Poszukał gałęzi do pochodni.