Dekapolis

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mam dług u was, a teraz spi***alamy!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
Zastałaś go w chwili, gdy odpoczywał na recepcji, brak klientów pozwolił mu chwilę odetchnąć i coś zjeść, być może pierwszy posiłek przez cały dzień.
Vader:
‐ Spi**alamy! ‐ powtórzyli obaj za Tobą, niemalże w tym samym czasie, i praktycznie od razu zaczęli przebierać swoimi krótkimi nóżkami. Tymczasem Ty dostrzegłeś, jak celnie wymierzony pocisk z balisty ubił kolejnego Golema, zaś na następnego rzuciło się kilkanaście Krasnoludów, zapewne w myśl taktyki "kupą i na pohybel skuwysynom!"

Wróciłeś w okolice obozu Krzyżowców, dziwnie pustego… Cóż, pewnie wybrali się na jedną z wypraw wojennych przeciwko Nordom.
‐ Co tera? ‐ zapytał Oonta, stając obok Ciebie.

[Kubeł1001]

gulasz88

Podeszła do niego i oparła się o ladę.
‐ Co dziś na obiad? ‐ Zapytała

//Mogę prosić o jakieś streszczenie historii? Dlaczego Vader z bandą krasnoludów napi**dala się z armią golemów?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Kranolud
A więc wykonał taktyczny odwrót.

Perun Ward
‐Charakteryzacja.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
//Vader przybył tu na długo przed wojną Dekapolis z Nordami, a niedawno zaciągnął się do armii jednego z krasnoludzkich klanów, jaki się tu gnieździ. Przed chwilą opuścili mury jednego z miast i wpadli w zasadzkę złożoną z Golemów, sterujących nimi Magów i Nordów, głównie łuczników.//
Wzruszył ramionami i dalej pałaszował solidny kęs surowej dziczyzny… Cóż, Norda z tundry można wyciągnąć, ale tundry z Norda ‐ nigdy.
Vader:
Podczas takowego zginęło kilka Krasnoludów, ale reszta to zauważyła i sprawnie uformowała ochronny czworobok z tarcz, jaki parł dalej, nieczuły na ataki łuczników Nordów.

‐ Hę? ‐ odparł tylko Ork, nie rozumiejąc, o czym do niego mówisz.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Surowe mięso jest zdrowe, wiele przydatnych składników jest wytrącanych z niego podczas gotowania. ‐ Powiedziała i usiadła na ladzie.
‐ Oczywiście o ile nie ma w nim pasożytów albo innego cholerstwa.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Perun Ward
Wskazał na swoje ubranie. 
‐Musi wyglądać na takie, jakbym walczył i uciekał.

Kranolud
A on z nimi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
‐ Więcej mięsa w mięsie. ‐ odparł, wzruszając ramionami i wyrywając zębami kolejny kawałek dziczyzny. ‐ Czego chcesz?
Vader:
‐ I tylko tyle?

Po jakimś czasie zarządzono odpoczynek, oczywiście cały czas w formacji, aby wszyscy mogli odpocząć, należało też w końcu opatrzyć rannych.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Sprawdzić czy się trzymasz. No wiesz, jest wojna i tak dalej. ‐ Rozłożyła ręce.
‐ Takie rzeczy nie wpływają dobrze na człowieka…

[Kubeł1001]

Vader0PL

Perun
‐Tak.

Kranolud
Takie jest piękno… no, czegoś jest to piękno.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
Rzucił na Ciebie zaciekawionym wzrokiem, ale po chwili wrócił do swojego posiłku.
‐ Bywało gorzej. To nie jest pierwsza wojna w moim życiu, a pewno też nie ostatnia.
Vader:
Kiwnął głową i Ork z nożami poharatał Twój płaszcz z kapturem.
‐ Co tera? ‐ zapytał Oonta.

Może już nie tak odległych gór Grzbietu Świata, najwyższych jakie w życiu widziałeś, Waszego nowego domu i celu podróży?

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Nie lubię wojen. Znaczy, przynoszą mi dochód, prawda, ale żadne inteligentne stworzenie nie powinno zabijać się nawzajem z powodu kresek na mapie czy przekonań. To po prostu złe.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Perun
‐Magię pozostawcie mi. W sumie też lepiej trochę się oddalić.

Kranolud
Ich domu, on tutaj tylko przejazdem. Ale fakt, góry piękne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
‐ Powiedz to innym… Za bezpiecznymi i ciepłymi murami miast Dekapolis rozciąga się kraina, w której żaden pacyfista nie pożyje długo… Zabij lub zgiń. ‐ wyjaśnił, przełykając ostatni kawałek mięsa. ‐ Albo zjedz lub zostań zjedzony.
Vader:
Nie mieli nic przeciwko i ponownie zagłębili się w tundrę, oddalając się wedle Twojego rozkazu.

Jak wszystkie góry, przynajmniej w krasnoludzkim mniemaniu. Nawiasem mówiąc, tak wysokich jeszcze nigdy w życiu nie widziałeś, a miałeś okazję trafić na wiele różnych wzniesień, zarówno w państwie krasnoludzkim, jak i w innych rejonach Elarid.

[Kubeł1001]

gulasz88

‐ Mi tego nie musisz mówić. ‐ Powiedziała i potarła swoją maskę, tak jakby chciała wskazać na swoją zdeformowaną twarz. Wiedziała że Hanzelowi chodzi konkretnie o tereny nordów, jednak zupełnie sobie zdawała sprawę z beznadziei otaczającego ją świata.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową, otrzepał sękate dłonie i wstał, kręcąc głową aby rozruszać nieco mięśnie karu i szyi.
‐ Powonieniem już wracać do pracy. ‐ bardziej stwierdził, niż zapytał, ale i tak zdawał się czekać na Twoje formalne potwierdzenie.

[Kubeł1001]

gulasz88

Potrząsnęła głową, wychodząc ze wspomnień.
‐ Tak, tak… jak najbardziej. Ja z resztą też.
Możliwie szybkim krokiem poszła na piętro, do swojego biura, by pozałatwiać papierkowa robotę.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Perun
A więc, w celu dodania uroku, warto trochę przypalić swoje szaty.

Kranolud
W sumie wpadła mu do głowy pewna myśl…
‐Zdobył już ktoś szczyt tych gór?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gulasz:
Nie było jej wiele, toteż uwinęłaś się do późnego popołudnia, co oznacza, że w końcu, od bardzo dawna, masz wreszcie wieczór dla siebie.
Vader:
To ździebko groźne, jeśli jest się Magiem Elektryczności, a nie Ognia, a do tego kieruje się pocisk magicznej energii na samego siebie.

[Kubeł1001]

Gulasz86

“Wieczór dla siebie”, cóż za abstrakcyjne pojęcie! Walczyła z myślami przez dłuższą chwilę, jednak zdołała przekonać samą siebie, że pół miasta nie będzie nagle potrzebowało pomocy medycznej, tylko dla tego że postanowiła sobie zrobić chwilę przerwy. Wyszła na zewnątrz, dając uprzednio znać Esami że może jej chwilę nie być. Wyszła na ulicę i… nie miała najmniejszego pojęcia co robić dalej