Mroczne Królestwo

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stwór był przygotowany na ten manewr i chwycił dłonią klingę Twojego miecza, drugą sięgając do gardła. Niewiele by brakowało, a by Cię udusił, szczęśliwie pomoc przyszła w porę, gdy urucki miecz rozłupał czaszkę Martwca na dwoje, a ten upadł bez życia przed Tobą.
Zobaczyłeś wtedy Uruka, który uratował Ci życie, poza zmęczeniem walką był cały, choć jego pozostali towarzysze leżeli bez życia na ziemi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Odetchnął głęboko.
‐Żeby się okazało, że ich życie nie poszło na marne.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zginęli dzielnie. ‐ odparł tylko Uruk i ruszył dalej, naprzód, gotów wykonać misję dla swojego pana, nawet gdyby oznaczało to poświęcenie życia na pułapkach, w które to Ty mógłbyś wpaść, gdybyś ruszył przodem.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Ruszył więc za nim, ciesząc się odrobinę z tego, że to nie on wydał rozkaz, żeby to Uruk szedł pierwszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pułapek jednak nie było, więc spokojnie trafiliście do swojego celu, jakim był ułożony na kamiennym piedestale sarkofag w niewielkiej jaskini, zaś po Waszym wejściu do środka, komnata natychmiast rozbłysła światłem, ponieważ tuzin pochodni zapalił się w tym samym czasie, właściwie bez Waszej ingerencji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Rozejrzał się dla pewności, nauczony poprzednim atakiem z zaskoczenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic widocznego gołym okiem, a pochodnie rozświetlały nawet sufit jaskini, gdzie tym razem nie czaiły się żadne Martwce.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Ruszył więc dalej, uważnie obserwując okolicę i starając się nie wdepnąć w ukrytą pułapkę w podłodze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brak jakichkolwiek pułapek, ewentualnie miałeś szczęście i nic nie aktywowałeś. Bądź też inni łowcy skarbów uruchomili je przed Tobą, bo istnieje też taka możliwość, acz nie ma co się nad tym rozwodzić, jak i nad tym, że być może sam grobowiec również padł wcześniej ofiarą szabrowników.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Tamci strażnicy przy wejściu zwiastowali raczej, że nikogo tutaj nie było, toteż starał się nie utracić nadziei, by wrócić do Kresu Nadziei, ze sprzętem i nadzieją na lepsze stanowisko. Spróbował zbliżyć się do sarkofagu i go otworzyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Potrzebowałeś pomocy ocalałego Uruka, choć rannego, to wciąż silnego, a i tak męczyliście się kilkanaście minut, gdy pokrywa sarkofagu odpuściła i upadła na podłogę, roztrzaskując się na dwoje. Gdy pył i kurz opadły, a Wy przestaliście wreszcie kasłać, mogliście dostrzec w środku wysuszony już szkielet, choć jego zachowane w górnej szczęce kły w dość oczywisty sposób mówiły, kto tam leży, podobnie jak kompletne wyposażenie trupa, na którym zależało tak Kettlosowi.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
‐Mam taką małą prośbę…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uruk popatrzył na Ciebie, ale chyba domyślał się, co masz na myśli. Mimo to posłusznie czekał, aż wypowiesz swoją prośbę, dla niego rozkaz.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
‐Zmiażdżysz mu czaszkę, żeby nie wstał?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wzruszył ramionami, zapewne uważał, że każesz mu zdjąć artefakty z trupa, gdyby chroniła go jakaś potężna Magia, więc pewnie Twoje słowa przyniosły mu niejaką ulgę. Zwinął palce zdrowej ręki w pięść i wziął zamach, a potem gładko skruszył starą, nadgryzioną zębem czasu, czaszkę umarlaka.

[Vader]

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
-To jest jakaś forma zabezpieczenia dla nas.
Spróbował zająć się zdejmowaniem artefaktów, przy okazji sprawdzając, czy któregoś z listy nie brakuje.

[Kubeł1001]

Wszystko było w komplecie, a choć poszczególne elementy ekwipunku ciężko ściągało się ze zwłok, to udało Ci się je wszystkie skompletować, więc pozostaje wracać znów do Kresu Nadziei i tam liczyć na to, że rzeczywiście trafiłeś na prawdziwe artefakty, a nie podróbki, a także przemilczeć ewentualną profanację grobu.

[Vader]

Grofilor “Zmora” Gliofrosziodew
Najpierw sprawdził, czy na pewno niczego nie brakowało.
-Jeżeli to wszystko, może nie będziemy musieli odwiedzać pobojowiska.

[Kubeł1001]

Uruk wzruszył ramionami, był tu tylko po to, aby wypełnić misję, było mu wszystko jedno, gdzie i po się teraz udacie.

[Vader]

///Czyli wszystko jest?///