Góra Mroku

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Czyli jak łatwo zabić postać poprzez edycję bestiariusza ^^

[Kubeł1001]

Bilolus1

//tyle że w sumie Strażnik nie ma ciała ‐ jest upiorem. Samo zniszczenie jego zbroi to po prostu smutna rzecz

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Oh, zaraz dodam coś co niszczy i upiory. Tylko niech mnie natchnie

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Dodaj sprzęt pogromców duchów, to będzie świetne.//
Teleportacja nie dała wiele, w końcu przez właściwości Góry nie mogłeś jej użyć. Miotanie się również nic nie dało, czekanie także nic, choć szczęśliwie stwierdziłeś, że nie zostałeś zamknięty we własnym ciele, ale poruszanie się przyjdzie Ci z większym trudem niż dotychczas.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Akurat świtał mi pomysł na sierp przenikający ciało, a tnący w zamian duszę

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przez krótką chwilę Strażnik zastanowił się nad zrzuceniem zbroi…jednak opcja ta wydała mu się głupia i nierozsądna…ruszył zatem dalej, teraz nieco spowalniając swojego tempa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mam dziwne deja vu…//
Dalsza podróż schodami przeszła Ci już bez problemów i stanąłeś wreszcie na płaskim jak stół wierzchołku Góry Mroku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

To miało być takie trudne…?‐ przeszła myśl przez jego głowę gdy rozejrzał się w poszukiwaniu czegokolwiek, ruszając bliżej środka

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, a przynajmniej na to wygląda.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydobył zatem kryształ ponownie i rozejrzał się wokół jeszcze raz trzymając go w dłoni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Świecił nader intensywnie, a po chwili odpowiedział mu blask w innym miejscu, na samym środku Góry.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podszedł zatem bardzo blisko do owego środka i rozejrzał się za jego źródłem

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było to małe wgłębienie w skale.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował do niego sięgnąć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sięgnąłeś i nic się nie stało. Może warto umieścić tam kamień?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydawałoby się że ktoś mógłby zostawić tam coś ładnego…‐ i tak też zrobił, delikatnie ułożył kamień przy szczelinie po czym spróbował go do niej włożyć ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się. Nic specjalnego nie działo się przez kilka chwil, a następnie góra zaczęła drżeć, aż nagle powoli wysunęło się z niej tuzin kamiennych trójkątów, rozstawionych idealnie po całej jej płaskiej powierzchni. Również minęła chwila, nim w górze pojawiły się małe żłobienia, ciągnące się od każdego z trójkątów do miejsca, w którym spoczywał kamień. Po chwili na trójkątach zaczęły się nawet formować litery, a nawet pojawiło się coś na kształt łańcuchów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował sięgnąć po wszystkie łańcuchy, jeśli trzeba owijając je wokół swych rąk… po czym stojąc wciąż w środku spróbował je przyciągnąć do siebie ‐ oczywiście jeśli się dało… jeśli nie podchodził do każdego z trójkątów z osoba aby przeczytać co na owych jest zapisane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To z łańcuchami się nie udało, były zdecydowanie za krótkie. Lecz odczytanie słów przyszło łatwiej, choć był to stary język, zapomniany i nieużywany, ale dzięki niemu poczułeś, że wraca Ci młodość, jakby dalej był ledwie tysiącletnim pędrakiem. Niemniej, na każdym trójkącie z osobna widać było nazwę dwunastu różnych ras i jedno słowo, które było wszędzie: Krew.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik skinął swa głową kilkukrotnie po czym zabrał się za schodzenie z góry… w jego głowie zrodził się plan, a dla wykonania go musiał odwiedzić kilka miejsc.