Dzikie Pogranicze
-
Tak ogólnikowo określa się tereny na pograniczu Verden i Nirgaldu, choć wielu mówi wprost, że one odgradzają od siebie oba te kraje, choć wszystko i tak zależy pd punktu widzenia, jak zawsze…
Większość tych terenów jest żyźniejsza, niż w Nirgaldzie, ale nie tak jak w Verden, przez co w krajobrazie Pogranicza dominują głównie trawiaste sawanny. Liczne pustynie znajdują się na granicy z tym pierwszym kontynentem, a lasy i rzeki w pobliżu tego drugiego. Poza tym w centrum tego miejsca usytuowane jest niewielkie i dość niskie pasmo górskie. Znaleźć tu również można kilka oaz i wodopojów, już nie tak na wagę złota, jak na Morzu Wydm, ale mimo wszystko.
Wszystkie państwa obu kontynentów, jakie mają dostęp do Dzikiego Pogranicza starają się wprowadzać tu swoje wpływy, ale rzadko kiedy im się to udaje, zwykle ograniczają się do obsadzenia swoimi osadnikami i żołnierzami danych oaz lub wybudowania kilku wież czy posterunków. Dlaczego ktoś w ogóle interesuje się tym miejscem? Cóż, przebiegają tędy wszystkie ważne lądowe szlaki handlowe między Verden i Nirgaldem oraz poszczególnymi krajami obu kontynentów. Stąd też częstym widokiem są tu kupieckie karawany z obu stron granicy, jadące sprzedać swoje towary z zyskiem lub wracające z takiej wyprawy.
Jak już zostało powiedziane, władza jakiegokolwiek kraju jest tu niewielka, stąd jest to również raj dla bandytów i im podobnych rzezimieszków, zwykle czatujących na karawany kupców, choć nie są oni tu jedynym zagrożeniem, w lokalnych górach gnieżdżą się też plemiona Orków oraz żyją Ogry i Trolle. Zwykle wszyscy są ze sobą skonfliktowani, ale i tak stanowią zagrożenie dla mniejszych grup podróżnych, zwłaszcza tych bez stosownej eskorty. Poza nimi czasem można natknąć się tu na Mutagenistów, Nekromantów, Demonologów i im podobnych, którzy chcą zgłębiać mroczną Magię samemu, bez kogoś potężniejszego nad sobą, co ma z reguły miejsce w Mrocznym Królestwie.
Mimo licznych szlaków handlowych, miast jest tu ledwie kilkanaście. Nie uznają one nad sobą żadnej władzy, wszystkie są niezależne, co prowadzi do licznych sporów, utarczek, a czasem nawet wojen pomiędzy tymi miastami‐państwami. Właśnie w nich mieszają się wpływy i wzorce zarówno nirgaldzkie, jak i verdeńskie.
Jest to istny raj dla łowców, przybywają tu wszyscy, chcący sprawdzić swoje możliwości, z większości kontynentów, polując na lwy, tygrysy, krokodyle, słonie, antylopy, nosorożce, wilki i wiele innych, bowiem sawanny Dzikiego Pogranicza charakteryzują się wprost olbrzymią różnorodnością form żywych, zwłaszcza fauny.
-
Kuba1001 Zohan:
Wraz z resztą kupieckiej karawany, po podróży uciążliwej i monotonnej, ale nieopływającej w takie przygody jak ataki bandytów czy pustynnych monstrów, opuściliście wreszcie Morze Wydm, kierując się na sawanny, jakie Twój kompan określił mianem Dzikiego Pogranicza. Czyżby już kiedyś tu był?
-
-
Kuba1001 ‐ Nie ma tu żadnej władzy. ‐ odparł mężczyzna. ‐ Miasta rządzą się same, żaden kraj nie ma tu dużych wpływów, pełno tu dzikich zwierząt, potworów, bandytów, Orków… Byłem, tak… Nie powiem, żeby było nudno, ale przyznam też, że nie chciałbym tego powtarzać.
-
Zohan666‐ Spójrz na to optymistycznie. Jeżeli ktoś zginie na tej wyprawie to więcej pieniędzy dla nas. ‐ Szepnął do niego.
-
Kuba1001 ‐ Problem jest tylko taki, że to równie dobrze na nas może spaść nagle kostucha, ale wtedy chociaż nasi kompani więcej zarobią, prawda? ‐ parsknął ironicznie Leif.
-
Zohan666‐ Dlatego ja będę pilnować twoich pleców, a ty moich. Wtedy będzie duuużo, oj dużo łatwiej.
-
Kuba1001 ‐ Brzmi uczciwie i chyba nawet powinno się udać… Gdy skończymy tę fuchę, chciałbym się tu kiedyś wybrać i zapolować… Nie wiem, czy gdzieś można spotkać równie wielki zwierzyniec, jak tutaj, na Dzikim Pograniczu.
-
-
Kuba1001 ‐ Jeśli chcesz później zjeść to, co upolowałeś, to lepiej nie. ‐ odparł, tłumacząc Ci coś właściwie oczywistego, wzruszając przy tym ramionami.
-
Zohan666‐ Hmm… Gdyby użyć wystarczająco mocnej trucizny przy polowaniu i potem taką sarnę zapodać jakiemuś wielce ważnemu typowi… Dość ‐ zakończył stanowczo to swoje gdybanie. ‐ Jeszcze mnie najdzie ochota na zabijanie.
-
Kuba1001 ‐ Jestem prostym człowiekiem, a takie zamachy nie są ani proste, ani przyjemne, zwłaszcza jeśli da się złapać… Zresztą, wszyscy Ci obrastający tłuszczem bogacze i arystokraci podobno zawsze mają kilku sługusów, którzy próbują potraw przed nimi.
-
Zohan666‐ Są trucizny, które nie działają od razu, a dopiero po jakimś czasie, ale to trzeba bezpośrednio do posiłku dodać.
-
Kuba1001 ‐ Dalej mnie to nie kręci. ‐ mruknął mężczyzna, a w tym czasie karawana zaczęła się powoli zatrzymywać, najpewniej w celu rozbicia obozowiska na noc, bo i purpurowa kula słoneczna na niebie wisiała coraz niżej na horyzoncie, a noc nigdy nie jest przyjemną porą na obozowanie, zwłaszcza tutaj…
-
Zohan666‐ Nie chciałbyś zobaczyć jak otruty dosłownie wyrwa sobie flaki? ‐ Zauważył, że karawana się zatrzymuje. ‐ Chyba o truciznach sobie kiedy indziej porozmawiamy, bo chyba rozbijamy obóz.
-
Kuba1001 ‐ Są różne gusta, ja nie przepadam za takimi widokami. ‐ wyjaśnił Lief tonem takim, że chyba rzeczywiście będzie Ci ciężko namówić go na kolejną pogawędkę w takiej tematyce. Tymczasem rozbijanie obozu szło pełną parą, zajmowali się tym pracownicy kupca, którzy przygotowywali ogniska, posiłek, prowizoryczne ogrodzenia, ustawiali wozy w obronny czworokąt i tak dalej, zakontraktowanym najemnikom, czyli Wam, pozostawiając jedynie walkę, o ile do takowej w końcu dojdzie, choć tutaj raczej nie masz co liczyć na brak wrażeń.
-
-
Kuba1001 W porównaniu do tej, jakiej uświadczyłeś podczas podróży Morzem Wydm to jest więcej niż urokliwa, w końcu to zapowiedź soczyście zielonego Verden, jednakże Dzikiemu Pograniczu trochę do niego brakuje, to wciąż tereny półpustynne i rozległe sawanny, daleko na horyzoncie, gdzie zaczyna się już właściwie osobny kontynent, dostrzegłeś zieloną kreskę lasów przetykaną gdzieniegdzie niebieskimi wstęgami rzek.
Wokół jest obecnie cicho i spokojnie, poza Wami brak tu chyba żywej duszy, nie licząc kilku krążących po niebie ptaków.
-
-
-
Rafael_Rexwent// Sunfire_, nie można GMować samego siebie. To oznacza, że piszesz co twoja postać chce zrobić, jednakże werdykt czy to zrobi należy do prowadzącego czyli Kuby. Nie możesz wpływać na żaden czynnik środowiskowy oprócz swojej postaci (Dlatego nawet jeśli rozkazałeś Nekromancie się zbliżyć, to i tak nie możesz napisać, że tak się stało bowiem Nekromantą steruje Kuba).
To ma działać na zasadzie:
Twój odpis (zamierzenia) ‐ > odpis GMa (opis skutków twoich zamierzeń/wprowadzanie nowych elementów/etc.) ‐ > Twój odpis (zapoznanie się z postem GMa i na jego podstawie wykoncypowanie nowych zamierzeń) ‐ > odpis GMa
I zapętlamy.
Notka Moderatora ‐ zbędne posty zostaną usunięte. //
-
Vader0PL///Nie. Bez akceptacji nie grasz. I ciesz się że ja ‐ Ostrogar Kuby ‐ jestem bez moda, bo bym cię wyrzucił////
-
-
-
Sunfire_//Mam na myśli to, że nie można nic zrobić bez pozwolenia. Jeśli rzeczywiście większość pbf’ów tak działa to ja chyba podziękuję. Po prostu dla mnie pbf’y powinny być trochę jak papierowe rpg, tyle, że bez żadnych statystyk ani punktów.
-
maxmaxi123//W papierowych też jest gm… Tu możesz robić co chcesz, ale o tym czy ci sue to uda, lub jakie będą skutki, decyduje gm.
-
Kuba1001 //Podziękował za wsparcie.//
Dzik swoje ważył, a Ty nie byłeś aż tak silny, aby bez zmęczenia zaciągnąć do swojej chaty, więc chyba najwyższa pora, aby oskórować i wypatroszyć truchło, wybierając najlepsze kawałki mięsa i skórę, nim pojawią się znęcone zapachem krwi drapieżniki. Lepiej zostawić im resztki i samemu odejść, niż stracić zdobycz, a nawet życie w jej obronie, prawda?
-
-
Kuba1001 Zohan666 pisze:Złapał za bukłak z winem i pociągnął z niego długi łyk, a potem podał go Leifowi.
Podziękował skinieniem głowy i również napił się nieco. Właściwie to tak mijał Wam czas, na piciu, jedzeniu i odpoczynku. Dopiero później zrobiło się ciekawiej, kiedy zbierano kilka grupek, mających za zadanie dokonać zwiadu w okolicy i ewentualnie zdobyć jakieś świeże mięsko, większość nużyło już żucie suszonego mięsa i gryzienie sucharów.
-
-
Kuba1001 ‐ Wielu mogłoby nam zazdrościć takiego spokoju podczas ochrony tej karawany, ale mnie to już wszystko cholernie nudzi, więc czemu nie? ‐ zapytał i zabrał swój oręż, a następnie skierował kroki do miejsca, gdzie formowały się poszczególne grupy liczące kilku najemników.
-
Zohan666‐ No to idzieeemy. ‐ Zabrał ze sobą łuk ze strzałami oraz swój toporek i dołączył do któreś z grup.
-
Kuba1001 I tak też Ty, Leif i dwóch innych ludzkich najemników wyposażonych w standardowe miecze, tarcze i włócznie ruszyło w jedną ze stron, podobnie jak inne grupki zwiadowców. Mimo że wszędzie słyszeliście różne zwierzęta, to żadnego nie zobaczyliście, chyba że kątem oka. Podczas swojej podróży odkryliście małe jeziorko, najpewniej lokalny wodopój, acz cała zwierzyna uciekła z niego najpewniej na długo przed Waszym przybyciem.
-
-
Kuba1001 Było ich tu pod dostatkiem, gorzej że nie mogłeś z nich wywnioskować nic poza tym, że zostawiło je jakieś zwierzę (lub lokals w postaci bandyty albo Orka) i że zrobiło to niedawno.
-
-
Kuba1001 Pokiwał głową i stał jeszcze chwilę bez słowa, najpewniej kończąc nad czymś myśleć. Dopiero po chwili podszedł do pozostałych, którym najwidoczniej coś wytłumaczył, bo po zakończeniu narady od razu skryli się w okolicznych zaroślach aby zastawić pułapkę. W końcu odchody świadczą o tym, że to wodopój uczęszczany, więc wystarczy tylko cierpliwie poczekać, a zwierzyna sama przyjdzie.
-
-
Kuba1001 W końcu do wodopoju zbliżyło się stado dziwnych zwierząt, przypominały nieco jelenie, ale miały inny kolor sierści oraz długie i proste rogi zamiast rozłożystego poroża. Tak czy siak, pewnie były jadalne, skoro myśliwi wypuścili w ich kierunku strzały, bełty i oszczepy, powalając sześć sztuk za jednym razem.
-
Zohan666Strzelił parę razy w zwierzęta, które pewnie uciekały, i czekał aż ekipa wyjdzie z krzaków.
-
Kuba1001 Trafiłeś dwukrotnie, ale przynajmniej zwierzę padło martwe. Gdy wszystkie osobniki oddaliły się, myśliwi zajęli się ich patroszeniem, wybieraniem co lepszych kawałków mięsa i wystawieniem wart, ponieważ woń świeżej krwi może zwabić tu niejednego padlinożercę czy nawet znęconego łatwym łupem drapieżnika. Dobrze by było, żebyście zdążyli się ulotnić, nim takowi przyjdą, i nie wejść w skład ich jadłospisu.
-
-
-
-
Kuba1001 Nikt nie odpowiedział, ale chyba tak, bo zabrali największe i najlepsze kawałki mięsa, więc możecie się zbierać i zostawić padlinożercom te nędzne resztki, których nie opłaca się Wam zabierać do obozu.
-
-
Kuba1001 Nic nie usłyszałeś, ale i tak prowadzący grupę łowca kazał się Wam zatrzymać, najwidoczniej czegoś nasłuchując, choć Ty nie słyszałeś nic niepokojącego. Gdy wydawało się, że ruszycie dalej bez problemu, z wysokiej trawy wyleciała spora włócznia o kamiennym grocie, który w całości wbił się w pierś jednego z najemników, który stał obok Ciebie.
‐ Po pohybel sku*wesynom! ‐ usłyszałeś, a po chwili z otaczającej Was wysokiej trawy wyłonił się tuzin dzikich Orków, wszyscy odziani w proste ubrania z wygarbowanych, lub też nie, skór, uzbrojeni w długie włócznie, podobne do tych, którą rzucił wcześniej jeden z nich, dwuręczne miecze o krzemiennych klingach, a także młoty z kamiennymi głowicami i maczugi nabijane krzemieniem, kawałkami żelaza, kośćmi, zębami i pazurami. Gdy jeden z zielonoskórych powtórzył swój okrzyk, wszyscy Orkowie rzucili się na Was z dzikim rykiem.
-
Zohan666Strzelił kilka razy z łuku w najsłabiej opancerzonego orka, a potem dobył topora i czekał na okazję, aby pie**olnąć nim w jakiegoś zielonego sku*wysyna.
-
Kuba1001 Nie było czasu, żeby naciągnąć strzałę na cięciwę, wycelować, posłać ją celnie w Orka, wyciągnąć kolejną i powtórzyć procedurę kilka razy, toteż mogłeś się ciszyć, że strzeliłeś celnie chociaż raz. Nawet gdyby ten Ork miał pancerz, to i tak padłby martwy, strzała przechodząca na wylot przez gardło to raczej kiepska sprawa. Poza tym jednym, od strzał i bełtów padło jeszcze dwóch. Kolejni bez przeszkód zwarli się z pozostałymi najemnikami, tracąc trzech kolejnych kompanów w zamian za czterech Twoich. Również ku Tobie ruszył jeden z Orków, dziko wymachując swoją dwuręczną maczugą, którą najpewniej połamie Ci kończynę lub pogruchocze czaszkę jednym ciosem, o ile trafi.
-
Zohan666Poczekał na odpowiedni moment, aby odskczyć w bok i uniknąć maczugi, a potem zadał cios toporkiem w kolano orka.
