Dzikie Pogranicze

[Kubeł1001]

Zohan666

– Wargi… – mimo iż tylko kilka razy w życiu widział je, i to na dodatek tylko w klatkach, to słyszał wiele historii o tych zwierzętach. – Chodźmy po ich śladach i zobaczymy jak to wygląda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i ruszył przodem, sprawnie prowadząc Cię do obozowiska Orków. Stanowiło je kilka skórzanych namiotów, wokół których kręcili się dzicy Orkowie, w samych przepaskach biodrowych, z prymitywną bronią z drewna, kości i kamienia, mówiący do siebie w mowie, której nie znałeś. Doliczyłeś się równego tuzina, choć brakowało Wargów, więc musisz założyć, że nie wszyscy są w środku. W centrum obozowiska dostrzegłeś za to wszelkie zrabowane dobra, a także wozy kupieckie, konie i kilkunastu ludzi, wciąż żywych, ale przerażonych, czasem nieprzytomnych lub rannych.

[Kubeł1001]

Zohan666

– W dwóch tuzinowi nie damy rady, a co dopiero jakby te wargi wróciły. Nie wiem czy dalibyśmy im rady, jeżeli byśmy uwolnili tych ludzi. Jak myślisz, ruszą zaraz na kolejną karawanę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Pewnie będą fetować zwycięstwo i pić, jeść oraz zabawiać się ze schwytanymi kobietami. Przy okazji wybuchną jakieś bójki, a potem wszyscy jeńcy mogą zostać zabici dla zabawy, ale tego nie jestem pewien. Nie znam za dobrze zwyczajów Orków, zwłaszcza tych dzikich.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Chodźmy, bo jeszcze ruszą bez nas. – ma na myśli karawanę, którą ochraniają. Ruszył tak, aby go te zdziczałe stworzenia go nie wypatrzyły.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po jakimś czasie, dłuższym, niż wcześniej, bo musieliście zadbać o mylenie i zacieranie śladów, zdołaliście wrócić do swojej karawany. Jak oceniłeś po powrocie, nie byliście co prawda pierwszymi, ale na pewno też nie ostatnimi zwiadowcami, którzy zawitali do obozowiska.

[Kubeł1001]

Zohan666

Podszedł do zwiadowców, którzy wrócili przed nimi, i zapytał:
– Znaleźliście coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po tym, że jedynie wzruszyli ramionami i niewiele powiedzieli, to raczej wątpliwe, choć trzeba przyznać, że ta trójka, dwóch ludzi i Krasnolud, zachowywała się dość dziwnie, jakby usilnie chcieli coś przed Wami ukryć.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Na pewno niczego nie znaleźliście? – spojrzał na ów trójkę i zrobił krok w ich stronę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A coś Ty taki ciekawski? ‐ mruknął Krasnolud, wysuwając się na czoło grupy. Kątem oka dostrzegłeś, że Leif też podchodzi o kilka kroków do Was, węsząc sprzeczkę. ‐ No? Nie wierzysz nam czy co?

[Kubeł1001]

Zohan666

– Nie, nie wierzę. Lepiej powiedz, co ukrywacie, bo nie zamierzam się z wami tutaj ścierać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Spi***alaj. ‐ skomentował jedynie Krasnolud i to była cała jego odpowiedź, bo odwrócił się na pięcie i odszedł wraz z resztą swojej bandy na drugi skraj obozu.
‐ Tak nic z nich nie wyciągniemy. ‐ powiedział Leif, stając obok. ‐ I ja też sądzę, że coś knują. Trzeba będzie mieć ich na oku.

[Kubeł1001]

Zohan666

Poczekał, aż odejdą i wtedy zagadał do Leifa:
– Myślisz, że tutejsi orkowie byliby na tyle rozumni, aby się dogadać z takimi jak oni?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wątpię. Prędzej znaleźli jakąś pomordowaną karawanę, jak my, z której udało im się wygrzebać coś cennego i ani myślą się tym dzielić z kimkolwiek.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Odpocznij, a ja pójdę porozmawiać z kupcem o tym, co zobaczyliśmy podczas zwiadu. – poszedł poszukać kupca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez trudu go znalazłeś, pośród surowo i praktycznie odzianych najemników i zwykłych sługusów, jego bogaty ubiór lśnił przepychem i raził w oczy jeszcze bardziej niż normalnie, choćby w jakimś większym mieście.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Wróciłem ze zwiadu i mam dwie wiadomości ‐ dobrą i złą. Od której zacząć?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niech będzie ta zła. ‐ odparł po chwili namysłu, ale pewnie było mu to wszystko jedno, chyba że powiedziałbyś, że setki dzikich Orków właśnie otaczają Wasz obóz, a Wy przypadkiem znaleźliście martwego Smoka i cały jego nietknięty skarb.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Znaleźliśmy karawanę zdewastowaną przez orków z wargami. Dobra jest taka, że raczej nas nie zaatakują, bo świętują nowe zdobycze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wiem czemu los tej karawany miałby być złą wiadomością. ‐ odrzekł, nieco zdziwiony. Faktycznie, gdybyś popatrzył na to z jego punktu widzenia, to obie wiadomości byłyby dobre, w końcu im mniej ma możliwej konkurencji, tym lepiej.