Dzikie Pogranicze

[Kubeł1001]

Zohan666

Podszedł do zwiadowców, którzy wrócili przed nimi, i zapytał:
– Znaleźliście coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sądząc po tym, że jedynie wzruszyli ramionami i niewiele powiedzieli, to raczej wątpliwe, choć trzeba przyznać, że ta trójka, dwóch ludzi i Krasnolud, zachowywała się dość dziwnie, jakby usilnie chcieli coś przed Wami ukryć.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Na pewno niczego nie znaleźliście? – spojrzał na ów trójkę i zrobił krok w ich stronę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A coś Ty taki ciekawski? ‐ mruknął Krasnolud, wysuwając się na czoło grupy. Kątem oka dostrzegłeś, że Leif też podchodzi o kilka kroków do Was, węsząc sprzeczkę. ‐ No? Nie wierzysz nam czy co?

[Kubeł1001]

Zohan666

– Nie, nie wierzę. Lepiej powiedz, co ukrywacie, bo nie zamierzam się z wami tutaj ścierać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Spi***alaj. ‐ skomentował jedynie Krasnolud i to była cała jego odpowiedź, bo odwrócił się na pięcie i odszedł wraz z resztą swojej bandy na drugi skraj obozu.
‐ Tak nic z nich nie wyciągniemy. ‐ powiedział Leif, stając obok. ‐ I ja też sądzę, że coś knują. Trzeba będzie mieć ich na oku.

[Kubeł1001]

Zohan666

Poczekał, aż odejdą i wtedy zagadał do Leifa:
– Myślisz, że tutejsi orkowie byliby na tyle rozumni, aby się dogadać z takimi jak oni?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wątpię. Prędzej znaleźli jakąś pomordowaną karawanę, jak my, z której udało im się wygrzebać coś cennego i ani myślą się tym dzielić z kimkolwiek.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Odpocznij, a ja pójdę porozmawiać z kupcem o tym, co zobaczyliśmy podczas zwiadu. – poszedł poszukać kupca.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bez trudu go znalazłeś, pośród surowo i praktycznie odzianych najemników i zwykłych sługusów, jego bogaty ubiór lśnił przepychem i raził w oczy jeszcze bardziej niż normalnie, choćby w jakimś większym mieście.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Wróciłem ze zwiadu i mam dwie wiadomości ‐ dobrą i złą. Od której zacząć?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niech będzie ta zła. ‐ odparł po chwili namysłu, ale pewnie było mu to wszystko jedno, chyba że powiedziałbyś, że setki dzikich Orków właśnie otaczają Wasz obóz, a Wy przypadkiem znaleźliście martwego Smoka i cały jego nietknięty skarb.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Znaleźliśmy karawanę zdewastowaną przez orków z wargami. Dobra jest taka, że raczej nas nie zaatakują, bo świętują nowe zdobycze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wiem czemu los tej karawany miałby być złą wiadomością. ‐ odrzekł, nieco zdziwiony. Faktycznie, gdybyś popatrzył na to z jego punktu widzenia, to obie wiadomości byłyby dobre, w końcu im mniej ma możliwej konkurencji, tym lepiej.

[Kubeł1001]

Zohan666

– Dla niektórych zła, dla niektórych dobra. Dla mnie zła, bo orkowie są blisko i mogą zaatakować.

[Kubeł1001]

- Sam przecież powiedziałeś, że świętują swoje zwycięstwo i zdobyte łupy, więc skąd teraz ta obawa, że nas zaatakują? Nie daliście im aby ostatnio porządnej nauczki? Pewnie dlatego postanowili szukać łatwiejszego celu.

[Anthropophagus]

– Nie wiemy nawet czy to są ci sami, co wcześniej, bo o ile pamiętam, to orkowie z wargami nas wtedy nie zaatakowali.

[Kubeł1001]

Skrzywił się, bo najwidoczniej Twoja logika do niego przemówiła, i nie był z tego zadowolony. Nie tylko dlatego, że pewnie nie lubił nie mieć racji, ale i dlatego, że teraz faktycznie mógł obawiać się ataku Orków.
- W takim razie zarządzę wymarsz jak najszybciej. Zadowolony?

[Anthropophagus]

– Zadowolony. – pomyślał przez chwilę, że mógłby teraz wymusić na nim większą nagrodę za pracę, ale darował sobie, skoro ten krasnolud coś knuje. Odwrócił się i poszedł do Leifa.

[Kubeł1001]

Zastałeś go na skraju obozu, siedzącego na kole od wozu, gdzie bawił się jednym ze swoich długich noży.