Zagadał od razu, bez owijania w bawełnę:
— Mogę złożyć zamówienie na konkretne rzeczy?

Założył jej znowu knebel na mordę i samemu wybrał się po jedzenie i wodę dla niej. Wie, że ludzie wybrzydzają i surowego mięsa nie wpierdolą, ale poszukał czegoś bardziej ludzkiego, czyli jakiś chleb albo owoce i do tego kufel czystej wody.

— Nie mam. A ty masz?

Nawet nie wyszedł z samochody, a zaczął się rozglądać dookoła i doszukiwać zagrożeń. Czy one były, czy nie - nawet nie próbował usunąć tego drzewa z drogi, a po prostu zawrócił.

— No, Michu, ciekawe co tym razem? Ludzie czy zombie? — zapytał i ruszył w kierunku, z którego dochodzą strzały.

Wolną dłonią usiłował wymacać rękojeść rewolweru lub chociaż coś twardego, czym mógłby uderzyć w głowę tego człowieka.

— Wiesz, za czasów gdy ludzie żarli burgery, to w moim zawodzie potrzebny był zawsze plan B, a czasami nawet i C, więc jeżeli ktoś by szykował atak na Gniazdo i miał łeb na karku, to pewnie by coś wymyślił i może by mu się udało. Dobra, chuj z tym. Co teraz? Czekamy do jutra?

Pokiwał głową i teraz zaczął gadać do krótkofalówki:

— Pięćdziesięciu. — odpowiedział kolesiowi z radia. — Sytuacja nadzwyczajna, ale nie ma czasu na wyjaśnienia. To jak?

— No i dalej mamy misje do wykonania. Eh, zaraz zacznie się moje narzekanie i będziesz chodź wkurwiony. Dobra, idziem po te naboje, a potem do tych cweli pogadać.