Miasto Axer
-
Kuba1001 Makaroniarz:
‐ A co? ‐ spytał. ‐ Prosiłeś?
Tymczasem we dwójkę trafiliście pod pierwszą z wielu linii murów obronnych, gdzie kilku strażników zagrodziło Ci drogę.
‐ Imię, nazwisko, status społeczny, miejsce pochodzenia i cel przybycia do miasta? ‐ spytał jeden z nich, wygłaszając formułkę starą jak świat, znaną we wszystkich rejonach Tego Wymiaru.
Kebab:
Vrogak wzruszył ramionami.
‐ A co? Chcesz go? Bo nam niepotrzebny, raczej się go we wsi gdzieś sprzeda albo zeżre. -
-
-
Kuba1001
Kebab:
Czytanie na ulewnym deszczu nie było dobrym pomysłem, tak jak stanie na nim. Zorn z łupami już wracał do jaskini, Vrogak jeszcze zrzucał trupa do przepaści, aby choć trochę przypominało to wypadek.
Makaroniarz:
Najwidoczniej taka odpowiedź (zwłaszcza to o piwie) pozwoliło Ci wkroczyć do miasta. Oczywiście, po kilku kolejnych kontrolach. Niemniej, wreszcie znalazłeś się w środku, a było na co popatrzeć. -
BudowniczyMakaronu‐ Opowiadałem Ci już, dlaczego zawsze lubiłem Krasnoludów?‐ zwrócił się do Butyla, schodząc z konia i rozgladając się za jakąś stajnią czy inną karczmą, gdzie mógłby odstawić swojego wierzchowca‐ Na pewno, ale w razie, gdybyś zapomniał: bo jesteście zajebis#e chłopaki. //potrzeba cenzury?// Zawsze doceniałem wasz wkład w rozwój całego Elarid, waszą wolę walki i wspaniałe wyroby rzemieślnicze oraz alkoholowe. To jak, skoczymy się napić i zjeść coś porządnego?
-
-
Kuba1001
Makaroniarz:
//Jeja automatycznie cenzuruje kuwy, chje i inne pie**olce, więc nie. A jeśli coś nie jest ocenzurowane, na przykład zajebiście, choć kiedyś było, to nie musisz.//
‐ Zarumieniłem się, wiesz? ‐ spytał z tak silnym sarkazmem, że nieomal trzasnął Cię nim w twarz, jednocześnie wskazując na bujny zarost na policzkach. Ty zaś uwiązałeś swego konia obok tego Butylowego, który to po wykonaniu tej czynności wkroczył do karczmy.
Kebab:
Poszło sprawnie, tak po prawdzie to w jaskini dałoby się upchnąć jeszcze ze dwa takie, a może i więcej. Niemniej, Zorn i Vrogak pozbyli się truchła, wracając z łupami do jaskini.
‐ Co tam znalazłeś? ‐ spytał szefo bandy, wskazując na Twoje łupy. -
BudowniczyMakaronu
‐ Juz sie tak ku*wa nie denerwuj.‐ rzekl Tenir wchodzac za nim. ‐ Zauwazylem, ze w okolicy swoich siedlisk robicie sie strasznie wyczuleni na niektore tematy.
Wyprzedzil swego niewysokiego przyjaciela na drodze do baru.
‐Dzien dobry. 2 duze kufle waszego najlepszego piwa poprosze.‐ powiedzial do karczmarza, czy tez innego barmana za lada. -
-
Kuba1001
Makaroniarz:
Barman przerwał sączenie ze swej piersiówki, aby spełnić zamówienie, nalewając do pełna tego złocistego trunku do dwóch kufli.
‐ Cztery złota. ‐ odparł, wyciągając dłoń po monety.
Tak właściwie to warto nadmienić, że jesteś jedynym gościem karczmy, który nie ma brody oraz ma większy wzrost niż metr pięćdziesiąt.
Kebab:
‐ Księgi i pergaminy nas nie obchodzą, weź sobie, bo i tak albo nie umiemy, albo nie potrafimy czytać. Ale jakby było coś ciekawego to mówi… Wodę, wino, suchary i mięso złóż w spiżarni, złoto oddawaj, podzielimy się pod koniec miesiąca, jak zwykle, a broń weź, pewnie Ci się przyda. A jak nie, to do zbrojowni. -
BudowniczyMakaronu
Już w karczamch w ludzkich miastach czuł się z powodu swojego wzrostu nieswojo, a co dopiero otoczony przez Krasnoludów.
Z uśmiechem wręczył karczmarzowi 4 złote monety, w tym samym czasie chwycił drugą ręką obydwa kufle. Jak najszybszej udał się do najbliższego stolika, żeby zniwelować efekt swojego wzrostu.
‐to jak, opowiesz mi w końcu, jakie sprawy Cię tu przywiodły?‐ zapytał małego agresora, gdy ten doczłapał do siedziska -
-
Kuba1001
Kebab:
Czytanie było problematyczne, rzęsisty deszcz i ogromne, czarne chmury skutecznie upodabniały ten dzień do zwykłe nocy, a więc musisz odłożyć czytanie na później lub kontynuować tą czynność pośród Orków przy ognisku w głębi jaskini, które to jest jedynym źródłem światła w całej kryjówce.
Makaron:
Jak to Krasnolud, zaczął od wychylenia duszkiem swego piwa.
‐ A nie mówiłem Ci, żebyś się nie wpi***alał? Ja się swoim zajmę, Ty na jakieś Burgundy zapolujesz, bandytów usieczesz albo co, a potem ruszymy dalej. -
-
BudowniczyMakaronu
‐ No kto by się spodziewał! Butyl zachowuje się jak Butyl. Pamiętasz, jak byliśmy kiedyś pod Gilasz? Mówię; ‘‘chodź, pójdziemy na dziewki’’. A Ty co? ‘nie, bom po podróży zmęczony’'. A skąd Cię później w 3 przynieśli? Z pie**olonego burdelu!‐ wziął dwa potężne łyki piwa‐ Dobre‐ rzekł, ocierając piankę z brody. ‐Dostrzegasz podobieństwo sytuacji? Znowu chcesz całą zabawę dla Ciebie. Także gadaj, bo tym razem Ci nie popuszczę.
-
Kuba1001
Kebab:
Miejsce się znalazło, a Orkowie zajęci byli czyszczeniem broni, rozmowami, przygotowywaniem posiłku lub po prostu odpoczynkiem, więc nie zwracali na Ciebie uwagi.
Wydobyłeś pierwszą z brzegu książkę, dość małą, która okazała się kieszonkowym tomikiem poezji. Za to podczas jej kartkowania dostrzegłeś, że leżący nieopodal zwój jest znacznie ciekawszy, bo zapieczętowany, a nawet Ty poznałeś charakterystyczną pieczęć Cesarstwa Verden…
Makaroniarz:
‐ Kuwa, jakby Ci to powiedzieć? ‐ zastanowił się Krasnolud, uprzednio zaczynając pytanie tak, jak powinien je Krasnolud zacząć, czyli od wulgaryzmu. ‐ Nie. Po prostu nie. Są sprawy, które chcę zrobić z Tobą, ale są też takie, co chcę zrobić sam. I to jest jedna z takich spraw… Niby Cię lubię, nawet jak żeś nie Krasnolud, ale jak będziesz się wpialać to Durin mi świadkiem, że przypieolę Ci z topora. Jasne? -
-
-
-
