Plugawe Ziemie

[Kubeł1001]

Mianaee

//Przepraszam za nieobecność, ale miałam masę do nauki i zero wolnego czasu. Nie polecam.//
Lilith jako iż nie była za bardzo doświadczona widząc walczących wcześniej wojowników postanowiła się nie ośmieszać i schowała swój mieczyk czekając aż w końcu skończy się rzeźnia. Kiedy już było po wszystkim zaczęła pomagać zbierać łupy, a gdy już nie było co szukać usiadła na pieńku i zaczęła intensywnie wpatrywać się w siną dal.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God, Mianeee:
Wojownicy zbierali futra i jedzenie, a okolica spokojna…

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jak już wszystko zebrane to wypiszcie na chatach krwią wieśniaków różnorakie napisy pokroju: “Krew dla boga krwi.” i inne temu podobne zdania, następnie przybić wieśniaków do ścian z rozprutymi brzuchami, nabić im łby na pal… Chcę by ta okolica przypominała mi dom.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Z nieukrywaną radością zabrali się do wykonywania Twoich poleceń i po jakimś czasie okolica pełna była krwi, trupów i łbów nabitych na pal.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No i jak w domu, panowie… Ciekawi mnie kto przyjdzie pierwszy odwiedzić to miejsce…‐ Rzekł śmiejąc się nieco pod nosem. Skoro już wszystko spakowane to warto wyruszyć w dalszą drogę i rozbić jakiś mały obóz w lesie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Akurat lasu było pod dostatkiem.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Dobra, rozbijemy obóz za jakieś pięćset kroków stąd. Ruszamy!‐ Rzekł, po czym wsiadł na swojego ogara i razem ze swoją bandą i Lilith udali się w głąb lasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God, Mianeee:
Grupa ruszyła i po kilu minutach jazdy znaleźliście się na małej polance otoczonej lasem.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No, tutaj całkiem dobrze będzie rozbić sobie obóz na kilka nocy i z tego miejsca wykonywać jakieś ataki, czyż nie?‐ Rzekł spoglądając na swoich, po czym zsiadł z ogara i wydeptał nieco trawę pod sobą. Trzeba tu rozpalić ognisko, może narąbać drewna by było na czym przycupnąć… Zajmę się drewnem.‐ Oznajmił, a następnie biorąc dwa toporki do rąk udał się w stronę co grubszego drzewa i wykonując nimi obrót w dłoni począł uderzać w jedno miejsce toporkami chcąc je ściąć, rzecz jasna nie robił tego w stronę polany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Wszyscy rozeszli się z toporami po to, żeby ściąć drzewa i nazbierać drewno na opał. Akurat Ty nie miałeś problemu z ścięciem drzewa, więc po krótkiej chwili u Twoich nóg leżała mała brzoza.

[Kubeł1001]

FD_God

Jako że był najsilniejszym w bandzie to nie powinien mieć problemu z przeniesieniem małej brzozy na swoim barku na polankę zaraz obok. Takową na miejscu dodatkowo pokroił jeszcze kilka razy by zrobić z tego zarówno siedziska jak i dać je do ognia przy którym będą ucztować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Brzoza byłaby dość ciężka dla zwykłego człowieka. Ale Ty w końcu nie byłeś zwykłym człowiekiem więc przetransportowanie brzozy na polanę i pocięcie jej na większe i mniejsze kawałki nie było trudne.

[Kubeł1001]

FD_God

Zatem gotowe pocięte kawałki brzozy ustawił niczym stołki w barze, które miałyby być wokół ogniska i sam przy jednym zasiadł czekając na resztę ferajny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Ci akurat długo nie wracali i nic na niebie czy na ziemi nie mówiło o tym, że mają zjawić się w najbliższym czasie.

[Kubeł1001]

FD_God

No to pozostaje mu tylko czekać, miał chociaż nadzieję, że się jak głupi nie rozdzielali. Odczepił od swojego pasa topór, po czym zagwizdał by jego ogar podszedł do niego, wyjął z uzdy zwierzęcia osełkę i zaczął nią ostrzyć topór czekając na swoich.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Nadal nie wracają. Ale Ty usłyszałeś stukot końskich kopyt. Nie mogłeś określić skąd.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Hmm… Kłopoty?‐ Rzekł, po czym wstał i dobył pawęży ze swych pleców, drugą ręką chwycił mocniej swój topór i postanowił obejrzeć się na wszystkie strony, raczej kawaleria nie miałaby do niego najlepszego dostępu, bo ciężko przebić się przez gęsty las.

[Kubeł1001]

Kuba1001

FD_God:
Z zarośli przed Tobą wybiegł koń. Poraniony, z kilkoma strzałami w lewym boku. Miał też siodło ze strzemionami na grzbiecie. A w jednym ze strzemion była noga jeźdźca. A sam jeździec był wleczony przez konia po ziemi i ewidentnie martwy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐To nie mogli być moi chłopcy, moi kusze mają…‐ Udał się więc powoli w stronę zarośli przechodząc przez nie z wystawioną przed siebie pawężą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po dłuższym przedzieraniu się przez chaszcze zauważyłeś kolejną polanę w pobliżu gościńca. Twoi ludzie kryli się za drzewami czy pniakami, a z wspomnianej już drogi nadchodzili żołnierze w niebieskich zbrojach uzbrojeni w łuki, kusze, miecze i włócznie, a także mający tarcze i lance kawalerzyści.