Miasto Minteled
-
- W jakim celu? - zapytał szybko i może nieco ostrzej niż pierwotnie zamierzał.
-
-Nie mogę iść sama, przecież jestem tylko bezbronną kobietą, a wam jeszcze nie ufam…
-
- Nie sądzę, żebyś miała jakikolwiek powód do obaw, ale dobrze, zabierz ich ze sobą… Tylko ich. Większa obstawa nie będzie konieczna.
-
-Oczywiście. - Uśmiechnęła się. - Możesz już nas zacząć prowadzić do waszego ratusza.
-
Pokiwał głową i przodem odesłał wszystkich swoich ludzi, zostając w tyle z Tobą, Nordem i Rodo.
- Skoro jesteśmy już daleko od wścibskich oczu i uszu to może zechcesz powiedzieć, co naprawdę sprowadza Cię do naszego miasta, pani? -
-To co powiedziałam było prawdą…
-
- Powiedzmy, że uwierzę. Mógłbym dowiedzieć się czegoś więcej o tych “kilku sprawach”, jak to określiłaś, pani?
-
-Kilka rzeczy jest dla mnie niejasnych, a zawsze warto poznać opinie obu stron.
-
- A więc śmiało, przedstaw choć jedną kwestię, a ja z radością wyrażę swój punkt widzenia na nią.
-
-Myślisz, że Minteled i Ur mogłyby wejść w jakiś pakt pokojowy?
-
- Zależy to od interesów obu stron. I tego, co będą mogły sobie wzajemnie zaproponować.
-
-A historia między tymi państwami była burzliwa, czy raczej nie? - Dopytała.
-
- Nasze państwa nigdy nie prowadziły wojen z takich powodów jak te w Verden. Zawsze chodziło o zysk. Nieważne czy o szlaki dla karawan, oazy, stada wielbłądów czy protekcję nad koczownikami. Jeśli zagwarantujesz nam zysk na tyle duży, aby wojna nie była konieczna, to nie widzę sensu, aby ją prowadzić.
-
Kiwnęła głową i zamyśliła się.
-A jak wyglądają aktualne relacje między Ur i Minteled? -
- Tak jak między państwami. Kto rządzi jednym z największych miast kontynentu, jest też niemalże władcą całego państwa… A przynajmniej tak to działa w wypadku Ur, u nas jest nieco inaczej, ale i tak rada miasta Minteled ma wielki wpływ na naszego władcę.
-
-Jaką osobą jest wasz król, jeśli mogę o to zapytać? - Uśmiechnęła się lekko.
-
- Jest wspaniałym, silnym i rozsądnym władcą, za którego rządów tak Minteled, jak i i całe Gez przeżyje swój rozkwit. - odparł, choć nie byłaś pewna, w jakim stopniu mówił prawdę, a w jakim jedynie podkoloryzował nieco rzeczywistość. - I lepiej, abyś określała go jako sułtana, to jego tytuł, choć ma ich wiele więcej.
-
-Nie ukrywam, że chętnie bym go poznała…
-
- Jak na władcę tak wielkiego i potężnego państwa przystało, ma on dość… Hm, powiedzmy, że napięty grafik.
-
-Cóż, skoro tak, to nie będę nalegać.
