Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Siedzieli i grali w karty, siedząc wokół butli grogu, z której raz po raz popijali. Gdy Cię jednak zobaczyli, natychmiast się zerwali, chwycili za włócznie, miecze i hełmy, po czym jeden wykonał niedbały salut.
‐ Wszystko w porządeczku, szefo. ‐ powiedział.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Dobrze, dobrze. Jak pojadem z grupo do wioski to reszta bedzie pewnie spać, więc macie im przekazać, że ten. Zamek trza naprawić. Majo zaczać cionć dzewa na deski, żeby jakie luki w murach załatać. Jasne?
Wyglądał jakby nie obchodziła go butla, choć naprawdę sprawiała, że gardło go piekło, a lewa ręka wolno zmierzała w kierunku własnych butli. Powstrzymał się jednak.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wydawali się nie zauważać tej chwili słabości. Albo dobrze to maskowali.
‐ Jasne, szefo. Wyślem drwali po deski, a może nawet machniem palisadę. ‐ rzekł ten sam Goblin, który chyba był tu najwyższy stopniem (choć prędzej doświadczeniem, bo stopni wojskowych tu oficjalnie nie miałeś), a później drapał się intensywnie po podbródku, jakby chciał sobie coś przypomnieć.
‐ Aaa! Już pamiętam! ‐ krzyknął uradowany. ‐ Szaman wzywał. Zrobił podobno to… no… gówno. Znaczy, takie kamienne… Szefo wie o co chodzi? ‐ spytał z nadzieją, widać, że tłumaczenie tego było dla niego intelektualną męczarnią.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Kuba1001 pisze:gówno.

//Nie wiem czemu, ale naprawdę srogo śmiechłem. Aż się ciastkiem zadławiłem. //
‐Wie, wie. Nie pijcie za dużo, bo si szybko skończy i bedzie lipa.
Z lekkim uśmieszkiem machnął w ich stronę kiedy zaczął schodzić ze schodów. Kierował się do szamana.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Typowo gobliński humor :V//
Chyba wzięli sobie uwagę do serca, bo nie usłyszałeś brzękania szkła, gdy odchodziłeś. Niemniej, trafiłeś pod chatę szamana. Jak zawsze, był zamknięta. Ale ukopany granit jakoś zniknął. Czyli się chyba udało.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Oh nie, zmieniam się w goblina.//
Zapukał, wchodzenia do chaty pełnej niebezpiecznych rzeczy bez ostrzeżenia nie było dobrym pomysłem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Właź, szefo! ‐ odparł szaman z wnętrza. Najwidoczniej był już przygotowany na Twoje przyjście, albo nie spodziewał się nikogo innego.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Albo to on jako jedyny umiał pukać. Wszedł do środka.
‐Podobno mnie szukałeś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Owszem, była taka możliwość.
‐ Udało się! ‐ krzyknął szaman, gdy tylko przekroczyłeś próg. ‐ Zrobiłem! ‐ dodał i wskazał na małą kupkę kamiennych bloków o różnym kształcie.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Co to?
Podszedł bliżej kupki.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Golem! ‐ powiedział tryumfalnie, uśmiechając się od ucha, do ucha.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Z lekko kwaśną miną szturchnął golema.
‐Myślałem, że bedzie winkszy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gupiś! ‐ odparł szaman. ‐ Najpierw to ja muszę powiedzieć zaklęcie, a wtedy z tych kamieni zrobi się Golem!

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐No to mów.
Odsunął się od kupki dając szamanowi miejsce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to dobre posunięcie, gdyż ta zaczęła drgać, pod wpływem mruczenie szamana, a po chwili zaczęły formować się nogi, a później korpus. Potem, na jego szczycie, ułożył się kamień, który powinien spełniać rolę głowy. Na koniec zaczęły formować się kończyny. W miejscu dłoni, były spore bryły kamienia, do tego nabijane kolcami. Jednak stwór nie dawał oznak życia, nie poruszał się i wyglądał właściwie jak rzeźba.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐To żyje?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeszcze go trzeba posypać specjalnym proszkiem. ‐ odparł szaman. ‐ Mam to zrobić?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A nie oszaleje nam tu?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jest pod moją władzą. ‐ odparł z całkowitą dumą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐A Ty nam tu nie oszalejesz?
Uśmiechnął się szeroko mrużąc lekko oczy i patrząc na szamana.