Fregata "Żywcem"

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//a ilu ich zamierza jeszcze przedstawiać?
nie jest źle, próbuję zachowaniem Kadira wyprowadzić nieco z równowagi kapitana, ale kiepsko coś idzie ;v

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Dużo.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

I co z tego? Kawałek, czy nie kawałek, chłopak szedł posłusznie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Pomijasz nudy i fabułka, czy nie?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

//chcę wiedzieć z jaką bandą mam do czynienia, może poznam jeszcze kilka osób

[Kubeł1001]

Vader0PL

///Nie są oni ważni, więc…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

// k, przewijamy ze względu na ciebie, mistrzu

[Kubeł1001]

Vader0PL

Po zapoznaniu się z załogą przyszedł czas na ostatniego, czyli na kucharza.
‐Uważaj na swoje palce młody. Choć może zasięgniesz z nim wspólnego języka.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Wątpię… ‐ odrzekł niemal niesłyszalnym szeptem. Wyprostował się jednak, odruchowo ręce kierując do tyłu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No cóż, też przez jakiś czas był niewolnikiem. Wcześniej pracował w cyrku, ale go wyrzucono.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

// :3

Spuścił głowę, po plecach przeszedł mu zimny pot. Nie odezwał się i uśmiechnął pod nosem z myślą o rychłej śmierci.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐No to jak? Gotów?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Pokiwał głową, wyobrażając sobie, że idzie na występ.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Victor pierwszy zapukał o drewno.
‐Silvio? Może byś poznał nowego załoganta?
Z głębi kuchni udało się przerażonemu chłopakowi usłyszeć przekleństwo, a następnie odsuwane krzesło. No i lekkie popchnięcie do środka przez Kapitana, by chłopak mógł uścisnąć dłoń kucharzowi.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Ryzyk fizyk. Uśmiechnął się głupio, nie ma przecież czego się bać, nie? Na występach, na treningach, kolejna kosa pod żebro. Wszedł do środka.
‐ Chyba jednak obędzie się bez przedstawiana się, panie kapitanie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Ouh, znacie się?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Zbyt długa historia, by opowiadać, nieprawdaż, Silvio? ‐ Roześmiał się, tym razem szczerze. Było to trochę bezsensowne, ale gdy wiedział, z kim ma do czynienia, przestawał się bać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

// wherever you go, whatever you do, i will be right here waiting for you

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Racja, Kadir.
Z kuchnii wyszedł mężczyzna, który z pewnością już nie przypominał Silvia, jakiego znał młodzieniec. Po pierwsze, znacznie schudł, ale też stał się jakby wyższy. Ubrany w cywilne ciuchy koloru granatowego sprawiał bardziej wrażenie mieszczanina, niż cyrkowca. Nogawki spodni były włożone w wysokie, skórzane buty, na których było już widać trochę plam. No cóż, praca w kuchnii nie pozwala zawsze zachować idealnej czystości. W ręcach, spracowanych i z widocznymi żyłami trzymał obierkę do ziemniaków, a u pasa miał wiele przeróżnych noży. Na szczęście żaden z nich nie przypominał takiego, jakim Silvo rzucał w Kadira podczas występów. Jednakże najbardziej zmieniła mu się twarz. Bez brody i wąsów, z włosami związanymi w kucyk. Wdzięku wojownika dodawała mu też ogromna blizna ciągnąca się od czoła, przez oko i usta, aż do brody. Czyżby pamiątka po jakieś walce? Jeżeli tak, to miał szczęście, że przeżył. Pod prawym, całym okiem miał tatuaż przedstawiający trzy łzy i sztylet. Jednak oczy pozostały takie same przez te wszystkie lata. Czujne, prawie mordercze. Gdyby potrafił, to już teraz dzieciak stałby w ogniu.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Prawdopodobnie i tak zaraz zapłonie. Przecież u Silvia raczej nic się nie zmieniło. Chłopak spoglądał na nożownika ze zbaraniałą miną. Miał ochotę dowiedzieć się wprost wszystkiego.
‐ Kopę lat, nie? ‐ Albo zginie albo wyjdzie.