Gród Maleryks

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skwitował to kiwnięciem głową i czekał wraz z resztą, a nerwowa atmosfera ustąpiła, gdy w końcu grupa wojaków zniknęła na horyzoncie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kuwa, po chj oni tędy przechodzili?
Zapytał sam siebie.
‐Do zajęć! Stan wyjątkowy minął!
Wydał rozkaz wracając do domu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Gobliny rozeszły się, z jednej strony znudzone, ale z drugiej ucieszone, bo każda rutyna jest lepsza od śmierci. Tak czy inaczej, wkroczyłeś do domu bez przeszkód.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐To tylko chłopskie ruszenie ludzi. Gdyby się zbliżyli, stracilibyśmy co najwyżej 10 chłopa, nie więcej.
Odrzekł do małżonki przytulając się do niej.
‐Zawsze będę cię chronił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz wiele talentów, ale kłamanie nigdy nie było jednym z nich. ‐ odpowiedziała. ‐ Widziałam wszystko doskonale. Chyba zapominasz, że jestem Hobbitką. I że Hobbici skradają się jak mało kto.

[Kubeł1001]

bulorwas

Uniósł palec by cos powiedzieć, ale zamilkł zaorany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skomentowała to parsknięciem śmiechem, a później ucałowała Cię w policzek i wróciła do swoich zajęć.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszedł do nowej niewolnicy.
‐Przykro mi za metody, ale sama widzisz jakie tu mamy warunki. A teraz opowiedz mi skąd jesteś i kim jesteś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalezienie jej nie było takie proste, Gobliny nie trzymały jej na placu grodu lub w innym widocznym miejscu.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszukał tych którzy mieli ją zaprowadzić, gdziekolwiek.
‐Gdzie ona?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stojący na warcie pod jednymi z drzwi Goblin wskazał właśnie na nie.
‐ Szefo tam lepiej nie wchodzi, zajęci są pewnie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Otworzył drzwi.
‐Macie jeszcze 10 minut! Potem będę ją przesłuchiwał ku*wie!
Wydał rozkaz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie otworzyłeś ich, bo były zamknięte, ale poza tym chyba usłyszeli. Dość ciekawe, że w odgłosie powszechnie dobrej zabawy w ogóle usłyszeli. No, ale teraz masz dziesięć minut wolnego czasu dla siebie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Usiadł gdzieś i popatrzył w niebo. Trzeba wysłać jakiegoś zawiadowcę w teren by znalazł jakieś miejsce do podbicia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ambitne plany to zawsze coś, ale warto byłoby wcielić je w życie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Czekał dalej.
//Przewiń mi do ich wyjścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Liczyłem, że ruszysz dupę po tego zwiadowcę.//
W końcu Gobliny opuściły pomieszczenie i niezadowolone to one nie były.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wszedł do środka.
‐Imię, Nazwisko. Historia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Odpowiedział Ci jedynie zbolały jęk, a po niej ciche łkanie… W sumie nic dziwnego, przesłuchiwanie dziewczyny, do której niedawno dobrała się spora banda Goblinów zbyt dobrym pomysłem nie było.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wydałem rozkaz.
Odrzekł przez zęby ku*wiony. Wziął coś małego i ostrego po dokonać lekkich nacięć na jej udach. Nie żeby krew lała się strumieniami, ale uda, a szczególnie ich wewnętrzna część są bardzo mocno unerwione. Po dokonaniu tego (A jeśli nie znalazł tego noża czy innego gówna to najpierw) dotknął wewnętrznych części ud i użył magii ognia by ją poparzyć i zasklepić ogniem rany.
‐Jeszcze raz pytam.