Obóz Walimur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sporo wskazuje na to, że na wszystko, włącznie z walką, choć tutaj musisz się oszczędzać i zbytnio nie forsować, aby rany się przypadkiem nie otworzyły.

[Kubeł1001]

bulorwas

Ruszył więc do namiotu swojej ukochanej

[Kubeł1001]

Kuba1001

Może ona miała podobny zamiar, a może był to zwykły przypadek, ale spotkaliście się w połowie drogi.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Witaj. Czuję się już w miarę dobrze, jak widzisz. A co u ciebie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dobrze, ale widząc Cię w pełni sił tym bardziej. ‐ powiedziała z uśmiechem i objęła Cię. ‐ Kim byli tamci jeźdźcy na Wargach?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Szczerze mówiąc nie wiem, ale mam pewne podejrzenia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Spojrzała Ci w oczy, chcąc, abyś mówił dalej, zapewne ciekawa owych podejrzeń.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Horda. Kto inny miałby w tym regionie wargi?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zwykli łupieżcy z Księstwa? Lepsi najemnicy?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Księstwo tutaj? Na granicy kontynentów?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteś Orkiem, czy orcza żądza łupów, sławy i chwały jest Ci naprawdę aż tak obca?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Raczej wolałbym jakiś artefaktowy oręż, ale masz rację.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co teraz zrobimy?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Poczekamy, aż znowu przyjdą i dowiemy się czego chcieli.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Skąd ta pewność, że przyjdą po tym, gdy tak napyskowałeś ich szefowi, hm?

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Powiedział, że poczekają aż nabiorę oleju do głowy czy jakoś tak, więc raczej wrócą

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwała głową, uznając, że trzyma się to kupy i nie miała więcej pytań.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐A teraz chodź kocico.
Rzucił ją na łoże i zaczęli sie r*chać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Prostota tego postu zwyczajnie mnie rozje**ła, zwłaszcza to “zaczęli się r*chać.” Ty to jesteś jednak jedyny w swoim rodzaju.//
Szczęśliwie nikt Wam nie przerwał, więc dopiero dwie godziny później ległeś obok niej na futrach i skórach, zmęczony, ale szczęśliwy.

[Kubeł1001]

bulorwas

Poszedł coś zjeść, starając się jej nie budzić.