Heresh

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli użyję swoich najmocniejszych zaklęć? Choćby zaraz.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, skoro jest na to opcja… Jakieś ryzyko się z tym wiąże?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Raczej żadne, choć nigdy nie przeprowadzałem swoich operacji na istocie o tak wielkim potencjale magicznym i nie jestem pewien co to może spowodować.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli eksperymentujemy? Chyba nie mamy za wiele do stracenia…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie odpowiedział, ponieważ po chwili od rozpoczęcia Twojej wypowiedzi zaczął magiczną inkantację, aby po jej zakończeniu przyłożyć otoczoną zieloną poświatą dłoń do Twej rany. Przez jakiś czas nie czułeś nic, potem dopiero zaczęła się stopniowa ulga w bólu i mogłeś niemalże poczuć, jak rana się zasklepia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, zdecydowanie zechcę najpewniej kiedyś nauczyć się magii leczenia, ale dobra… Trzeba wracać do walki.‐ Powiedział zaraz próbując wstać z łóżka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile udało Ci się zrobić to bez problemu, Liszaj zdecydowanym gestem ponownie posadził Cię na łóżku, aby przez kolejnych kilka minut kontynuować inkantację. Gdy skończył, opadł zmęczony obok, zaciskając nerwowo pięść.
‐ Czarcie Ostrze. ‐ powiedział, otwierając dłoń. ‐ Miałeś szczęście.
Rzeczywiście, w środku trzymał mały odłamek demonicznej klingi, niezwykle groźnej, która jeśli nie zabiła od razu, to gotowała los o wiele gorszy kilka dni lub tygodni później.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Ja… Naprawdę złe sztuczki tam posiadają… Na drugi raz chyba pozostanę na jakiś dystans od takiego Czarta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ I tak trzymaj. ‐ odrzekł, wstając i klepiąc Cię po ramieniu. ‐ No, jak nowy. A teraz wracaj do reszty i zrób miejsce dla innych.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Tylko się nie zmęcz za bardzo, mogę tu jeszcze wrócić!‐ Powiedział, a następnie wyszedł z namiotu, by zaraz pobiec w kierunku frontu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Frontem to tego nazwać nie mogłeś… Dostawaliście właściwie ładny wpie**ol, Paladyni i Inkwizycja co prawda tworzyli zwarty krąg, w środku którego trzymali Kapłanów, a na jednego zabitego wojownika Światłości przypadało kilkadziesiąt lub kilkaset nieumarłych, zmutowanych czy też demonicznych ścierw, to jeśli nadal tak będzie, to, wbrew pozorom, im zostanie więcej wojska…
Horda radziła sobie znacznie gorzej, oddziały Goblinów już nie istniały, co najmniej kilku ciągnących na magicznych oparach szamanów, Centaurów też została w sumie garstka. Orkowie padali praktycznie co chwila, mimo dzielnej walki i tylko Cyklopy, Ogry i Trolle trzymały tę gromadę w kupie, choć i ich szeregi były ciągle uszczuplane.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uther, do czego ty ku*wa doprowadzisz…‐ Powiedział ciszej do siebie, a następnie postarał się dotrzeć jakoś do swoich, rzecz jasna starając się przy okazji wybić każdego nieumarłego czy demona po drodze.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To nie było w ogóle trudne, na Twojej drodze nie spotkałeś żadnego ścierwa, co tylko pomogło. No cóż, jesteś już ze swoimi, umierać raźniej, ale co dalej?

[Kubeł1001]

FD_God

To teraz najlepiej będzie odnaleźć Uthera i spółkę, to jest dowódców.

[Kubeł1001]

Kuba1001

O ile Anduin był na tyłach, aby stamtąd koordynować działania innych Kapłanów, a Amhiranty nie widziałeś, to Uthera znalazłeś na samym froncie, niemalże w tym samym miejscu, gdzie go zostawiłeś.

[Kubeł1001]

FD_God

No to chyba najlepiej będzie do niego dołączyć, zostawianie go tam z niedobitkami czy nawet samego nie będzie za dobre, może nawet znajdzie się tam zaraz dla niego miejsce, by móc z nim bezpośrednio rozmawiać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Rozmawiać? O nie, on był bardziej pochłonięty szlachtowaniem tabunów tego ścierwa wokół, a jeśli nawet zauważył Twoje przybycie, to nie dał go po sobie poznać.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Sierżant Szpon wraz z Leoportem Starym i jego oddziałem byli coraz bliżej Heresh.
‐Sir, można się spytać… mamy ruszyć na jaką część pola bitwy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To zależy od samego pola bitwy, które ciągle się zmienia… ‐ powiedział, najwidoczniej sam niezbyt zadowolony z tego faktu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mamy element zaskoczenia, nikt nie spodziewa się wsparcia z naszej strony. Lub naszego przybycia jako wrogowie…