Dzikie Pola

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czasu będzie mnóstwo jak pozbędziemy się stąd wszelakich intruzów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wampiry i ludzie. ‐ powiedział Krasnolud. ‐ Przy odrobinie szczęścia zajmie to nam kilka dni, a maksymalnie tydzień.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Najbardziej mnie ciekawi jak będzie wyglądała walka z tymi ludźmi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Najpierw Wampiry, jak przeżyjemy to się wtedy zastanowimy.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Przeżyjemy, bez obaw…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No my tak, ale martwię się o resztę chłopaków. Tacy szeregowi to zawsze mają ździebko przesrane.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie ma bitew bez ofiar po obu stronach, czyż nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale każdy mądry dowódca stara się te ofiary jakoś ograniczać.

[Kubeł1001]

FD_God

‐To prawda, ale nie nie widziałem ani jednego dowódcy, który ograniczyłby je w stu procentach.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ No niestety, ale próbować zawsze można, a nawet trzeba.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zrobię co się da, by jeszcze tego dopilnować, ale mocy wskrzeszania jeszcze nie posiadam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oghren zamilknął i odszedł, by ruszyć przed szereg i otworzyć Wam wszystkim drogę do serca góry za pomocą Magii Ziemi.

[Kubeł1001]

FD_God

Poczekał aż reszta wejdzie pierwsza, w końcu rannych przenoszą, a dopiero później postanowił samemu wejść do środka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i wszedłeś, wiele się tam nie zmieniło.

[Kubeł1001]

FD_God

Ważne, że może poświęcić chwilę na odpoczynek, a tym samym na zbieranie jakiejś ilości energii.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pora więc tylko znaleźć sobie jakieś miejsce, by nie przeszkadzać Krasnoludom.

[Kubeł1001]

FD_God

No pora, rozejrzał się więc za takim w jakimś miejscu, a następnie przysiadł tam i odpoczął gromadząc jednocześnie energię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I usiadłeś gdzieś na boku, nie potrzebowałeś specjalnych wygód, a regeneracja energii trwała powoli. Powoli, ale trwała.

[Kubeł1001]

FD_God

Zawsze lepiej powoli, niż jakby miał stać w miejscu, dla niego działało to i tak w sumie jak zwykły sen.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zregenerowałeś większość energii, lecz zostałeś wytracony z tego “snu” przez trącenie butem.
‐ Wstawaj, ku*wa. ‐ usłyszałeś głos, podobny do tego, jakim mówił szałojownik Pwent.
‐ A może zdechł? ‐ spytał inny Krasnal.
‐ Prędzej ja zdechnę niż on. No, wstawaj. ‐ odparł mu Pwent i jeszcze raz trącił Cię nogą.