Lodowa Przystań

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też przeszedł przez bramę i… dobył topora.

‐ Za Jarla i Bogów !‐ wykrzyknął ruszając w przód z toporem w ręce, postarał się nim trafić pierwszego lepszego cywila ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, nikogo nie trafiłeś. Twoi towarzysze mieli więcej szczęście, gdyż łupem ich toporów, włóczni i mieczy padli strażnicy przy bramie.

[Kubeł1001]

Bilolus1

//Jesteśmy za bramą czy przed nią ?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ty wszedłeś już do środka, reszta jest jeszcze przed bramą, bo to tam pozabijała strażników.//

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak więc po prostu rozejrzał się po okolicy w poszukiwaniu drogi do centrum miasta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Najlepiej iść tam główną ulicą, prosto, jak w mordę strzelił.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też zrobił, prosto na ryneczek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Juz w połowie drogi nawinął mu się jakis facet, aż się prosi, żeby skrócić o głowę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Nie mógł sobie na to pozwolić, ciężkim machnięciem topora wycelował w jego szyję, starał się jednak całkowicie nie odrąbać głowy a zostawić ją na małym skrawku żeby…urwać ją i przybić do kolca na ramieniu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się to. Idącym z tyłu pozostałym Mutantom wydawało się, jakbyś wyrwał mu głowę gołymi rękoma, na co podnieśli okrzyki wojenne i przyspieszyli marsz ku rzezi. Natomiast łeb człowieka, idealnie pasuje do Twojej zbroi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

A Wulfryk nadal idąc główną ulicą parł w stronę rynku poszukując wzrokiem ratusza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ratusz zauważyłeś. A przed nim całe tłumy ludzi tylko czekających na rzeź. No i kilku strażników, najdziwaczniej ufnych w swoje siły i liczących na to, że Was pokonają.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wulfryk głośno się roześmiał wpatrzony w ów tłum i znowuż pierwszy ruszył do ataku, prosto w tłum.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Drogę zagrodzili Ci dwaj strażnicy z włóczniami i tarczami, ale raczej nie będą oni problemem, nieprawdaż?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak samo jak lektor myślał Wulfryk, bez ceregieli wypie**olił w jednego tarczą tak żeby wytrącić go z równowagi a drugiego zaraz po pierwszym ciosie kopnął i spróbował ciąć go toporem w głowę lub przez pierś.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pierwszy przewrócił się, szybko wstał i jeszcze szybciej zwiał. Natomiast drugi nie miał tyle szczęścia, gdyż Twój topór przebił mu hełm i czaszkę i zatrzymał się na zębach.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też Wulfryk wzniósł wojenny okrzyk który brzmiał po prostu jak ryk jakiegoś dzikiego zwierzęcia i odrąbał zmasakrowaną głowę nabijając ją na kolec na ramieniu, na ten sam kolec na którym była druga głowa.

I ruszył do przodu wolnym krokiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pozostali dołączyli do Ciebie i tak zablokowaliście drogę ucieczki żywym mieszkańcom, którzy zaczęli płakać, błagać o litość i cofać się, jak najdalej od Was.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Gdy mieszkańcy znaleźli się zamknięci w najmniejszym możliwym kącie Wulfryk podniósł topór i chociaż że czuł się teraz nabuzowany jak berserk uspokoił się.

‐ CISZA !‐ wykrzyknął ‐. Moja armia oszczędzi…dw…czterech z was. Sami ich wybierzecie.‐ dał im chwilę na przełknięcie tego po czym kontynuował ‐. Po pierwsze, dwie młode, dziewczyny… i lepiej żeby nie były brzydkie jak noc. Po drugie, starszego który wie coś więcej o tej okolicy i wszystkim co znajduje się w pobliżu oraz na świecie, a po trzecie kupca, nie stąd. To wszystkie moje żądania, macie pięć minut.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jako pierwszy wystąpił Ork‐kupiec, którego spotkaliście przy bramie. Za nim wyszedł podstarzały mężczyzna, z fajką w zębach, żółtą brodą i wyglądający jak rasowy żeglarz. Na kobietki musicie chyba jeszcze poczekać.