- A kto by chciał zrobić coś takiego? Masz wrogów z tak długimi rękami? No i po co? Spodziewasz się ataku czy co?

Wyrwał nóż w ostatniej chwili, krew buchnęła, a on bezceremonialnie uderzył ją pięścią aż zza pleców, aż upadła na podłogę wraz z krzesłem, do którego była przywiązana.

Psychol

- Seta! - Uderzył pięścią w stół - Była tu ta kobieta, z którą wcześniej rozmawiałem?

Papier

- Zawsze coś. Zacznę tam, zobaczymy potem, dokąd nas to doprowadzi. Coś jeszcze, czy może już wyruszać w teren, paniusiu?

- Żelastwo - Powiedziałaś beznamiętnie Boone, ignorując cię i zagłębiając nóż coraz głębiej w palec. Jeszcze kilka milimetrów, i dziewczyna nie będzie w stanie zginąć go do końca życia.

- A skąd wiesz, że to była dezercja? Przecież postąpili zgodnie z rozkazem. Fałszywym, ale jednak… - Zastanawiała się kobieta.

Pobieżnie obejrzał drugą dłoń, złapał ją za lewy nadgarstek i przystawił nóż do jej palca wskazującego.
- Gdzie giwera?
- Wal się! - Warknęła kobieta i zaraz sapnęła złowroga, gdy spod ostrza spadła niewielka kropla krwi.

- Poszła do spalenia, miałam do tego dwóch świadków. Wszystko zgodnie z przepisami. A tamten dzień… Chyba był zwyczajny… Rany, nie wiem… - Usiadła na pobliskim krześle cała roztrzęsiona.

- A niech spróbują, nie oni pierwsi i nie ostatni. Nawet jeśli by nas zabili, to kilka miłych chwil między jej nogami będzie tego warte.
Boone zamiast odpowiedzieć na zaczepki Malcolma, bezceremonialnie szarpnął kobietę za rękę i przyglądał się jej dłoni.

- A-ale… Jak? Co ja mam niby robić? Przecież ja to się w ogóle nie rozstaję z papierami, nawet nie znam tu nikogo.

- Dwie konserwy, osiem lat po terminie. Zainteresowany?
- Mamy jeszcze tę lalunię do ujeżdżenia… - Lubieżnie zaśmiał się Malcolm.