- Ja też. Ale cóż, jestem pasterzem, więc porozmawiam z każdą owieczką - Zrobił miejsce w drzwiach i zaprosił cię gestem.

- Strasznie was dużo “dopiero pojawiających się w mieście” - Spojrzał na ciebie podejrzliwie. Ksiądz był zwyczajnym ślepcem.

Po kilku chwilach stanął w nich mężczyzna w średnim wieku, ubrany w garnitur, sprany ale porządny.
- Słucham, synu?

Zaczął się śmiać. Długo i głośno.
- Nawet przed końcem ciężko o to było. A ja mam teraz tyle tego załatwić w ciągu dwóch dni, mimo że już tego nie produkują, i to jeszcze za takie grosze? Chyba się nie dogadamy…

Rzucając masę przekleństw na prawo i lewo, z trudem rzucił mu swój plecak, po czym przytknął czoło do zimnej szyny.

Przewrócił oczami. Facet ewidentnie naoglądał się za dużo filmów przed upadkiem, a teraz się w to bawi. Mimo wszystko wziął ją i zajrzał do środka.

Mały, wolnostojący domek z drewna wydawał się już z wolna popadać w ruinę, chociaż on sam, jak i okolica, były zadbane.

Wnętrze było czyste. Wręcz zbyt czyste. Kompletne zero, nawet zwyczajowego ziemskiego tła nie pokazywało.

Wnętrze było ciche, zimne i mroczne, rozświetlone raptem kilkoma małymi kolorowymi witrażami.

Nigdzie nie występowało coś takiego.