Miasto Ur

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
No cóż, ładny płot i w ogóle, ale po co go sprawdzać, skoro jesteś już na twardym gruncie?
Korobov:
‐ Zapewne znów tam coś zdechło. Zajmę się tym, panie. ‐ odrzekł i wyszedł, aby najpewniej się tym zająć i przegotować wodę, wedle Twojego polecenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Żeby przez niego przeskoczyć i popędzić uliczkami i dachami jak najdalej od tego śmierdzącego zadubia zwanego siedziba Smoka.

[Kubeł1001]

korobov

Zwrócił się do drugiego.
‐Jeśli rzeczywiście coś zdechło, czmu nie czuć zapachu zgniłego zwierza?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Wzruszył ramionami, najwidoczniej nie mając odpowiedzi na Twoje pytanie.
Vader:
W ten sposób trafiłeś dość daleko od tegoż miejsca, czyli na targ niewolników.

[Kubeł1001]

korobov

‐Gdyż nic nie zdechło. Prawdopodobnie jakiś ptak założył gniazdo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Ceny raczej się nie zmieniły, prawda? Ruszył na główną ulicę miasta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Pokiwał głową i mimowolnie oblizał się po pysku, zapewne na myśl o omlecie…
Vader:
Niezbyt, nie minęło wiele czasu. Z racji bliskości targu niewolników, który był w owym centrum, znalazłeś się na tej ulicy dość szybko.

[Kubeł1001]

korobov

‐Spoój… Nigdy nic nie wiadomo niczego, aż do chwili, jak się okaże.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Poszukał na tej ulicy karczmę. Ile do zmroku?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Znalazłeś “Pijanego Wielbłąda,” zaś Twoje fachowe oko oceniło, że do zmroku pozostało jeszcze sporo czasu, bo niedawno minęło południe.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Wkroczył więc do Pijanego Wielbłąda, gdyż musiał się jakoś zrelaksować. No i w sumie to nie jest jedna z tych karczm, do których ma zakaz wstępu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nawet gdyby była, ciężko byłoby komukolwiek wyłapać go w tym wielkim tłumie klienteli różnych ras i profesji.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Raj kieszonkowca! Są wolne miejsca?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wiewiur:
Po długiej, acz stosunkowo bezpiecznej, wyprawie, dotarłeś w końcu do miasta, a właściwie w jego okolice. Oczywiście nie sam, a razem ze swym towarzyszem, który nie opuścił Cię przez całą podróż.
Korobov:
I rzeczywiście się opanował, podczas gdy drugi uczeń wrócił.
Vader:
Jeśli słowo “tłum” nic Ogórkowi nie mówi, to nie, nie ma wolnych miejsc.

[Kubeł1001]

korobov

‐A więc co było przeszkodą?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ To gdzie teraz Panie?

[Kubeł1001]

Vader0PL

Welp, pozostało jakoś skryć się w cieniu i tam czekać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Zwykłe, nic nie warte śmieci, panie. ‐ odrzekł, a drugi wyraźnie posmutniał, gdyż zrozumiał, że omletu z tego nie będzie.
Vader:
No, to już Ci się udało, choć z każdą chwilą czekania coraz bardziej kusi Cię, aby wyjść stąd i udać się do Szczurzej Dzielnicy, w poszukiwaniu Szept.
Wiewiur:
‐ Najpewniej do miasta. Chyba że masz inny pomysł?

[Kubeł1001]

wiewiur500kuba

‐ Ale mi chodziło dokąd w mieście.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Zawsze może to zrobić, ale wolał czekać do zmierzchu. Nie dostał czasu operacyjnego, a z ciałem Smoka chciał coś jeszcze zrealizować. Chwilunia, miał linę?