Archipelag Sztormu
-
-
-
-
Kuba1001Taczka:
On zaś stchórzył i zaczął uciekać, więc zapewne trucizna się nim zajmie, ale chyba nie będzie Ci dane tego zobaczyć…
Wiewiur:
W końcu dobiliście do brzegu, a marynarze ruszyli biegiem naprzód, w kierunku pola bitwy między tubylcami, a Waszymi kompanami. Jedynie Mag postanowił darować sobie interwencję i został w łodzi.
Ekspedycja:
Kazute:
‐ A co stało się później?
Abby:
Ściślej mówiąc to na rękę, bo jedną z nich miał zastąpioną protezą w kształcie haka. Niezręczna sytuacja, prawda? Niemniej, chrząknięcie podziałało i odwrócił się do Ciebie.
‐ Czego? Żarcie jeszcze niegotowe, jak chcesz to mam resztki wczorajszego, jeszcze rybkom nie wyrzuciłem.
Max:
Dziwnie było w nim to, że był bez oznaczeń i zdobień, a także wykonano go tak, iż przypominał skręcającego się wokół Twojego palca miniaturowego węża.
Wiewiur, Vader:
Cios Drakonida trafił prosto w plecy gada i… Nie zrobił absolutnie żadnego wrażenia na jego pancernej skórze, dodatkowo pokrytej tarczkami, guzami i rogowymi naroślami. Drugi cios też niewiele pomógł, gdyby nie refleks szermierza gad zmiażdżyłby ostrze. Jednakże w te sposób zdołaliście odciągnąć go od Maga, z czego skorzystał jeden z marynarzy i wystrzelił do Sekama z kuszy, trafiając go w prawe oko, potęgując w ten sposób wściekłość bestii. -
-
-
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
Ta grupa zaczęła uciekać, być może przez straty, a być może z racji przybycia Waszych posiłków. Niemniej, część marynarzy rzuciła się za uciekającymi tubylcami, a pozostali zostali w wiosce.
Ekspedycja:
Vader:
//No sorry, muszę mieć komplet albo dwóch z trzech graczy, Wiewiura i Rafaela się czepiaj.//
Abby:
‐ Do zrobienia? ‐ spytał i zamrugał jednym sprawnym okiem, gdyż drugie skrywała przepaska. ‐ Że tutaj? A znasz się na gotowaniu? ‐ pytał i jednocześnie nałożył Ci wczorajszego gulaszu, rzecz jasna zimnego, ale pewnie wciąż w miarę smacznego.
Max:
Nic więcej już nie znalazłeś, a przynajmniej nic ciekawego. Za to chociaż posegregowałeś całość, więc zadanie wykonane i w ogóle.
Kazute:
Oczywiście, że chciał i oglądał broń niemalże z namaszczeniem równym artefaktowi. Cóż, dla osób przywykłych do monotonii codzienności i nudy każda opowieść była fascynującą przygodą. -
-
Rafael_RexwentAver
Spróbował innej taktyki. Gdy gad spróbuje zaatakować to Aver zacznie razić go błyskawicami, by wytrącić go ze skupienia i zdezorientować. W razie gdyby krokodyl spróbował na niego zaszarżować to próbuje wykonać unik. Ach i jeszcze jedno ‐ rozejrzał się czy ktoś z kompanów nie ma ciężkiej piki bądź halabardy mogącej znieść naprawdę duży ciężar nacisku. -
-
-
-
Kuba1001
Taczka:
Jak na razie brak, więc masz ostatnią szansę aby ruszyć w pogoń albo po prostu zostać tutaj.
Wiewiur:
Na Wasz widok tubylcy uciekli, a załoganci zostali, może poza garstką, która postanowiła podjąć pościg.
Ekspedycja:
Abby:
//Możemy uznać, że tak, bo obierać warzywa, kroić mięso i tak dalej chyba każdy potrafi, nie?//
Max:
Być może Twój szalony znajomy, w końcu tyle lat siedział w biznesie jakim było piractwo, a i nie tylko… A jeśli nie, to może chociaż nakieruje Cię na odpowiedniego załoganta?
Vader, Wiewiur, Rafael:
Wspólnymi siłami powaliliście monstrum: Jeden cios pozbawił do ostatniego, sprawnego oka, błyskawice oszołomiły, a cios w głowę zakończył sprawę, choć równie duży udział w tym może mieć miecz, który mógł przebić się okiem do czaszki gada. Tak czy inaczej, Sekam padł martwy. -
-
-
-
