Wioska w Księstwie Ludzi

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Miałeś znaleźć inne wejście, okrążając wioskę, a nie iść z nimi. A przynajmniej tak mówił Vader. Zmieniasz czy to dlatego, że zlałeś jego rozkazy ciepłym, rzęsistym moczem?//

[Kubeł1001]

bulorwas

//Zlałem rozkazy. Ja tu ku*wa jestem wspólnikiem, nie podwykonawcą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
‐ Nie potrzeba tu więcej najemników. ‐ odparł najemnik, ignorując Twoje referencje i pytanie o mur.
Max, Vader:
‐ Gospoda we wsi pełna, ludzie z całej okolicy na święto ściągają. ‐ wyjaśnił chłop. ‐ Nawet obory i stodoły pozajmowali, nigdzie wolnych miejsc nie będzie.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐A maga na wynajem też nei trzeba?
Powiedizał głaszcząc swojego tygrysa szablozębnego.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Nie szkodzi. Potrafimy spać nawet pod gołym niebem, a poza murem można się spodziewać wszystkiego, od bandytów po dzikie zwierzęta.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Milczy, pozostawiając dyplomację Towarzyszom, zaraz po tym, kiedy chciałby powiedzieć na pytanie o miejsce “To się zrobi samemu”…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Żaden bandyta ani dziki zwierz nie zapuścił się nigdy pod mury, wartownicy i ogień robią swoje. ‐ wyjaśnił cierpliwie najemnik, jakby tłumaczył coś małemu dziecku. ‐ A co do Magów: Mamy własnych, jak każda szanująca się drużyna profesjonalistów.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Okej, rozumiem.
Powiedział idąc do pobliskiego lasu czy w wysoką trawę… Najlepiej będzie zebrać cały zwierzyniec z tych lasów i zaatakować pod osłona dymu i nocy. Usiadł w pozycji medytacyjnej i zaczął przywoływać do siebie zwierzęta z całej okolicy. Miał czas.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, pora na iskierkę magii duszy. Niech skłoni się bardziej do przystania do jego następnego zdania.
‐No cóż, to jeden z powodów. Drugim ‐ Tutaj pokazał na sakiewkę ‐ Są też zapasy. Nie jesteśmy barbarzyńcami, więc również uszczuplimy trochę swego złota na zakup zapasów we wiosce.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Dalej milczał, rozmyślając czy warto pójść za swym Towarzyszem do lasu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
Spokojnie usiadłeś pośród zboża w pobliskim polu (gdyż wysokiej trawy tu nie było, a do lasu zbyt daleka droga) i rozpocząłeś rytuał. Pierwszymi przyzwanymi zwierzętami były dwie polne myszy i mały zaskroniec, ale nic więcej. Dobrze to jednak ująłeś: Masz czas.
//Jakby co to działaj dalej z tym przyzywaniem, bo mam coś dla Ciebie.//
Max:
Biorąc pod uwagę Wasze wcześniejsze sprzeczki? Niezbyt.
Vader:
‐ Wspominałeś o święcie? ‐ fuknął najemnik, z każdą chwilą coraz bardziej zirytowany. ‐ Zapasy poszły albo na ofiarę, albo na uczty podczas jego trwania.

[Kubeł1001]

bulorwas

Kontynuował rytuał. Nawet odpowiednia ilość myszy się zda. Użył do tego więcej energii.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Jak niezbyt to niezbyt. Nie miał co robić, więc zaczął obserwować kruka.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Czyli odsyłacie nas, od tak?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Max:
Latał sobie, jak to kruk.
Vader:
‐ Nareszcie, trochę Wam to zajęło… Powodzenia w innej wiosce, do zachodu słońca jeszcze sporo czasu.
Bulwa:
No i rzeczywiście, zwabiłeś kolejne trzy małe myszki, a później usłyszałeś głośny szelest gdzieś po Twojej prawej, choć mało prawdopodobne, żeby spowodowało go jakieś duże zwierze, które wezwałeś.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wydał zwierzakom rozkaz by ustawił się wszystkie przed nim i dalej kontynuował rytuał.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Przemilczał przekleństwo i odszedł gdzieś w cień, pole, czy inne cholerstwo.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

Ruszył za swoim wściekłym Towarzyszem, w ten sam cień, pole, czy inne cholerstwo.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
Nieustający szelest nie ułatwiał tego zadania, zwłaszcza że zwierzaki nic nie mogły na niego poradzić.
Vader, Max:
Pójście w pole niezbyt by Wam pomogło, więc ruszyliście gościńcem do cienia w skraju lasu. Poje**niec też musi gdzieś tu być, ale wysokie łany zboża utrudniają określenie gdzie dokładnie. Choć równie dobrze mógłby zaszyć się w leśnej głuszy czy coś w ten deseń.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Gzie on polazł?