Siedziba Gildii Magów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszyscy milczeli, nie wiedzieć czemu, jedynie Hobbit nucił coś pod nosem.

[Kubeł1001]

Kazute

Nawet nie miała zamiaru się przysłuchiwać, o czym dokładnie ten Hobbit śpiewał. Po prostu prowadziła swojego wierzchowca razem z innymi, rozglądając się przy okazji po spowitej mrokiem okolicy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ten mrok to w sumie niekoniecznie, bardziej wieczór, ale i tak wszyscy skręcili w lewo, na małą polankę nieopodal gościńca, żeby tam rozbić obóz na noc.

[Kubeł1001]

Kazute

Wciąż jechała razem z nimi na tę polanę, wciąż milcząc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I w takiej też atmosferze rozbiliście obóz. Elf siedział przy ognisku, pilnując aby to nie zgasło, Hobbit zajął się kolacją, Worgen zaś wszedł w głuszę razem ze swym pokaźnym ekwipunkiem łowieckim.

[Kubeł1001]

Kazute

Kobieta postanowiła przysiąść się do Elfa, gdyż była już lekko zirytowana tym, że przez całą drogę nikt nic nie powiedział, nawet swojego imienia. Przez chwilę rozmyślała, jak zacząć rozmowę.
‐ Zastanawia mnie fakt, że nikt się przez całą drogę nie odezwał… ‐ odezwała się w końcu, patrząc się swoimi niebieskimi oczami w płomienie przed sobą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Cóż… Nie jestem zbyt rozmowny, Hobbit podobnie, a Worgen nie ma języka. Dosłownie. ‐ wyjaśnił Elf.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Również nie należę do wygadanych osób, jednak sądzę, że skoro mamy razem współpracować, to powinniśmy się czasem do siebie odezwać… ‐ stwierdziła, po czym westchnęła.

[Kubeł1001]

maxmaxi123

//Czy tylko ja wiedziałem, że ktoś z nich nie będzie miał języka?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ja też się troszkę tego spodziewałem, Maksiu. Ale tylko odrobinkę.//
‐ Może i masz rację. A więc o czym chcesz pogadać?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Może najpierw się przedstawmy? ‐ zaproponowała, po czym dodała. ‐ Limanniel, miło mi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Regis. ‐ odparł od razu Hobbit, zaś Elf dopiero po nim.
‐ Ayred. ‐ wyjaśnił Elf. ‐ A nasz kompan to Czarny Kieł, a przynajmniej my tak na niego mówimy, bo już gdy spotkaliśmy to nie miał jak się przedstawić.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Och… Historia z jego utratą języka na pewno nie należy do najprzyjemniejszych… ‐ stwierdziła Elfka, kątem oka spoglądając w miejsce, gdzie po raz ostatni widziała Worgena.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zapewne powiedział coś, czego nie powinien mówić, lub też wiedział za wiele. Ale to tylko moje domysły.

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Jedne z możliwości ‐ wzruszyła ramionami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A co Cię skłoniło do wzięcia udziału w tej misji?

[Kubeł1001]

Kazute

‐ Cóż… Nie jest to długa i interesująca historia. Dołączyłam po prostu z lojalności i poczucia oddania sprawie, w którą zamieszany jest cały znany nam świat, Elarid.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja to zrobiłem przez przysięgę, Hobbit dla złota, a Worgen dla zemsty. ‐ wyjaśnił Elf, niespecjalnie rozwijając te słowa w coś więcej.

[Kubeł1001]

Kazute

Zaciekawiły ją słowa Ayreda, głównie o jego przysiędze oraz zemście Czarnego Kła. Widząc jednak, że raczej Elf nie chce dalej opowiadać, ugryzła się w język, nim spróbowała zapytać się o szczegóły. Tym razem sobie odpuści, więc jedynie skinęła głową w odpowiedzi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W sumie on też milczał, jedyną nowością była przygotowana przez Hobbita kolacja oraz powrót Worgena, jakby nią zwabionego.