Kryjówka Łaków.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wyjął łuk i strzelił w krzak cały czas trzymając sztylet w jednym reku. Miecz schował.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Odpowiedz mi zatem na jedno pytanie.‐ stwierdził zacieśniając uścisk ‐ z delikatna przecinając jego skórę ostrymi końcówkami jego rękawica ‐. Piękna dama, odziana w szatę z ognia mknie na rumaku przez świat, miasta nigdy nie chcą jej wpuścić, nienawidzi ona fortów, chłopki płaczą gdy porywa ona ich mężów, najbogatsi witają ją z uśmiechem…bo wiedzą że przyniesie im ona wiele sukcesu…jak brzmij imię tejże damy ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
//Jak Ty niby chcesz trzymać sztylet w jednej dłoni i jednocześnie strzelić w cokolwiek z łuku?//
Bilo:
‐ Woj… Wojna? ‐ spytał, ani nie będąc pewnym odpowiedzi, ani sensu tej zagadki.

[Kubeł1001]

bulorwas

//Ręką w której trzymasz strzałę i naciągasz cięciwę trzymasz też sztylet.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Dobrze. stwierdził zwalniając uścisk z jego szyi…przenosząc go na jego prawą ręką (którą jak strzelam wałczył) po czym wykręcił ją tak jak tylko się dało…na koniec pociągając ku sobie ‐ chciał pozbawić swego przeciwnika jakiejkolwiek szansy na dobycie broni przeciw niemu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
//Nie mogłeś tak od razu?//
Bilo:
Cóż, dobycie broni ręką, która nadaje się co najmniej do amputacji, jest raczej niemożliwe, więc osiągnąłeś swój efekt, przy okazji doprowadzając go do niewyobrażalnego bólu.

[Kubeł1001]

bulorwas

//Wiesz już o co chodzi, więc nie ma co się rozżalać. Dawaj odpis.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Złapawszy go zatem za kark teleportował się do Argentu, najpierw do swej drużyny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bulwa:
Wypuściłeś więc strzałę, która przeleciała przez krzaczyska na wylot.
Bilo:
//Zmiana tematu. Zaczynasz.//

[Kubeł1001]

bulorwas

Rozejrzał się za jakimś wrogiem nakładając kolejną strzałę i chowając sztylet.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Takowych jak na razie brak.
‐ Widać, że nas tu nie chcą. ‐ mruknął Nag, wycierając ostrze swej broni z krwi monstrualnego dzika.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Kiedyś mnie gorzej powitano.
Powiedział odkładając całą swoją broń na jej miejsce. Przeszukał trupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kiedyś opowiesz. ‐ burknął i schował broń na miejsce.
Dzik, o dziwo, nie miał przy sobie nic wartościowego ani też nic w ogóle.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wziął łuk do jednej ręki, a do drugiej strzałę. Poczekał aż reszta się zbierze?
‐Idziemy dalej.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na to wychodzi. ‐ odrzekł najemnik i poprowadził grupę dalej, zostawiając martwego dzika i konia na drodze.

[Kubeł1001]

bulorwas

Szedł obok najemnika w stałej gotowości do wystrzelenia owej strzały.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Takowa się nie nadarzała, ale zapewne zmieni się to za chwilę, gdyż już widzicie wielki i rozłożysty dąb, czyli cel Waszej wyprawy.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Co dalej?
Zapytał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jesteś najlepiej przystosowany do zwiadu, więc pójdziesz pierwszy. Będziemy Cię… Hmmm… Ubezpieczać. ‐ odparł zamiast niego Mag.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Wiedziałem…
Westchnął cicho i zaczął się skradać Cały czas gotowy do ataku.