Wioska goblinów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiliście do lasu. Teraz pozostaje kierować się wskazówkami giermka. I liczyć na to, że mówił prawdę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Tera na północ od wioski.
Jak powiedział tak zrobił udając się na północ.

[Kubeł1001]

Kuba1001

No i szliście na północ, przez las. Wreszcie zauważyliście kontury namiotów i usłyszeliście rżenie koni.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//Jest noc, no nie?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jeśli chciałeś być w wiosce ludzi w nocy, to logiczne, że tyle kilometrów później też jest noc.//

[Kubeł1001]

Konto usunięte

//No w sumie. Głupie pytanie.//
‐Dobra, znowu się dzielimy i podchodzieta od dwóch stron.
Czekał, aż się podzielą na dwie grupy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podzielili, ten z łukiem znów został w rezerwie. Ty dowodziłeś jedna grupą, a Blurg drugą.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Podszedł od lewej, a przynajmniej według niego to była lewa. Skradał się mając w rękach swój ząbkowany nóż.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Widziałeś ognisko, przy którym ktoś siedział. Był odwrócony do Ciebie tyłem. Pozostali ludzie musieli siedzieć w namiotach, których tu było łącznie dwanaście.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Wskazał włócznią na siedzącego tyłem i spojrzał na łucznika, miał nadzieję, że zrozumie i strzeli mu w plecy. Coś mu tu śmierdziało i nie miał zamiaru podchodzić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Goblin skinął głową i wypuścił strzałę. Ta wbiła się w klatkę piersiową rycerza, a ten jak siedział, tak siedział. Nie wydał nawet żadnego odgłosu. A, no tak: Strzała przeszła na wylot.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Pułapka?
Powiedział cicho i podszedł do jednego z namiotów od tyłu by podnieść płachtę i zajrzeć tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był on w całości pusty. A tymczasem jeden z Goblinów podszedł do rycerza przy ognisku i powiedział:
‐ E, patrzcie! Ten rycerz jest ze słomy!

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Pułapka! Odsuńta sie od niego!
Przygotował włócznię rozglądając się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ku chwale! Na wroga! ‐ usłyszałeś nagle, a z okolicznych zarośli wysypały się sylwetki rycerzy w pełnych zbrojach. Na szczęście nie mieli koni, bo te zostały uwiązane by Was zmylić. Na szczęście było ich tylko sześciu. Za to po nich wybiegli zwykli piechociarze, może i gorzej uzbrojeni i opancerzeni, ale szybsi i liczniejsi, bo było ich dwudziestu. Po chwili usłyszałeś też odgłos wystrzału z kuszy. Na szczęście było ciemno i tylko dwa bełty trafiły, oba śmiertelnie zagłębiając się w klatce piersiowej łucznika na czatach.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

I tak oto Piro po wyrzuceniu z Czarnej Góry postanowiła znaleźć sobie nowego szefo. Pijąc z jakimś goblinem dowiedziała się o wiosce, do której postanowiła wyruszyć. Tutaj zaczyna się przygoda młodej goblinki, która idąc, a raczej siedząc na dupie w środku idącego golema, podążała do wioski, wydłubując brud spod paznokci.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nawigacja była nieco problematyczna z racji późnej pory, ale widziała już zarys budynków, a właściwie to bramy, wioski.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐Spi***alać do lasu, na prostej ziemi ni momy szans!
Machnął ręką w stronę lasu z którego przyszli no chyba, że stamtąd nadlatywały bełty. Wtedy machnął w inną stronę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Idzio do bromy! ‐ wydała rozkaz golemowi, po czym skończyła wydłubywać brud spod paznokci i zjadła go ze smakiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Michał:
Uciekaliście, a od bełtów padł kolejny Goblin.
‐ Na koń! ‐ usłyszałeś komendę jednego z rycerzy.
Sanskryt:
Smakował nieźle, a po chwili trafiliście pod bramę.
‐ Ki ch*j? ‐ zapytał zza murów jakiś Goblin.