Ciemna Grota (Wioska Scharim) [Podmrok]

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Jak chcesz, w sumie jak zawalczysz to będzie szybciej i zabawniej.//
‐ Że my łżemy? A może to Ty jakieś chjnie z tym całym Skrelem na boku odpi**alasz, żeby przejąć władzę? ‐ gorączkował się Skaven z mieczem, postępując do przodu nawet kilka kroków.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Zdychaj.
Powiedział po czym skupił się na wystrzeleniu smugi Mroku w Skaveński łeb.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Na zdobytym kiedyś przez Ciebie pucharze Szarych Krasnoludów widniał ciekawy napis: “Zabij jednego, a przerazisz tysiące,” który idealnie zilustrował to, co stało się właśnie w pomieszczeniu: Pocisk dosłownie rozerwał na strzępy kruchą, skaveńską czaszkę, a posoka, resztki mózgu i tym podobne obficie zrosiły ściany, meble i stojących najbliżej trupa Skavenów, a nieco mniej tych z tyłu i Ciebie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Oblizał swój pyszczek z resztek mózgu oponenta, biorąc to do ust, po chwili udawanego rozmyślania nad smakiem splunął z sadystycznym uśmiechem.
‐Za grosz w tym smaku nie było inteligencji. Mam nadzieję, że wy okażecie jej więcej.
Wlepił gały w Arcyszczura, nie były to gały, tak jak wcześniej, zdradliwe i gotowe dźgnąć w plecy w każdej chwili, teraz były to oczy zdobywcy, patrzącego na swą ofiarę. Taka zmiana nastąpiła w Szachraju, poczuł władzę, po raz kolejny to właśnie magia mu ją dała, ta magia uważana przez wielu za niegodną i plugawą. Ta magia, która nie raz uratowała mu życia. Teraz to zrozumiał, zrozumiał, że chce patrzeć tym wzrokiem na każdego, a w odpowiedzi dostawać ich wzrok, pełen strachu, przerażenia i bojaźni. Użył magię by zwiększyć ich strach i respekt, który czuli teraz wobec niego.
‐Klękajcie przed nowym Arcyszczurem, a może daruje wam życie.
Lustrując ich najbardziej złowrogim wzrokiem, jaki mogli zobaczyć w tej części Podmroku

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wszystko poszło sprawnie, może poza użyciem Magii, aby stworzyć tak potężny pocisk mroku zmarnowałeś sporo energii, więc wpłynięcie na tak wielu Skavenów na raz było niemożliwe.
Niemniej, wszyscy poza jednym ze Skavenów i Arcyszczurem uklękli. Ten pierwszy zaczął jednak giąć kolana, aby nagle wyszarpnąć spod płaszcza nóż i sztylet. Tym pierwszym w Ciebie rzucił, a z tym drugim zaatakował, ściskając go oburącz nad głowa i drąc mordę jak opętany.

[Kubeł1001]

bulorwas

Odskoczył na bok z toru pocisku i wystrzelił słabą smugą mroku w Skavena. Może ręce miał cherlawe, ale nogi były o wiele lepsze od tych kolegów, a raczej wrogów.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uniknąłeś noża, który trafił w ścianę, odbił się i upadł nieopodal niej. Niestety, Skaven też potrafił robić uniki, więc zdołał odskoczyć w bok, a pocisk trafił w stół, nieco go nadszarpując. Później szczurek ponowił natarcie, z każdą chwilą zmniejszając, i tak już uszczuploną, odległość.

[Kubeł1001]

bulorwas

Naładował smugę i poczekał z wystrzałem, aż szczur zbliży się tak, by nie mógł uciec, ale nie mógł dźgnąć ze względu na odległość.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, tym sposobem możesz doliczyć jednego zabitego Skavena więcej do swej kolekcji oraz odjąć jednego z potencjalnych wrogów.

[Kubeł1001]

bulorwas

‐Klękaj!
Krzyknął do arcyszczura i uderzając kosturem w ziemię.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie miał zamiaru giąć karku, ale widać, że cenił życie bardziej od władzy, więc zrobił to, co mu kazałeś.

[Kubeł1001]

bulorwas

Usiadł na tronie arcyszczura kopiąc go gdy był na klęczkach w żebra z całej siły.
‐Z drogi psie!

[Kubeł1001]

Kuba1001

Byłeś blisko, bo zrobił unik i rzucił się na Ciebie, chwytając Cię za szyję i wpijając w nią pazurami jednej ręki, a drugą dobył sztyletu. Dodatkowo, żeby nie było za pięknie, robił to wszystko uwieszony Twoich pleców.

[Kubeł1001]

bulorwas

Uspokoił się, zarzucił ręką w tył, tak by spoczęła na jego barku czy biodrze i wystrzelił w oponenta smugą Mroku, dość silną, tak by przebiła pancerz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wypaliło, dosłownie i w przenośni, było nie napi**dalać tak Magią na prawo i lewo. On zaś zdołał przystawić Ci sztylet do gardła, dobrze byłoby coś z tym zrobić.

[Kubeł1001]

bulorwas

Chwycił kostur i z całej siły je**ął oponenta w łapę, by wypuścił broń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, ale teraz dla odmiany spróbował Cię udusić za pomocą drugiej dłoni, tą zdrową trzymając się Twoich pleców.

[Kubeł1001]

bulorwas

Wziął kostur i zaczął nawalać nim w tył starając się trafić oponenta w łeb.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szło to opornie, ale lojalność w końcu przeważyła i pozostali Skaveni zdołali zedrzeć go z Ciebie, acz kwestią pozbawienia życia pozostawili Tobie.

[Kubeł1001]

bulorwas

Podniósł sztylet którym oponent chciał go zabić. Krańcem ostrza lekko naciął jego szyje, tak by popłynęła z niej strużka krwi, oczywiście nie miało go to zabić.
‐*Krew w krew,
Proch w proch,
Klinga w klingę,
Oko w oko,
Zło w zło.

Znasz te słowa, prawda?
Przeklinam cię, nie trafisz w objęcia Stworzyciela,
Będziesz się błąkał po Najgłębszych Czeluściach,
Jak inni Tobie podobni.
Może się cieszyć,
Twoja śmierć przyniesie nam dobrobyt.*
Powtórzył słowa rytuału usłyszane od swego mistrza. Wbił sztylet aż po samą rękojeść w sam środek szyi byłego Arcyszczura.
‐Czemu tak stoicie?
Zapytał zgromadzonych z psychopatycznym uśmiechem i spojrzeniem.
‐Obrady się rozpoczęły, usiądźcie na miejsca.
Powiadomił samemu siadając na tronie Arcyszczura. Użył ciała martwego przywódcy jako podnóżka.