Angband

[Kubeł1001]

Omeg12

Wzruszył ramionami. Laktoza i tak była przeceniona, a alkohol tylko utrudniałby mu robotę chirurga, której trochę jeszcze mógł być zmuszony dzisiaj odwalić. Ukroił sobie kromkę chleba, na którą następnie położył stosunkowo gruby kawałek mięsa, po czym przeszedł do konsumpcji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie był to jakiś wielki rarytas, ale i tak było całkiem dobre.

[Kubeł1001]

Omeg12

Wziął ze stołu pierwszy lepszy jadalny owoc i z nim w ręce opuścił jadalnię. Lubił sobie coś przegryźć przy pracy. Godziło to wprawdzie w jego poczucie dobrych manier, ale skoro miał ograniczony dobór jedzenia chciał mieć chociaż swobodę miejsca jego spożywania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie zatrzymywał Cię podczas wychodzenia z jadalni, a korytarze również były puste. Trafiłeś do swojej pracowni szybko i bez problemów.

[Kubeł1001]

Omeg12

Sprawdził stół operacyjny.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pacjent nadal nieprzytomny, ale żywy.

[Kubeł1001]

Omeg12

Przynajmniej eksperyment nie zakończył się kompletną porażką. Usiadł w pobliżu i zaczął jeść owoc, czekając na przebudzenie się pacjenta.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie zanosiły się żeby postanowił obudzić się sam. Być może potrzebna była tzw. Pomoc z zewnątrz?

[Kubeł1001]

Omeg12

Westchnął, po czym podszedł do obiektu doświadczalnego i pacnął go w twarz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wykrzywiłeś mu twarz, ale jak na razie brak większych efektów. Ale widzisz też, że pacjent porusza palcami lewej dłoni.

[Kubeł1001]

Omeg12

Pacnął go ponownie, ale tym razem w drugą część twarzy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dość powoli, ale jednak, przebudza się. To kwestia minut, aż stanie się przytomny.

[Kubeł1001]

Omeg12

Usiadł ponownie i przyglądał się procesowi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Wydawało się, że człowiek nie ma zamiaru wstać, ale nagle poderwał się gwałtownie do góry i usiadł oddychając ciężko.

[Kubeł1001]

Omeg12

//To go przypadkiem nie przypiąłem?//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Przypiąłeś, ale dał radę zerwać kilka pasów. Tylko na tyle, żeby usiąść więc nigdzie nie pójdzie. Taka lekka mutacja. Opiszę potem.//

[Kubeł1001]

Omeg12

‐ Interesujące. Więc nie tylko przeżyłeś, ale i nabrałeś sił ‐ powiedział Raelag, bardziej do siebie niż do człowieka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Człowiek wydawał się oszołomiony. Łypał oczyma na prawo i lewo obserwując pracownię. Zauważyłeś zmianę jego oczu. Nie koloru, ale całych oczu. Wyglądały teraz jak ślepia dzikiej i impulsywnej bestii.

[Kubeł1001]

Omeg12

Zaniepokoił się nieco. Miał wprawdzie magię cienia do dyspozycji, ale powstrzymałoby to hybrydy przed zrobieniem rozwałki w laboratorium, gdyby się wymknęła. Wstał i zbliżył się do pacjenta, pozostając jednak poza jego zasięgiem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pacjent uspokoił się nieco, ale nie oznacza to, że zaraz się nie zerwie i nie rzuci na Ciebie.