Wioska "Podmrozy"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Miałeś swoje własne furo z niedźwiedzia. Dzięki niemu i Magii Ognia nie odczuwałeś zimna tak bardzo.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ No… postarajmy się dożyć jakoś w tym cholernym mrozie…‐ stwierdził szczelnie owijając się futrem, starał się przeczekać śnieżycę ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Śnieżyca ustała późną nocą. Większość Twoich ludzi spała.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postanowił zrobić to samo i siedząc zawinięty w futra zasnął .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Obudziłeś się na ranem kiedy Twoi ludzie zaczęli zbierać się do drogi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Postanowił im pomóc, zaczął zwijać swój namiot a gdy skończył wrzucił go na wóz i wskoczył do powożenia czekając aż jego ludzie skończą .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na razie nie ruszacie, głównie dla tego, że dwóch ludzi wyszło na przód i zaczęli odśnieżać Wam drogę. W tym miejscu śniegu było tak dużo, że nie mogliście przejechać.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Uhh… chyba nigdy się nie przyzwyczaję do tych mrozów ‐. czekał otulony futrem, ogrzewał się magią ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Minęło kilka godzin i ruszyliście dalej bez przeszkód. Dalsza droga też była obsypana śniegiem, ale nie tak, żeby zatrzymać Wasz pochód.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Cholera… wolałbym już mieć włości obok tych pie**olonych orków i ich tam bić a nie tu siedzieć na mrozie i nic nie mieć do roboty .‐ powiedział pośpieszając lekko konie ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po całym dniu drogi znaleźliście się w pobliżu miasta. Zapadł jednak zmrok, być może znów nadejdzie śnieżyca i usłyszałeś wycie wilków.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Jedziemy do miasta, odpalić pochodnie żeby wilki się nie zbliżały .‐ powiedział pośpieszając konia lejcami ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dotarliście pod bramę, ale ta była zamknięta ze względu na późną porę i śnieżycę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Rozejrzał się za kimkolwiek, kto mógłby mu otworzyć bramę . Lub za jakimiś mniejszymi drzwiczkami .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie było, ani ludzi, ani mniejszych drzwi.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobra, rozbić obóz przed bramą, musimy to przeczekać jak wczoraj…‐ powiedział zdejmując namiot z wozu .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem obóz rozbili znacznie szybciej niż wcześniej.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Skrył się więc w jednym z nich, starał się zasnąć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się. Obudziłeś się następnego dnia, rano.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Opuściwszy namiot rozejrzał się za strażnikami bramy .