Sandy Island Town
-
-
-
-
Woj2000Oho! A więc to najpewniej jest zapowiadany znak. A więc trzeba zrobić swoją część tej niepisanej umowy.
W tym celu Alejandra przystanęła i zaczęła skupiać się na aktywacji swoich mocy Ghost Ridera, co objawiało się poprzez oczyszczenie umysłu na tyle, by spleciony z nią Zarathos mógł zacząć działać, jednak by on sam nie przejął nad nią kontroli. To akurat nie będzie specjalnym problemem. Nieo gorzej może być z pierwszymi kilkoma sekundami przemiany, gdzie wciąż można poczuć ogień. Ale do tego też idzie się przyzwyczaić. -
-
-
Andrzej_DudaNie wiele zdążyła Alejandra zrobić, ponieważ ledwo co oboje zdążyli się ruszyć, chata się rozleciała praktycznie na kawałki, podczas gdy z latającego na wszystkie strony piasku i drewna, można usłyszeć głos dość młodego chłopaka, jeszcze przed mutacją, krzyczącego:
-ZOSTAWCIE MNIE, ZOSTAWCIE MNIE W KOŃCU!
Alejandra natomiast została uderzona w brzuch bardzo długim i twardym przedmiotem, który się kojarzy z macką ośmiornicy. Jeśli Logan też dostał, to można stwierdzić, że nie przeżyli by bez swoich mocy. -
Woj2000
To, co się teraz zadziało, było za szybkie nawet na zwiększony dzięki Duchowi Zemsty refleks, przez co nie ma się co dziwić, że Alejandra leżała na łopatkach. Póki co.
-Cholera, co to jest?! - krzyknęła zdziwiona w myślach, starając się odzyskać równowagę i spoglądając na miejsce, gdzie jeszcze chwilę temu stała chata, będąc jednocześnie gotową do materializacji łańcucha i walki. -
-
Andrzej_Duda
Woj:
Na podstawie tego co się dzieje dookoła, trudno stwierdzić dookoła. Wszędzie lata piach i z tego co widać, wciąż jest rozrzucany dookoła przez… Osobnika. Osobnika poniżej 18 lat, którego Logan próbuje unieruchomić, przedzierając się przez tą małą burzę piaskową ograniczającą widzenie do minimum.
CBPL:
Doszła po chwili pod jego drzwi. -
-
Woj2000
Rozpoznając sytuację i wiedząc, że forma Ghost Ridera pomoże jej przedrzeć się przez tę nawałę piachu bez specjalnego problemu (bądź co bądź, ognia piekielnego nie ugasi się zwykłym piaskiem), również zaczęła się przedzierać w tę samą stronę co Logan, tylko, w przeciwieństwie do niego, o wiele szybciej.
-
Andrzej_Duda
CBPL:
Po drodze zobaczyła swoich rodziców leżących i śpiących obok siebie na łóżku pod kocem, ale że nie na tym się skupiała, to po prostu dotarła do swojego pokoju.
Woj:
Im dalej Alejandra przesuwa się tą mini zamieć piasku, tym wyraźniej zarysowuje się sylwetka chłopaka… Choć po chwili została ścięta z nóg za pomocą bliżej nieokreślonego podłużnego cosia. -
-
-
-
Woj2000
Nie mogąc zbytnio walczyć z siłami pędu i grawitacji, najzwyczajniej w świecie nic na to nie mogła poradzić i przywaliła swoją płonącą czaszką o grunt. Cicho stęknęła, jednak zrobiła to bardziej odruchowo i z zaskoczenia niż z faktycznego bólu, gdyż forma Ghost Ridera skutecznie tłumi ból, zwłaszcza w tak małych Jednak sam upadek… trochę ją wpienił.
Dlatego też postarała się jak najszybciej zerwać się na nogi, rozejrzeć się, zwłaszcza w poszukiwaniu za Loganem, by potem spróbować przyzwać łańcuch, najlepiej taki pozbawiony płomieni. W końcu planuje tylko odpłacić pięknym za nadobne temu tworzącemu burze piaskowe gówniakowi, również podcinając mu nogi. -
Andrzej_Duda
CBPL:
Z drugiej strony, nie można nie spać. To był wyjątkowo ciężki dzień… Nawet nie tyle co dzień, co cały ostatni czas. Zdecydowanie należy się jej trochę drzemki zdrowotnej.
Woj:
Alejandra nie musiała długo szukać swojego nowo nabytego towarzysza broni, ponieważ ten po chwili upadł tuż przy niej, mając na wierzchu kawałek swojej czaszki z adamantium oraz kilka żeber. O ile sama jego sytuacja jest dość wywracająca wnętrzności, to jednak ciekawie jest patrzeć na żywo jak działa słynny przyspieszony czynnik samogojący Wolverine’a. Ten chyba na razie nie powojuje.
Palce Alejandry iskrzą… Ale na nic większego się jak na razie nie zbiera. -
-
Woj2000
Jak dobrze, że regeneracja Zarathosa jest lepsza nawet od tej Wolverine’a, bo gdyby ona tak oberwała, jak on, to by najpewniej już nie żyła. Mimo wszystko, sama nie chciałaby jeszcze raz oberwać tą macką, więc szybko przy nim przykucnęła, dalej próbując zmaterializować ten przeklęty (co za ironia) łańcuch.
-Działaj, do cholery! - warknęła ,do niego" w myślach, nadal skupiając się na jego przywołaniu - Bo nie zamierzam się wpi*alać przez ten żwir jak jakaś debilka!
