Droga stanu Delmarva do Jersey

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

— Ciekawe, ciekawe masz pomysły…— Odpowiedział Matthew, bardziej zaniepokojony monologiem nowo poznanego, niż zainteresowany. Chemia, psychologia, majsterkowanie to wszystko piękne rzeczy, ale po co ktokolwiek miałby zakłócać komunikację między ludźmi?
— Ale jeżeli pozwolisz, to chciałbym zapytać czemu tak właściwie chciałbyś coś zakłócać, szczególnie jeśli to tylko rozmowy tirowców? —

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tym bardziej, po co ktoś miałby zakłócać komunikację między przypadkowymi ludźmi, stojąc na poboczu i wymachując zakłócaczem? To wszystko wydaje się naprawdę mocno podejrzane.
Ten natomiast odpowiedział nad wyraz spokojnie:
-Och, myślałem, że to dość oczywiste, ale mogę wytłumaczyć. To po prostu był test skuteczności. Nic poza tym. Nie, żebym uczepił się szczególnie kierowców tirów.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

– Tak…-- Mruknął Matthew, mając swoje przemyślenia i wciąż nie do końca rozumiejąc bliźniego. Wobec swoich domysłów, dopytał się:
– Jednak wciąż ciekawi mnie czemu w ogóle chciałbyś zakłócać kogokolwiek z tym urządzeniem. – Nie ustępował.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ten natomiast odpowiedział już trochę na odczepnego:
-Czy to takie ważne? Ludzie robili gorsze rzeczy dla nauki! Ja tylko eksperymentuje z zakłócaczem. Z resztą, czy ja robię komuś krzywdę, jeśli zakłócam czyjeś Radio na jakieś kilka sekund zanim mnie minie i pojedzie w siną dał?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Zaskoczyła go nagła zmiana tonu jego rozmówcy, który dotąd był spokojny. Może to był dla niego drażliwy temat? No nic, na ten czas raczej warto przestać naciskać.
– No dobrze, nie będę się dopytywał, ale wiedz, że głód mojej ciekawości będzie niezaspokojony. – Uśmiechnął się lekko, chcąc nieco rozluźnić sytuację.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jeśli tak łatwo został zirytowany, to wręcz na pewno jest jakiś wrażliwy dla niego temat w kwestii którego nie specjalnie lubi dyskutować lub wykłócać się.
-Dobrze… Dobrze… Mogę usiąść w środku? - spytał się bardziej nieufnie niż wcześniej.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

– Zapraszam! – Matthew wskazał przyjaźnie ręką do środka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Natomiast tajemniczy gość dzielący z Matthew zawód, złożył swoją antenę niczym tą w pilocie do samochodzika zdalnie sterowanego i wsiadł do środka, zamykając za sobą drzwi.
-Tak w ogóle… Jestem Beck. Quentin Beck. - powiedział obojętnie.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Klecha podał mu dłoń: – Matthew Connor, pierwszy i jak na razie jedyny zakonnik Zakonu Głosicieli Jezusa w Drodze. – Uśmiechnął się, wymawiając nazwę swego zakonu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Hm… Wydaje mi się, że coś o tobie słyszałem… Ale nie jestem pewien. Opowiesz mi coś o swojej koncepcji zakonu? - zapytał się, podając dłoń Connorowi.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

– No więc…-- Zaczynając swoją opowieść, Matthew znów wjechał na drogę: – Bez tirowców połowa Stanów Zjednoczonych nie funkcjonowałaby. Zaopatrzenie sklepów, woda, paliwa, wszystko to rozwożą głównie ciężarówki. Nie jest to złe, ale w tym wszystkim zapominamy, że za kierownicą osiemnastokołowca siedzi człowiek, myślący, czujący, mający potrzeby. Wiesz jak bardzo napięty grafik mają kierowcy? –

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Zdaje sobie sprawę jak bardzo napięty grafik mają kierowcy… Choć nie mam zbytnio pomysłu co do tego wszystkiego ma moje pytanie odnośnie tego, czym dokładnie zajmuje się twój zakon oraz czym się wyróżnia. - odpowiedziała zdezorientowany odpowiedzią jaką otrzymał.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

– Chodzi o to – Matthew kontynuował wyjaśnianie: – Że w tym całym pośpiechu, gdzie ledwo można znaleźć czas na jedzenie i sen, trudno jest troszczyć się o szukanie świątyni, które nierzadko są dziesiątki kilometrów od trasy. Dla tego Głosiciele Jezusa w Drodze wychodzą im na przeciw. My przyjeżdżamy do nich z kościołem i sakramentami, a Ci nie muszą wyłamywać się zleceniodawcom. To jest myśl Zakonu: Dostarczać Eucharystie tym, którzy sami nie są w stanie sami jej zdobyć. – Wyjaśnił żywo i z entuzjazmem mówiąc o swym zgromadzeniu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-… Aha… - skomentował nadzwyczaj krótko i dość sceptycznym tonem, po czym z nieznanych dla Matthew powodów, zaczął sobie grzebać pod sutanną w okolicach paska i ogólnie klatki piersiowej.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Matthew nie przejął się jego sceptycznością, przyzwyczaił się do tego typu reakcji. A czego szukał pod sutanną Quentin? Nie interesowało go to zbytnio, najpewniej była to komórka, bądź książka na umilenie sobie drogi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie było to czego oczekiwał lub bardziej w tym przypadku spodziewał się Matthew, albowiem Beck wyciągnął nie książkę, nie komórkę, tylko coś w rodzaju małego mechanizmu. Oparł się przed sobą o deskę rozdzielczą, po czym wyciągnął z kieszeni rękawiczkę i zaczął przymierzać jedno do drugiego, dając jednocześnie Matthew znak, że może jechać.

[Andreas D.]

// Podnoszę temat do góry

[Radiotelegrafista]

A więc nasz ksiądz wyruszył w dalszą drogę. Urządzenie jednak na tyle przykuło jego uwagę, że spytał:
– Co to? – Wskazał na mechanizm.

[Andreas D.]

-Och… To taki mój mały… Projekt, można by rzec. Żebyś zrozumiał, to powiem, że jest to coś w rodzaju protoplasty wbudowanego w rękawicę miotacza… Dajmy na to, gazu pieprzowego. Pracuje nad całymi tonami takich rzeczy, odkąd mnie wyrzucono ze stanowiska organizatora efektów specjalnych… Długa historia, jeszcze zanim poszedłem do seminarium. - odpowiedział spokojnie, nie odrywając wzroku od mechanizmów.

[Radiotelegrafista]

— Mamy dużo czasu, przyjacielu. — Odpowiedział pogodnie Matthew: — Jeżeli masz ochotę, to chętnie posłucham jej. —