Opuszczona fabryka

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

W tych czasach duchowni potrafią być właśnie tymi chamami i patologią, ale nie ważne. Deszcz ostatnio nie padał, a co za tym idzie, nie ma kałuż… Chwila. Bill ma dziwny pomysł. A może użyć w tym celu łez Żółtej? Przecież to również jest w pewnym sensie woda! Bo Klejnoty płaczą zwykłymi łzami, prawda?

[Andreas D.]

Woj2000

Chyba tak jest. Poza tym, czym mogą różnić się wodne zły ludzi od takich samych wodnych łez Klejnotów? By wykonać swój plan, odzywa się do Diament.
-Żółta? Wiem, że to dziwna prośba, ale… czy mogłabyś się na niego trochę wypłakać? Chyba nie jest z nim zbyt dobrze, a te łzy mogą go ocucić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament pochyliła się nad biednym księżulkiem, a z jej oczy zaczęły lecieć łzy jak deszcz z burzowej chmury. Przy tym ma wyraz twarzy pełen skruchy. Teraz Żółta chyba jeszcze odczuwa wyrzuty sumienia przez przestraszenie tego księdza… Jeszcze tylko tego brakowała.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobra, już! - krzyknął zaskoczony ogromem tych łez, jednocześnie szybko odciągając przedstawiciela kleru z ,pola rażenia".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tymczasem owy przedstawiciel kleru zdezorientowany rozgląda się dookoła prawdopodobnie nie wiedząc już nawet jak znalazł się w takiej sytuacji.

[Andreas D.]

Woj2000

Szybko złapał go za ramiona i zaczął mówić poważnym głosem.
-Proszę księdza, cokolwiek ksiądz zaraz zobaczy, niech pan się nie obawia. To, co ksiądz zobaczy, nie zamierza robić nikomu żadnej krzywdy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Księdzu przez chwilę drżały usta, nie mógł z siebie niczego wydusić przez jakieś pół minuty. Potem wydukał z krzykiem:
-ALEALEALEALEONAONAONAONA JEST TAKAAAA WIELKAAAAA!-

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, jest duża. - odpowiedział spokojnie, chcąc go uspokoić - Ale nie jest zła. Tak naprawdę to bardzo miła, choć smutna i dręczona wyrzutami sumienia, ale miła olbrzymka. Żółta, przywitaj się z księdzem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta wyciągnęła palec w stronę księdza, wciąż jest cała zapłakana. Kapłan niepewnie złapał za palec Cytrynkowej Olbrzymki i poruszył je palec wpierw w górę, potem w dół. Po prostu się przywitał.

[Andreas D.]

Woj2000

-Mam do księdza prośbę. - oznajmił spokojnie - Mógłby ksiądz nie wspominać o tym, co zobaczył? Powiedzmy, że Żółta potrzebuje spokoju i nie chce być przez nikogo niepokojona.
Następnia odezwał się do Diament.

• Prawda, Żółta?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament pokiwała głową, lekko popłakując. Ksiądz spojrzał się na nią z troską.
-Skoro pan i pani sobie tego życzą, to… Mam już pójść, może?-spytał się niepewnie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak byłoby najlepiej, proszę księdza. - oznajmił, po czym natychmiastowo dodał - A, i niech ksiądz się lepiej już z tymi chuliganami nie zadaje. Nie dość, że to grzech, to jeszcze wstyd będzie, jak księdza parafianie się tym dowiedzą.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ugh… SZCZĘŚĆ BO-BO-BO-BOŻE.-wydukał ksiądz, a następnie przerażony wybiegł z fabryki. Nareszcie, Żółta ma ciszę i spokój na jaką zupełnie zasługuje po tym wszystkim.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey westchnął z ulgą, po czym zbliżył się do Żółtej.
-No, w końcu będziesz miała zasłużony spokój, moja droga. Należy ci się.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta ignorując Billa, wyjęła Cytrynkę ze swojego klejnotu i położyła ją na swojej dłoni.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Bill sobie spokojnie stał, obserwując rozwój wydarzeń. W międzyczasie jednak dopytał się nieco niepewnie.
-Czy… mam sobie iść?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament położyła sobie Cytrynkę na ramieniu.
-Nie… Możesz mi dotrzymać towarzystwa razem z moją Perełką.-odpowiedziała słabym, ochrypniętym głosikiem.

[Andreas D.]

Woj2000

-I dotrzymam. Dla ciebie wszystko, Żółta. - oznajmił, podchodząc bliżej swojej zasmuconej przyjaciółki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A Żółta Diament położyła się na ziemi, wzdychając ponuro. Uprzednio położyła swoją Perłę obok miejsca na które upadła.
-Dziękuję…

[Andreas D.]

Woj2000

Bill podszedł bliżej i usiadł, opierając się o jej udo.
-Nie masz za co. Większość ludzi na moim miejscu postąpiłoby podobnie. Znaczy się, że pomogło znajomej w potrzebie.