Bismarck
-
Cholera, szkoda chłopaków, a tym bardziej, że będzie musiał wziąć odpowiedzialność za to, że zginęli. Ale pies na razie to jebał, ma gorsze zmartwienie na głowie, które go rozpierdoli, jeżeli to on ich nie rozpierdoli. Sprawdził, czy karabin ma jeszcze trochę amunicji, a jeżeli ma, to oparł go o jakiś mebel tak, aby mu się wygodnie strzelało. No a jeżeli nie ma, to chuj, pewnie zdechnie, ale przynajmniej wyciągnie chłopaków z tego bagna.
-
Mebla nie było, ale parapet okna skutecznie spełniał tę rolę. Dwa spośród Ogrów były w zasięgu, drugi gdzieś polazł, goniąc zapewne za uciekającymi motocyklistami.
-
Posłał kilka serii w te wielkie skurwysyństwa, dopóki nie padły na ten swój głupi ryj.
-
Potrzeba było o wiele więcej czasu i amunicji żeby powalić to bydlę, niż gdybyś strzelał do zwykłych ludzi czy Zombie, jednak udało ci się zabić jednego. Drugi zaś zdołał podejść na tyle blisko budynku, aby być poza zasięgiem twojej broni, której nie mogłeś aż tak wygiąć, Ogr zaś zaczął uderzać maczugą tak, aby zniszczyć ścianę i wleźć do środka, a później zniszczyć sufit i dopaść ciebie.
-
Wytrzymałe skurwysyństwo, nie powiem. Zdjął karabin z parapetu i wziął go swoje w łapy. Strzelanie z biodra z takiego bydlaka nie jest za wygodne, ale ma dużo większą siłę ognia niż jego rewolwer. Zszedł na dół, i jeżeli zobaczył na dole tego skurwiela, zaczął w niego napierdalać z karabinu.
-
Poszło sprawnie, bo spotkałeś go już na schodach, ponieważ mniej więcej wtedy bestia przedarła się przez ścianę i od razu ruszyła w twoją stronę. Szczęśliwie zbyt mądre to to nie było, bo w tak niewielkim pomieszczeniu machnęło niepotrzebnie maczugą, przez co ta się zaklinowała, dając ci szansę na ucieczkę na lepszą pozycję czy otworzenie ognia, ponieważ Ogr skupił się na wyciągnięciu maczugi, co chwilę mu zajmie.
-
Nie ma czasu szukania lepszej pozycji, bo każda sekunda jest ważna. Zaczął strzelać tu i teraz w tego skurwiela.
-
Gruba skóra, gruba warstwa tłuszczu, grube mięśnie, grube kości… Przez myśli przesz ci czy nie wrócić tu z zapasem noży rzeźnickich i kilkoma krzepkimi motocyklistami i obedrzeć te stwory ze skóry, a później stworzyć z nich jakieś ubrania czy skórzane zbroje. Ale o tym pomyśli się później, ponieważ najpierw trzeba zabić potwora, co nie jest takie trudne, bo choć naszpikowałeś go konkretnie ołowiem, to ten wciąż trzymał się na nogach i zdołał uwolnić swoją maczugę, zaś tobie broń zacięła się w najmniej pożądanym momencie.
-
Jasny chuj, teraz to ma przesrane. Nie ma czasu teraz siłować się z odblokowaniem broni i wycofał się jak najszybciej do tyłu lub z powrotem na górę i w wolnej chwili spróbował odblokować karabin.
-
Udało ci się wrócić na górę, bo to była o wiele szybsza opcja niż uciekanie z budynku lub na jego tyły. Ogr po drodze zniszczył schody, które nie utrzymały jego ciężaru. Sprawia to, że będziesz miał trudniejszą drogę powrotną, ale tym możesz martwić się później, teraz powinieneś zabić monstrum, które próbuje dosięgnąć cię łapami czy razami maczugi po niewielkim pomieszczeniu. Na szczęście udało ci się ponownie naprawić broń.
-
Skoro naprawił to znowu posłał kilka serii w monstrum, o ile mógł. Bo jeżeli nie mógł do niego strzelać z bezpiecznej pozycji, to musi spierdolić w jakiś sposób i chyba najlepiej będzie przez jakieś okno albo wskoczyć na dach innego budynku.
-
Mógłbyś teoretycznie wyskoczyć, ale mogłoby się to skończyć bolesnym zwichnięciem albo i złamaniem, co właściwie przypieczętowałoby twój los, bo gdybyś nie mógł się poruszać to albo zabiłby cię Ogr, albo Zombie. Albo tamci goście, gdyby wrócili. Inne budynki były za daleko, żeby na nie skakać. Na szczęście nie musiałeś ryzykować, bo choć wyprułeś się kompletnie z amunicji, to i tego bydlaka położyłeś trupem.
-
Liczy się, że go dojebał i może teraz zejść. Wziął od jednego z martwych chłopaków jego broń, bo pewnie miał przy sobie jakiegoś olbrzyma albo pistolet, bo w swoim rewolwerze ma niecały bębenek, a takim to najwyżej krzywdę zrobi paru zombiakom. Zanim zszedł, wyjrzał przez okno, aby zobaczyć, jak wygląda sytuacja na zewnątrz budynku.
-
Dziwnie cicho i spokojnie, najpewniej słychać by było dokładnie drapanie się Ogra po jajach, gdyby jakiś się rzeczywiście drapał, bo tego trzeciego, który pognał za resztą, nigdzie ani nie widziałeś, ani nie słyszałeś. Żadnych innych ludzi czy czegokolwiek innego też, ale widziałeś już pojedyncze Zombie, które najwidoczniej gdzieś się ostały, a które zwabiła woń świeżego, choć zmutowanego, truchła. Przy trupach, bo niestety po sprawdzeniu pulsu obu nie miałeś już wątpliwości, że są martwi, znalazłeś dwa rewolwery-samoróbki, dość popularną nie tylko pośród motocyklistów, broń, każdy miał pełen, nabity bębenek i łącznie znalazłeś przy nich jeszcze dziesięć dodatkowych naboi, a także długi nóż i skleconą ze złomu maczetę.
-
//Powiedz mi, tutaj każdy trup, któremu nie uszkodzi się mózgu, przemienia się w zombie?//
Opróżnił bębenki z naboi oraz wziął resztę. Daje mu to dwadzieścia dwa naboje plus jego własne. Maczeta ze złomu może nie być zbyt wytrzymała, a nie chce się okładać na pięści ze sztywniakiem, więc wziął długi nóż i wcisnął go w cholewę buta. To wszystko, teraz trzeba zejść, a skakanie przez okno zostawi czarodziejom i innym magikom. Zeskoczenie piętro niżej tam, gdzie były schody, może być niebezpieczne, więc postarał się zeskoczyć na ciało Ogra.
-
//Istota żywa przemienia się przez ugryzienie, zadrapanie albo kontakt z krwią. Trupy przemienia wirus, ale martwi sami z siebie już tak często nie wstają, bo zwykle są objadani do kości. Tu może być z tym problem, bo taki Ogr wyżywiłby pół Somalii, i to niekoniecznie po apokalipsie Zombie.//
Udało ci się. Nie żeby to było miękkie albo przyjemne rozwiązanie, potwór miał grubą skórę i kości, ale i tak lepsze to, niż raźny skok na beton. Trochę bolą cię po tym nogi, ale na pewno nie masz nic złamanego albo zwichniętego, możesz się więc zmywać. -
Z grubej skóry Ogra można by zrobić czapsy, które może i kiedyś były przeznaczone dla jeźdźców konnych, ale teraz jego wierzchowcem jest Yamaha. Dobrze, że sobie nic nie złamał, bo to byłaby dla niego katorga i w pewnym stopniu wyrok śmierci. Ból rozchodzi, ale teraz musi sprawdzić, czy żaden z jego chłopaków się gdzieś nie schował, ale też sprawdzić, czy te ćwoki z Syndykatu nie zostawili po sobie czegoś ciekawego(nie licząc Ogrów) w komisariacie oraz na zewnątrz niego.
-
//To, że jako gracz wiesz, z kim masz do czynienia, tylko dobrze o tobie świadczy, bo oznacza, że czytasz podpięte tematy i pamiętasz, co przeczytałeś. Ale wolałbym, żeby tutaj wiedza gracza nie równała się wiedzy postaci, zwłaszcza, że to dość tajemnicza organizacja, bo może i o Fanatykach czy Z-Com słyszał każdy, nawet jeśli nie miał z nimi do czynienia, ale tu jest jednak inaczej.//
Choć działali szybko, to nie byli w stanie zabrać wszystkiego. Problem był jednak taki, że nie mieli też zamiaru oddać tego ani wam, ani nikomu innemu, więc po dostaniu się do piwnicy zauważyłeś nie tylko wiele, choć znacznie mniej niż wcześniej, różnych dóbr, ale i ładunki wybuchowe, co do których nie miałeś pewności czy eksplodują po czasie, a jeśli tak, to jaki miałby być to czas, czy może jednak wybuchną przy próbie ich rozbrojenia lub zabrania jakichś towarów. -
//Ah, zagalopowałem się. //
Jak pierdolnie, to go zmiecie z powierzchni ziemi, a nie chce tego ryzykować. Wyszedł na zewnątrz i sprawdził, czy te trupy, których paru wysłał do piachu, mają przy sobie coś ciekawego. W międzyczasie zagadał przez radio do VIncenta:
— Vince, żyjesz? Powiedz, że już stąd spierdalasz, bo ci nogi połamię, jeżeli jeszcze tu jesteś. -
Głos z radia odezwał się dopiero po chwili.
- Żyjesz? Kurwa, no ja wiedziałem, że przeżyjesz… Ale chłopaki porobili zakłady, kto i jak cię sprzątnął. Zabraliśmy się stąd wszyscy, przynajmniej wszyscy, którzy dali radę. Nie doliczyliśmy się ciebie, tamtych dwóch od kaemu i jednego z naszych.
Każdy z trupów miał na sobie solidne buty, spodnie z wieloma kieszeniami, pas, kaburę, pochwę na nóż, kamizelkę taktyczną i resztę ubrań. Oraz hełm i maskę przeciwgazową. W kaburze tkwił pistolet, w pochwie nóż, przy kamizelce cztery magazynki, jeden do pistoletu i trzy do pistoletu maszynowego, który leżał obok trupa lub wciąż w jego zaciśniętej dłoni. Do tego takie pierdoły jak kompas, latarka, osełka, scyzoryk i tym podobne.
