Moskwa
-
-
-
-
Kuba1001
To na pewno. Podczas doglądania zabezpieczeń, zobaczyłeś na zewnątrz kilka Wampirów, ohydnych potworów i abominacji, polujących wyłącznie nocą. Teraz masz przynajmniej pewność, że już nie zaśniesz, bo będą tkwić tu pewnie do bladego świtu, o ile nie zwęszą nowego potencjalnego źródła pokarmu.
-
konrafal12
Wrócił za ladę i wyjął z plecaka chleb i wodę. Jeszcze nic dzisiaj nie jadł, więc urwał spory kawał pieczywa, który zjadł popijając połową butelki wody. Kiedy skończył schował wymienione przedmioty z powrotem do plecaka. Aby umilić sobie czas, wyjął nóż i zaczął go podrzucać, tak jak robił to ze znajomymi zanim ten syf się zaczął.
-
-
-
-
-
Kuba1001
Nic nowego czy ciekawego, wciąż pełno gruzu, a gdzieniegdzie też Zombie. Do tego odległe odgłosy detonacji oraz już nieco bliższe wystrzały z broni sporego kalibru czy strzałów z automatów Kałasznikowa. Jednakże to już norma dla kogoś, kto żyje w mieście, w którym z Zombie toczy się regularna wojna.
-
konrafal12
Pewnie Czerwoni. Ciekawe czy kiedyś uda im się oczyścić miasto z Nieumarłych ‐ pomyślał i ruszył w kierunku przeciwnym do tego z którego dochodził hałas, rozglądając się za miejscami w których możnaby odnaleźć zapasy. Cały czas uważał na Szwendacze, nie chciał aby powtórzyła się sytuacja ze wczoraj.
-
-
-
-
-
-
Radiotelegrafista
Kuba1001 pisze:I rzeczywiście, bowiem musiał to być objazd, gdyż objechaliście jakiś niebezpieczny obszar, kierując się do centrum, na tyły jakiegoś wieżowca, z którego lał się ogień, dosłownie i w przenośni, bowiem mowa o ostrzale z broni palnej i miotaczy ognia do czegoś, co było od frontu, ale raczej łatwo się domyślić, co dokładnie jest ostrzeliwane, prawda? Niemniej, kazano się Wam wyładować i ruszać do środka, po dalsze instrukcje i rozkazy.
Potomkin zeskoczył z paki ciężarówki, ciężko lądując na ziemi. Odsunął się na krok, by zostawić miejsce pozostałym na wyjście i zaczął po raz kolejny sprawdzać wszelki stan jego karabinu. Jeżeli mężczyzna kochał coś w życiu, to była to właśnie ciężka broń.
-
-
Radiotelegrafista
// Sorki, długa kolejka była w aptece. //
Prawda. Poprawił uprząż karabinu i ruszył za swoimi towarzyszami bronii. Nie wiedział do czego będą strzelać, nie wiedział czy coś będzie strzelać w nich, ani jak wygląda sytuacja w budynku. Wiedział jedno ‐ trzeba będzie zabijać ku chwale ojczyzny.
-