Dom Gwen Stacy [NOWY JORK, ZIEMIA]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“No widzę, widzę… Chyba widzę.”

[Andreas D.]

korobov

Prychnęła tylko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Powiedziałam coś śmiesznego?”

[Andreas D.]

korobov

-Nie. Raczej zrezygnowania.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“To nie moja wina, że trudno zgadnąć twoje intencje, kochana.”

[Andreas D.]

korobov

-A toje łatwo?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Łatwiej niż twoje!”

[Andreas D.]

korobov

-Jaaaaasne…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Red zachichotała.
“Przecież wiesz, że żartuję”

[Andreas D.]

korobov

-Wiem wiem… Wiem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

" A teraz… Co mi chciałaś przekazać wcześniej?"

[Andreas D.]

korobov

-Ale kiedy przepraszam?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Wydaje mi się, że chciałaś mi coś powiedzieć jakie twoje życie stało się trudne odkąd dostałaś super moce.

[Andreas D.]

korobov

-Niw tylw trudnw co pełne wyzwqń, nieapodzianek…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Jak dla mnie wszystko jest takie same. Trudności po prostu dostosowały się do Ciebie… Choć bardziej bym powiedziała, że to ty za nie odpowiadasz, jeśli wiesz, o co mi chodzi.”

[Andreas D.]

korobov

-Trzecia zasada dynamiki… Znam ją.

[Andreas D.]

“Ech, nudzi mi się to gadanie.”

[korobov]

//Boże, wylazło to dokładnie na sam koniec… GRAAAAACH!!!
-A co niby zrobić? Musiy na razie wyrzymać tutaj.

[Andreas D.]

“Ale o czym można tak trajkotać? Nie lepiej poćwiczyć używanie… Mnie? To przynajmniej byłoby praktyczne! Nie zagadasz nikogo na śmierć! No chyba, że masz moce soniczne… Ale ty ich nie masz!”

[korobov]

Westchnęła tylko
-No dobra. Powiedz, co umiesz. Znaczy woesz, o co mi chodzi. Mówię poważnie, dla mnie jesteś biologiczną zagadka.