Begin

[bulorwas]

- Zaspokoję swoje żądze. - Objął ją i pocałował namiętnie.

[Abbey]

Objęła go za szyję i odwzajemniła pocałunek. Smakowała z jakiegoś powodu szampanem.

[bulorwas]

- Piłaś zanim tu przyszliśmy? -

[Abbey]

— A co ty, alkomat? Jeden kieliszek.

[bulorwas]

- To jak wrócimy możemy wypić resztę. - I wrócił do pocałunku.

[Abbey]

Z ochotą wróciła do pocałunku. W pewnym momencie potknęła się.

//dajesz średni na reakcję

[bulorwas]

Boże błogosław mój podbój

[bulorwas]

//Ty kurwo

[Abbey]

//Ja, Bóg czy Eveline?

Dziewczyna, potykając się, pociągnęła Dokję za sobą. Wylądowali na piasku, on na niej. Na szczęście nic im się nie stało.

[bulorwas]

//Bóg//
- Może skorzystamy z sytuacji i powstałej w ten sposób atmosfery? - Zaproponował robiąc jej malinkę na szyi.

[Wiewiur]

Zakrzyknęła radośnie na wieść, że udało jej się zgadnąć nazwę miasta.
- A co z tym drugim miastem, Sybil???

[Abbey]

Ksiu
— Nie mam nic przeciwko — wymruczała z przeciągłym westchnieniem.

//chcesz to jeszcze pociągnąć, czy wolisz już przewinąć?

Wiewiur
— Wzięło się od jego założycielki. To miasto fabryczne, a Sybil je kontroluje. Odpowiada za produkcję mnóstwa rzeczy przydatnych w Krainie.

[bulorwas]

//W sensie? Przewinąć do rana?

[Abbey]

//ano

[bulorwas]

No to po upojnej nocy, Dokja położył się spać w tym samym łóżku co Eveline.

[Abbey]

//a punkcik w co?

[bulorwas]

// Morfologia.

[Wiewiur]

Ale to brzmiało super. Chętnie by nawet to miejsce zwiedziła…
- Jak często statki płyną do Sybil?

[Abbey]

Ksiu zaliczył
Być może Dokja nie spodziewał się, na ile chętna może być przecież nie tak dawno poznana hotelarka. Nie przeszkodziło mu to jednak w podołaniu temu zadaniu. Usnął zmęczony, ale raczej dumny z siebie. Gdy się obudził, Eveline leżała wtulona w niego, niemrawo mrucząc przez sen. Nie było wcześnie.

Wiewiur
— Chyba dość regularnie. Tak co dwa trzy dni? Ładunki z Kotrii są częściej, bo tam robią świeże jedzenie. A co, chcesz się tam wybrać?

[bulorwas]

Tym razem noc była spokojna. Może po prostu zawsze powinienem mieć kogoś przy sobie albo to wina zaspokojonych popędów? Poleżał chwilę, po czym delikatnie i ostrożnie wywinął się z jej objęcia, tak by jej nie obudzić. Ubrał się cicho i skradając się, zszedł do kuchni by zrobić śniadanie.