Porte Isla

[bulorwas]

- Dość… nietypowa załoga. Jakaś dziwna rasa nieśmiertelnych czy zwykłe dzieci? Czemu akurat one?

[Abbey]

— Długa historia. Lepiej, żeby Kapitan ci o tym opowiedziała.

[bulorwas]

- A jest na wyspie jeszcze ktoś kto ma karty? Albo najlepiej jest w Talii?

[Abbey]

— Któryś kapitan, ale średnio mnie obchodzi który. Jestem tu z grubsza nowy.

[bulorwas]

- No to witaj w klubie, bo dzisiaj tu przybyłem. A wiesz kto będzie wiedział, Luka?

[Abbey]

— Holender. On zna wszystkich.

[bulorwas]

- Ale ja nie znam jego. Gdzie go znajdę?

[Abbey]

— W latarni morskiej.

[bulorwas]

- Dobra. To jeszcze daj mi coś ciepłego i jakiś pokój, dobry człowieku.

[Abbey]

— Do picia czy ubrania?
Podał mu kluczyk.

[bulorwas]

- Żarcia.

[Abbey]

— Zupę czy kotleta?

[bulorwas]

- Kotleta.

[Abbey]

Luka odwrócił się i zawołał do kogoś na zapleczu. Po paru chwilach przed Dokją stał talerz z parującym kotletem.

[bulorwas]

Zjadł go, nie zwracając uwagi na smak i zapijając piwem. Po wszystkim wyszedł z kluczem w kieszeni i polazł w kierunku latarni.

[Abbey]

Miał niezłą drogę przed sobą pod górkę. Widział, że latarnia działa.

[bulorwas]

Skoro działa, to znaczy, że typ jest na górze. Sprawdził czy drzwi są otwarte.

[Abbey]

Był już nieco zziajany samym wchodzeniem na wzniesienie, a co dopiero na latarnię. Wejście było otwarte.

[bulorwas]

No to wszedł do środka, odpoczął i wlazł na górę.

[Abbey]

//rzuć sobie łatwy na kognicję