Porte Isla

[Abbey]

— Nie jeśli przed użyciem dobrze je wypalisz.

[bulorwas]

- W sumie racja. Gdzie na co dzień mieszkasz?

[Abbey]

— Mam leże blisko rosyjsko-mongolskiej granicy. Wygląda ciekawiej niż tamta, którą zostawiliśmy.

[bulorwas]

- Może być. Mongołowie śmiesznie śpiewają.

[Abbey]

— Twoi też śmiesznie śpiewają. Chyba mają własny gatunek muzyczny, nie?

[bulorwas]

- Nawet mi nie mów o kipopie.

[Abbey]

— A co, aż tak ci wstyd?

[bulorwas]

- Nie wstyd, ale nie chciałbym ten mówić o kolejarstwie. Po prostu mnie to ni cholery nie interesuje.

[Abbey]

— A co cię wobec tego interesuje?

[bulorwas]

- Zawsze lubiłem rzeczy praktyczne. Znasz magię?

[Abbey]

— A co ma magia do praktyki, co?

[bulorwas]

- Można jej używać

[Abbey]

— Nuży mnie ta rozmowa. Coś nie wydaje mi się, bym cokolwiek z niej miał mieć. Niedobrze.

[bulorwas]

- To zadaj jakieś ciekawe pytanie, odpowiedzialność za dobro rozmowy leży po obu stronach.

[Abbey]

Smok pokręcił głową i zrzucił Dokję ze swoich pleców. I leciał sobie w dół.

[bulorwas]

Zlozyl ręce jak do nurkowania

[Abbey]

Obudził się na podłodze. Bolała go głowa, ale chyba tylko od nabitego guza.

[bulorwas]

- Ja pierdolę. - Spojrzał na swoje rany. Miały się lepiej?

[Abbey]

Pozostały dość wyraźne ślady, ale nie bolały zbyt mocno.

[bulorwas]

W takim razie wstał i ubrał się w coś co miał pod ręką.