Kijów
-
Tym razem odnieśliście nieco lepszy efekt, bo poza hukiem eksplozji dotarły do Was też okrzyki konających, a i ogień był o wiele słabszy, jeden z nich spróbował nawet uciec, klucząc oraz biegając od osłony do osłony.
-
Wychylił się i oddał jeden celny strzał w tego, co próbuje uciec. Chuj wie kim oni dokładnie są i czy jest ich więcej.
-
Również oddał strzał w kierunku uciekającego przeciwnika.
-
Po kilku nieudanych próbach któryś z Was w końcu trafił, ciężko rozsądzić który. Ale grunt, że wszyscy przeciwnicy są albo martwi, albo niedługo umrą z ran, jakie zadały im odłamki granatu i jego eksplozja.
-
– Siedź tu na dupie i osłaniaj. Ja się rozejrzę. – polecił swojemu koleżce, a on sam wyszedł zza osłony i ostrożnie sprawdził tych paprochów, których poharatali.
-
Obserwował więc, czy nic się nie kieruje w stronę jego towarzysza.
-
Poharatali to dość łagodne określenie, bo z jednego została krwawa papka, przynajmniej z głowy, szyi i klatki piersiowej, za co musi być odpowiedzialna eksplozja granatu i odłamki. Drugi miał nieco lżejszą śmierć, widziałeś krew sączącą się z jego głowy, gdzie właśnie trafiły owe odłamki. Został jeszcze trzeci, a sądząc po cichych przekleństwach, wciąż jeszcze żył.
-
Podszedł do niego powoli i ostrożnie, a następnie docisnął go butem do ziemi.
– No i po czorta strzelaliście, wy debile? -
// Ja tu na razie nie mam nic do dodania. //
-
Poza tym, że plując ubrudził Ci nogawkę spodni mieszaniną krwi i śliny, nie wycisnąłeś z niego więcej.
-
Strzelił mu w głowę z kałacha, żeby nie próbował odkurwić jakiegoś szajsu. Swojemu towarzyszowi dał znak, że może wyjść, a on sam zabrał się za przeszukiwanie zwłok lub to, co z nich zostało.
-
Tak więc wyszedł z ukrycia, jak mu towarzysz kazał. Postanowił pomóc mu przeszukiwać zwłoki poległych dresiarzy.
-
W praktyce mogliście przeszukać tylko dwa trupy, trzeci był zbyt zmasakrowany. O dziwo, poza skromnymi racjami żywnościowymi, łącznie sześcioma magazynkami do automatów Kałasznikowa, piersiówkami wódki i samą bronią nie znaleźliście przy nich nic innego.
-
Broń sobie odpuści, bo nie zamierza taszczyć ze sobą całego arsenału, ale wszystko inne zabrał.
– Durnie. – tak nazwał tych brudasów. Gdyby nie zaczęli, to by pewnie jeszcze żyli, ale z drugiej strony… przynajmniej znalazł jakieś fanty. – Co z tym centrum handlowym? -
- Idziemy tam. Poza tym, dzięki tym idiotom mamy dodatkową amunicję. To co, trzy magazynki na łebka?
-
– A chuj… Skoro chcesz. – nie to, że takiego starego dziadygę strach obleciał, ale zmęczony jest tym całym burdelem, jaki się wydarzył w ciągu jednego dnia. – Tak, po trzy. Teraz chodź, bo im szybciej tam wejdziemy i wyjdziemy tym lepiej dla nas.
-
- Mhm. - odparł krótko, podnosząc trzy magazynki do Kałasznikowa i ruszył w stronę centrum handlowego.
-
Jeszcze daleko od wejścia musieliście skryć się, bo zauważyliście czterech wartowników, bardzo podobnych do tych, których wcześniej zabiliście. Wątpliwe, żeby w centrum handlowym zostało coś cennego, takie miejsca najczęściej padały ofiarą szabru, ale może Ukraińcy zachowali tu porządek na tyle długo, żeby jednak coś tam zostało? Równie dobrze mogli mieć tu bazę, z dostępem do wody, elektryczności i innych udogodnień, do tego dość dużą. Inna kwestia, jak spróbujecie się z nimi dogadać, jeśli w ogóle.
-
Schował się za czymś, aby go te brudasy nie zobaczyły.
– Myślisz, że to ta sama grupa? – szepnął. – Pewnie słyszeli tę wymianę ognia. -
- Możliwe, że to jest ta sama grupa. - odparł, również się chowając. - Kurwa, został mi tylko jeden granat odłamkowy, a dymnych jeszcze nie będę używał. Co robimy?
