Miasto Kasuss

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ A będzie cicho? ‐ po chwili namysłu jednak machnęła ręką. ‐ Ech, niech zostanie. Nie chcę tu więcej nieznanych gości.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową i opuścił pomieszczenie, mówiąc coś jeszcze do Orkologa, aby później zupełnie się oddalić.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Spojrzała na niego przelotnie, po czym wzięła się za wymyśloną pracę. To znaczy sprzątała, żeby minął czas.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie sprzątałaś długo, bo ledwie godzinę, nim znów usłyszałaś pukanie do drzwi.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Kto tam? ‐ zapytała, znów dzierżąc sztylet w kieszeni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ja. ‐ odparł głos Dłoni, a przynajmniej głos niezwykle do niego podobny.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ten żebrak spod bramy, który baardzo lubi zwierzęta? ‐ zapytała z kpiną.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Zabawne. ‐ odrzekł, choć jego głos nie miał w sobie ani krztyny wesołości. ‐ Otwieraj, albo każę Bolgowi je wyrwać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Otworzyła drzwi i prychnęła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Masz może wodę? ‐ spytał Gereth, odwiązując jedną dłonią od pasa mały woreczek, drugą zaś zamykając za sobą drzwi.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

*Durny Dethan i jego teatralna świta. *
Przyniosła ją bez słowa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

On zaś wrzucił zioła do wody i odstawił gdzieś na bok.
‐ Teraz trzeba czekać.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Wobec tego usiadła niedaleko niego. Zaczęła w myślach liczyć. Liczyła tak długo, aż skończyły się jej znane liczby, by wtedy policzyć od nowa. Nie chciała tym razem spuszczac z oka podejrzanego gościa. Choć może ten zdążył wyjść.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wyszedł i czekał razem z Tobą te dwie godziny, kiedy wreszcie dźwignął się ciężko i wyciągnął rękę po napar.
‐ Pokaż mi jego rany. ‐ powiedział. ‐ Musisz zdjąć bandaże.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zajęła się tym, w myślach wyobrażając sobie jak go kroi. (Gościa, nie Dethana) Nie wierzyła w moce ziółek, ale co teraz innego może zrobić?

[Kubeł1001]

Kuba1001

On zaś zaczął wylewać na otwarte rany miksturę, aby później z powrotem je zabandażować.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Może by się rzpłakała, ale nie potrafiła, czekała więc na to, co nastąpi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Dłoń wstał i spojrzał na Ciebie zza maski.
‐ Posłuchaj, jedno zagrożenie zostało zażegnane. ‐ powiedział, wskazując na Dethana. ‐ Trucizna go nie zabije, to pewne. Ale ktoś, kto go zatruł, na pewno spróbuje to naprawić. Nie wiesz kto to był?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Nie wiem, ostatnio jest mało rozmowny. ‐ skrzyżowała ramiona. ‐ Mimo wszystko woli sobie sam radzić.
Ale Dethan chwalił mnie dla jaj jako posługaczkę, czy na poważnie byle pie**ole z ochroną opowiadał o mnie? Właściwie to co jest gorsze?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Na pewno o nikim nie wspominał?