Hrabstwo Nagren
-
– Co jeszcze, kurwa, umiesz? – zapytał go, bo może im się przydać w przyszłych wypadach, jakby ktoś mocno zranił jego samego lub jego towarzysza.
-
Wzruszył lekko ramionami.
- Pomagałem kowalowi w jego kuźni, więc pewnie coś potrafię. Od czasu do czasu też polowałem i łowiłem ryby. A poza tym to jestem typowym chłopem, znam się na uprawie roślin, hodowli zwierząt i innych takich. -
– A nos umiesz nastawić, kurwa?
-
Pokiwał zdecydowanie i pospiesznie głową, obawiając się, że w wypadku przeczącej odpowiedzi właśnie tą część ciała mu złamiesz. Chociaż, skoro umiałby go sobie nastawić…
-
– Nastaw mi. – powiedział spokojniejszym głosem i usiadł na czymś.
-
Nie był pewien, zapewne obawiał się, że go zdzielisz przez ból, ale ostatecznie uznał, że i tak może dostać w mordę lub zostać zabitym za cokolwiek, więc lepiej się nie stawiać. Dlatego odetchnął kilka razy, dla uspokojenia, i chwycił Cię za nos, a później szarpnął tak, aby wszystko wróciło na swoje miejsce. Jeśli chciałeś mu przyrżnąć to miałeś do tego prawo, bo choć zabieg się udał, to bolało jak cholera, chyba nawet bardziej, gdy otrzymałeś pierwszy cios.
-
//Co orkowie robią ze swoimi zmarłymi towarzyszami? Robią jakieś ceremonie lub coś w ten deseń.//
Zacisnął pięść z całej siły, aby lepiej znieść ból, a gdy już było po wszystkim, to go odprowadził.
-
//Zwykle nie ma to na czasu i trupy zwyczajnie gniją na polu niedawnej bitwy, ale jak są na to możliwości, to rozpalają wielki stos i palą tam Orka z jego bronią, ekwipunkiem, czasem jakimiś niewolnikami. Nie licząc braku statku, ceremonia przypomina taką, jaką mieli choćby wikingowie.//
Na chwilę obecną bardziej zdziwiony tym, że nie został zabity ani pobity, niż radosny z tego powodu, Milicjant wrócił do reszty jeńców. Orkowie w tym czasie zaczynali już rządzić się w osadzie, zamykając bramę, rozpalając ogniska, nabijając głowy poległych wrogów na pale, rabując co się da, przygotowując wielką ucztę i popijawę lub zabawiając się z porwanymi wcześniej chłopkami. -
Wziął się za jakąś chłopkę (a najlepiej jakąś młodą) i zerżnął ją kilka razy w któryś z jej otworów. Po wyładowaniu się na chłopce, poszedł zająć się zwłokami swojego poległego brata, czyli je owinął w jakieś szmaty i położył w któreś z chat, aby później przygotować całą ceremonię, ale na razie zabrał się za łupienie chat.
-
Można powiedzieć, że byłeś Orkiem spełnionym: Zabijałeś, zgwałciłeś i złupiłeś. Zasada trzech Z pełną gębą. Tylko jakoś z sentymentu brakuje podpalenia, ale cóż, to się kiedyś jeszcze może uda zrobić. Jeśli chodzi o łupy, to wciąż chłopskie chaty, a więc głównie rozmaity świeży prowiant i różnorakie jedzenie, trochę słabego piwa, jakieś narzędzia i inne pierdoły.
-
Jedzenie zeżarł, piwo wychlał, a narzędzia, które mogą mieć jakąś wartość, zajebał i gdzieś ukrył. Teraz czas odpocząć od walki i urżnąć się jak świnia.
-
Był już wieczór, gdy skończyły się ostatnie gwałty i grabieże. Wtedy dopiero rozpalono ogniska i urządzono huczną popijawę, a nad bezpieczeństwem tej całej imprezy czuwało kilku ludzkich kuszników na zwiadach, którzy wzięli dla siebie jedynie jedną beczkę piwa.
//Jeśli nie chcesz się angażować, to napisz po prostu, że pił i bawił się z resztą, a ja przewinę.// -
Znowu zgwałcił jakąś dziewkę albo nawet jakiegoś dzieciaka jak był i zaczął się bawić i świętować z innymi orkami.
-
Obudziłeś się na sianie w jakiejś stodole czy innej oborze, chuj zresztą wie. Jeśli o tym mowa, to miałeś go na wierzchu, obok leżał trup zakatowanej chłopki, z którą pewnie się zabawiłeś, nim zabiłeś ją Ty lub inny Ork. Popijawa też była raczej udana, łeb napierdalał Cię gorzej, niż Krasnolud z młotem, a gdy tylko wstałeś na równe nogi, wylałeś z siebie sporą porcję wczorajszego jadła.
-
Szybko wziął coś czego mógłby się napić (a najlepiej jakieś piwo lub wino) i wychlał całą zawartość. Gdy już był w stanie, to poszukał Zawhdruga i zobaczył co z nim.
-
Zapijanie kaca alkoholem nie było zbyt mądrym pomysłem, ale że Ty byłeś Orkiem, to nic nie stało na przeszkodzie, aby to zrobić. Idąc, a przy okazji wykonując okazałe zakosy i od czasu do czasu znów rzygając, zdołałeś opuścić swoje tymczasowe lokum. Na zewnątrz zastałeś większość Orków, w tym Twojego kompana, w większości urżniętych do nieprzytomności. Chwała Zgładzicielowi, że tamci ludzie trzymali wartę pod bramą, wystarczyłaby teraz garstka uzbrojonych chłopów i byłoby po Was.
-
Ocenił porę dnia i poszedł sprawdzić niewolników.
-
Były już okolice południa, bo z nieba lał się niesamowity skwar, a rzeka pełna zimnej wody obok kusiła jak nigdy. Nieco niewolnic ubyło, ale poza tym wszyscy są, żyją i wydają śmiertelnie przerażeni. W sumie o to chodzi.
-
No to nieźle w takim razie pochlali… A może by tak ich jeszcze bardziej nastraszyć?
– Niech najtłustszy i najgrubszy człowieczek mi tu podejdzie, kurwa. – ryknął, ale nie za głośno, bo jeszcze go bardziej łeb rozboli. -
Był taki jeden, mogłeś się tylko domyślać, że był tutaj sołtysem lub nawet okolicznym wójtem, niewielu innych chłopów mogłoby pozwolić sobie na posiadanie nadprogramowego tłuszczu, jak ten oto spocony i śmiertelnie przerażony człowieczek, który nawet do Ciebie nie podszedł, został zwyczajnie wypchnięty przez innych ludzi, którzy woleliby go poświęcić, aby nie tracić własnego życia. On zaś nie miał nawet odwagi na Ciebie spojrzeć ani podejść bliżej, niż na dzielącą Was odległość pięciu kroków.
