Góra Mroku

[Kubeł1001]

Bilolus1

Przez krótką chwilę Strażnik zastanowił się nad zrzuceniem zbroi…jednak opcja ta wydała mu się głupia i nierozsądna…ruszył zatem dalej, teraz nieco spowalniając swojego tempa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Mam dziwne deja vu…//
Dalsza podróż schodami przeszła Ci już bez problemów i stanąłeś wreszcie na płaskim jak stół wierzchołku Góry Mroku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

To miało być takie trudne…?‐ przeszła myśl przez jego głowę gdy rozejrzał się w poszukiwaniu czegokolwiek, ruszając bliżej środka

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nic, a przynajmniej na to wygląda.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydobył zatem kryształ ponownie i rozejrzał się wokół jeszcze raz trzymając go w dłoni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Świecił nader intensywnie, a po chwili odpowiedział mu blask w innym miejscu, na samym środku Góry.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Podszedł zatem bardzo blisko do owego środka i rozejrzał się za jego źródłem

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było to małe wgłębienie w skale.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował do niego sięgnąć

[Kubeł1001]

Kuba1001

Sięgnąłeś i nic się nie stało. Może warto umieścić tam kamień?

[Kubeł1001]

Bilolus1

Wydawałoby się że ktoś mógłby zostawić tam coś ładnego…‐ i tak też zrobił, delikatnie ułożył kamień przy szczelinie po czym spróbował go do niej włożyć ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się. Nic specjalnego nie działo się przez kilka chwil, a następnie góra zaczęła drżeć, aż nagle powoli wysunęło się z niej tuzin kamiennych trójkątów, rozstawionych idealnie po całej jej płaskiej powierzchni. Również minęła chwila, nim w górze pojawiły się małe żłobienia, ciągnące się od każdego z trójkątów do miejsca, w którym spoczywał kamień. Po chwili na trójkątach zaczęły się nawet formować litery, a nawet pojawiło się coś na kształt łańcuchów.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Spróbował sięgnąć po wszystkie łańcuchy, jeśli trzeba owijając je wokół swych rąk… po czym stojąc wciąż w środku spróbował je przyciągnąć do siebie ‐ oczywiście jeśli się dało… jeśli nie podchodził do każdego z trójkątów z osoba aby przeczytać co na owych jest zapisane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

To z łańcuchami się nie udało, były zdecydowanie za krótkie. Lecz odczytanie słów przyszło łatwiej, choć był to stary język, zapomniany i nieużywany, ale dzięki niemu poczułeś, że wraca Ci młodość, jakby dalej był ledwie tysiącletnim pędrakiem. Niemniej, na każdym trójkącie z osobna widać było nazwę dwunastu różnych ras i jedno słowo, które było wszędzie: Krew.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Strażnik skinął swa głową kilkukrotnie po czym zabrał się za schodzenie z góry… w jego głowie zrodził się plan, a dla wykonania go musiał odwiedzić kilka miejsc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zejście było znacznie łatwiejsze niż wejście, więc mimo trudności znalazłeś się na dole w jednym kawałku.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Tak też ruszył dalej całkiem spory kawałek od góry po czym…teleportował się do Axer.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Szkoda, że już tam odpisałem…
Zmiana tematu, zaczynasz.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Vader:
Nie pytałeś o nic, bo poniekąd nie mogłeś, ale i nie chciałeś. Fakt faktem, że jednak miałeś ich sporo, ponieważ Twój nowy przyjaciel o rozdwojonej jaźni (lub zwyczajnie obłąkany) zaprowadził Cię tu, na najwyższe wzniesienie Nirgaldu, jedno z większych w Elarid, a jednocześnie mające opinię przeklętego. Co ciekawe, nie byliście tu sami: Na płaskim jak stół szczycie spotkaliście wiele uzbrojonych po zęby Gnolli z symbolem czarnej ręki na hełmach, pancerzach i tarczach, którzy krzykami i batami poganiali niewolników różnych ras, którzy wydobywali na dole kamienie, a później wnosili je na szczyt, budując coś na kształt wrót lub przęsła potężnego mostu.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Tyle potencjalnych niewolników. Jednakże nie zrobił zupełnie nic, krocząc wraz z obłąkanym towarzyszem dalej. Głównie po to, by zobaczyć, czy odkryją się ostatnie karty i zrozumie, kto mu teraz ma prawo wydawać rozkazy.