Leśny Trakt

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Była z siebie zadowolona…przez moment. To było mało. Stanowoczo zbyt mało. Postarała się zasilić płomień ostatnimi emocjami. Żalem po stracie Ojca, wściekłością na Cześnika i Zielonych, strachem o własne życie, bitewnym pogromem. Były to złe emocje, ale właśnie nimi pragnęła zasilić ogień.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Płomień powiększał się z każdą chwilą i gdy machnęłaś ręką, poleciał daleko, niczym ognista kula. A potem kolejny i jeszcze jeden, szczęśliwie nie wywołując żadnego pożaru. Poza tym zaczęło robić się już szaro, a więc niedługo zacznie świtać, wypadałoby udać się wreszcie na spoczynek.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Minęło już tak dużo czasu? Zupełnie straciła rachubę. Ale była z siebie zadowolona. Wciąż była słaba, jednak silniejsza niż wcześniej. Udała się do łoża.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Solidne, jak na swoje szlacheckie standardy, wyczerpana zasnęłaś, budząc się dopiero kilka godzin później, nie rankiem, ale najpewniej przedpołudniem, może w południe lub później.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Roztarła oczy. Może to był tylko sen? Może jej ojciec wciąż żyje, a ona wcale nie uczyła się magii ognia? Spróbowała wytworzyć malutki ogień w dłoni.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, żywa manifestacja Magii w Twojej ręce jasno udowodniła, że wszystko, czego byłaś wczoraj świadkiem, było, niestety, jak najbardziej prawdziwe.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Przetarła twarz dłonią. Czemu koszmary stają się jawą, gdy nikt ich o to nie prosi? Westchnęła. Jakie było jej samopoczucie fizyczne?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czułaś się dobrze, już dawno doszłaś do siebie po przeżyciach w Ghadugh, niewiele różniłaś się, rzecz jasna pod względem fizycznym, od tej szlachcianki, która opuszczała wtedy tereny włości swego ojca wraz z zielonymi bandytami.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Huh… Wstała i doprowadziła się do względnego porządku. Po tym odszukała jakiegokolwiek służącego i zapytała:
‐ Czy Pan Gideon jest w dworze? ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zaprzeczył ruchem głowy i wskazał na jadalnię, a później pospiesznie wrócił do pracy, śpiesząc do kuchni.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Jadalnia? Czemu miałaby pójść do jadalni? Niemniej, tam się udała.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Okazało się, że dlatego, iż był tam Gideon, o którego pytałaś, kończył właśnie posiłek w towarzystwie Grenodra Harkla oraz Emilidy. Jak dostrzegłaś kątem oka, ta odsunęła się od niego, gdy weszłaś, a Gideon sprawnie zmienił temat rozmowy na jakąś błahostkę ze swojego życia przed przybyciem do Ghadugh.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Nie była podejrzliwa, ani nie czuła żadnych negatywnych uczuć wobec niej. Przecież wiedziała, jak wygląda relacja Gideona z pół‐orczycą. Dygnęła wobec gości, witając ich tak, jak zasady tego wymagają i dosiadła się do nich, przysłuchując się. Nie była natrętna wobec żadnego z nich, nie obserwowała nikogo, jednynie zamyśliła się nad własnymi sprawami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A więc jakie są Twoje plany na rozwój włości, panno Magna? ‐ zagadnął Cię wąsaty szlachcic, wytrącając z zadumy.
‐ Moi Orkowie zdobyli dworek Heśnika, a później wymordowali jego wojsko, pachołków i jego samego przed kilkoma godzinami. ‐ dopowiedział Gideon. ‐ Twoje ziemie znacząco się powiększyły.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Ale…Ona chciała rozmowy z Heśnikiem…Za późno. Wszystko za późno. Szkoda go, bo cokolwiek by zrobił, Densissima nie obwiniała go za śmierć Ojca, a przynajmniej nie w takim stopniu. O wiele większy żal i wściekłość czuła do samej siebie:
‐ To wspaniale, Gideonie. ‐ Skłamała z wymuszonym uśmiechem na twarzy:
‐ Jak sam Pan słyszał, moje plany są wyśmienicie wykonywane nawet bez mojego udziału ‐ Znów skłamała. Na myśli miała podboje Gideona ‐ Teraz należałoby sprawdzić stan nowych ziem, i w miarę możliwości, zainwestować i rozwinąć je. ‐ Kontynuowała, wymyślając naprędce odpowiedź.

//Wynaleziono już trópolówkę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową, zachęcając Cię, abyś przeszła do jakichkolwiek szczegółów, gdyż najwidoczniej ogólniki go nie interesowały.
//Pewnie.//

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Myśl Desi, myśl.

‐ Jeżeli ziemie okażą się żyzne, będzie można posadzić lepsze gatunki, a także liczyć na lepsze plony. Co za tym idzie, trzeba będzie zbudować spichlerze oraz młyny, a także należałoby sprowadzić osadników, by dobrych ziem nie marnować. Jeśli zaś okażą się mało żyzne, trzeba będzie ocenić, czy nie ekonomiczniej będzie na nich hodować trzodę, miast siać… ‐ Dosyć szybkim tempem odpowiedziała. Czy to, co mówiła, miało jakikolwiek sens? Chyba nie?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nikt nie wyglądał, jakby Twoje słowa kogoś rozbawiły lub zgorszyły, więc chyba Ci się udało.
‐ A ślub z Gideonem? ‐ zapytała, dla odmiany, kobieta. ‐ Jak rozumiem, musicie go przełożyć, ze względu na tak tragiczne okoliczności?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Mieszając niepewność z zapytaniem, spojrzała na Gideona:
‐ To jest kwestia…do przemyślenia. ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

Skinął głową, potwierdzając Twoje słowa.
‐ Otóż to. Tak się składa, że miałem o tym z Tobą porozmawiać, moja droga, ale nie chciałem przerywać Ci snu… Cóż, zajmiemy się tym później, moi Orkowie wzywają mnie na pobojowisko, muszę upilnować tę zieloną bandę. ‐ powiedział z lekkim uśmiechem i opuścił komnatę, a po chwili i cały dworek.