Posiadłość Cabrerów

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

‐Cofnij się ku*wa! ‐krzyknął do brata. Spróbował wymanewrować go susem w bok i przewalić go kopniakiem w plecy, używając do tego swej siły. Kto wie, może połamie mu coś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Plan był dobry, wykonanie beznadziejne, z racji małej odległości czubek wideł był już przy drzwiach, więc zamiast zwinnego manewru musiałeś cofać się przed trzema szpikulcami wymierzonymi w Twój brzuch. Ośmielony atakiem chłop, zaszarżował ponownie, tak samo, jak wcześniej.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

Dokonał kolejnego uniku w tył, po czym prześlizgnął się obok wieśniaka, chwycił krzesło i zamaszyście mu nim zaje*ał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało Ci się, ale na pańszczyźnianego chłopa, zahartowanego w trudach rolniczego żywota, który siłą rzeczy powinien potrafić bronić się przed drobniejszymi zagrożeniami, jak dzikie drapieżniki bądź mniejsze szajki bandytów, a do tego z dobrą motywacją, jaką jest ochrona mienia, rodziny i własnego życia, nie zrobiło to tak wielkiego wrażenia, jakiego byś oczekiwał… Owszem, dostał, a do tego porządnie, ale nie padł na ziemię w konwulsjach bólu bądź bez świadomości, ale zdołał się odwrócić i rzucić Ci się do gardła ze swoimi wielkimi łapskami, wydając przy tym iście zwierzęcy skowyt.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

Dokonał kolejnego uniku, po czym wymierzył mu dwa silne kopy w tzw. “rodzinne klejnoty”, czyli między nogi. To powinno go ostudzić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, a Ty możesz wreszcie fetować zwycięstwo i przyjąć należny Ci tytuł Pogromcy Wieśniaka.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

Chwycił wieśniaka za fraki i przygwoździł go do ściany.
‐Dobra, żarty się skończyły. Gadaj kto was namówił do buntu albo zrobię ci z mordy przecier pomidorowy. ‐rzekł, mając pięść w gotowości do zaje*ania mu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Jak na kogoś, kto obecnie ledwo utrzymywał przytomność przez dojmujący ból, był dziwnie milczący… Ciekawe czemu?

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

Zajeał mu z pięści dla upewnienia w twarz i puścił go, po czym spojrzał się na brata.
‐Wbijamy do następnej chaty. ‐wyszedł z chaty wieśniaka i zrobił kròtką wyliczankę, a następnie wjeał się z buta do wylosowanej chaty.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie potrafisz uczyć się na błędach, co nie? To, że raz Ci darowałem, nie znaczy, że będę się w to bawić cały czas.//
Tym razem drzwi były solidniejsze i nie ustąpiły, a Ty usłyszałeś najpierw głuche chrupnięcie, a potem falę przeszywającego bólu w kostce, który zaczął promieniować na całą nogę. Na domiar złego zachwiałeś się i upadłeś, na szczęście asekurowany przez brata, więc obyło się bez kolejnych uszkodzeń ciała.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

//Mówisz to do osoby grająca postacią‐poebem. A jako, że gra się poebem to trzeba myśleć jak poeb. Czaisz o co mi kaman?//
Syknął z bólu.
‐Nosz kuw…ajaj…cholera! Zasrane drzwi…eh. Stary, jak uważasz, te kilka zastrzelonych wieśniaków powinno im wbić do głowy, by płacili haracz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Tak, nawet nie musisz się zbytnio wczuwać.//
‐ Pewnie tak. ‐ odrzekł, wzruszając ramionami. ‐ Ale to można było chyba zrobić lepiej.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

//Sugerujesz że jestem poje*em?//
‐Na przykład?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//A nie?//
Nie odpowiedział, ale jego wymowne spojrzenie skierowane na Twoją nogę mówiło samo za siebie.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

//Nie komplementuj mi bo jeszcze się kutwa zarumienieje.//
‐Może faktycznie…eh, ku*wa jasna mać. Weź jak będziesz widzieć to zastrzel z dwa wieśniaki, dla pewności by haracz się zgadzał. ‐rzekł, po czym z trudnością wstał.
‐To jak, w drogę na chatę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Lepiej nie zabijać ich za dużo. ‐ odparł, ale bez przekonania, toteż rzeczywiście po chwili wypuścił kilka strzał do nieznanych celów.
Próbując wstać, jedynie pogorszyłeś sytuację, noga zaczęła boleć jeszcze bardziej, a Ty ponownie wylądowałeś na ziemi.
‐ I że ja mam Cię niby nieść? ‐ zapytał brat, ale chyba nie będzie mieć zbytnio innej opcji.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

‐Posrało? Daj jakiś kij czy dwa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tak też zrobił, a Ty mogłeś wreszcie stabilnie ustać, co było przyjemną odmianą, choć pewnie podróż w ten sposób potrwa trochę dłużej, niż zwykle.

[Kubeł1001]

ThePolishKillerPL

Udał się w drogę powrotną wraz z bratem do domu, w środku duszy przeklinając te drzwi które mu nogę rozwaliły.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Równie dobrze mógłbyś przeklinać własną głupotę, ale dałoby to tyle samo, co złorzeczenie drzwiom. Po jakimś czasie, oczywiście nieco dłuższym, niż pierwotna droga do wioski, wróciliście do swojego domu.