Martwe Bagna

[Kubeł1001]

Kuba1001

Goblin ściągnął z niej płytki pancerzyka, a potem zjadł całą gąsienicę nie zawracając sobie głowy zabijaniem jej czy dzieleniem na mniejsze porcje.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Aha.‐ pokiwał głową zrezygnowany po czym teleportował ich do pustki ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zanim to zrobiłeś zdążyłeś usłyszeć jak Goblin mówi:
‐ Gąsienica przysmak, a pancerzyk cenny i do mikstur.
//Trafiliście na Plugawe Ziemie. Zaczynasz.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

Bilo, Rafael, Lunaaax, FD_God:
Trafiliście w końcu na Martwe Bagna, jeden z przystanków Waszej podróży.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Idealne miejsce do wypoczynku. Co najgorsze to do wiecznego.‐ Rzekł ze swojego pseudo tronu.

[Kubeł1001]

Lunaaax

Ostrożnie stąpała po bagnach, uważając na wszystko. Rozejrzała się po okolicy.
‐ Bardzo urokliwe miejsce ‐ mruknęła cicho.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Prawdopodobnie to tu pożegnamy się z naszymi zapasami…i moim ukochanym fistaszkiem.‐ stwierdził Manfred wpatrzony w błoto pod swoimi nogami ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Potrzeba nam zasięgnąć języka, by znaleźć bezpieczną przeprawę.‐ stwierdził pół‐Wampir.
‐ To dawaj, jesteś w końcu je**nym Magiem, nie? ‐ burknął Van Helsing.
Tamten wzruszył jedynie ramionami i odszedł w sobie znanym kierunku, za nim poszedł Van Helsing, mrucząc do Manfreda:
‐ Będę miał go na oku.
Minął kwadrans, potem kolejny i jeszcze jeden. Jednak, wreszcie wrócili. Najpierw szedł łowca potworów, za nim Baku. W dłoniach trzymał kawał liny, jednak bardziej mogło ciekawić to co było na niej zawieszone…
Zasuszone zwłoki, ucięte w okolicach pasa. Widać było tam jeszcze nieco kręgosłupa, a lina pochodziła z pętli zaciśniętej na szyi nieszczęśnika.
‐ Oto Awar Rarik, Mag Mutacji i Nekromanta, rozczłonkowany i powieszony jakieś pół wieku temu. Znał okolicę jak własną kieszeń. ‐ wyjaśnił Baku.
Hobbit odwrócił wzrok, gdy Wampir położył zwłoki na ziemi i klęknął przed nimi. Krasnolud wpatrywał się w to z nienawiścią, Ork z ciekawością, a Elfka z uwagą. Walon i Drizzt byli obojętni, Arcymag kiwał głową z uznaniem, a Van Helsing nie spuszczał palca ze spustu swej kuszy.
Wampir zaczął mruczeć jakieś zaklęcie i gdy skończył wylał na okolice serca i do otwartej paszczy trupa jakiś zielono‐żółty płyn. Wstał, a po chwili ciałem wzdrygnęły konwulsje i zaczął drgać. Po chwili trup podniósł się na łokciach i skierował na każdego zaskoczone, piwne oczy. Baku chwycił za sznur i podniósł go, opierając sobie na plecach.
‐ Awar zdradzi nam bezpieczne przejście przez bagna. ‐ rzekł i odwrócił głowę by spojrzeć na ożywione zwłoki. ‐ Prawda? ‐ zapytał.
W odpowiedzi trup podniósł zasuszoną kończynę i wskazał na jakieś miejsce.
‐ Dwieście kroków w tę stronę, Ty cholerny mieszańcu. ‐ warknął.
‐ Haha, już go lubię! ‐ stwierdził ze śmiechem Walon.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Będziemy wieszać później jednego mutageniste drugi raz ? Wspaniale !‐ odparł ze śmiechem Von Carstein, jednak mimo lekko okazanej radości był gotów żeby spopielić ów twór magią światła ‐.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jesteście pewni, że nie próbuje zaprowadzić was w paszczę największego monstra żyjącego tutaj, tak? Bo ja bym się po kimś takim czegoś innego nie spodziewał…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Eliksir Mart’Nanundo. ‐ wyjaśnił Wampir pokazując Ci fiolkę. ‐ Musi odpowiedzieć na każde moje pytanie i nie może skłamać. ‐ dodał. ‐ Przynajmniej tak długo, aż eliksir działa.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Miejmy nadzieję, że alchemia nas nie zawiedzie, no to zabierajmy się stąd nim na coś tutaj natrafimy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Khy, khy. ‐ kaszlnął Awar. ‐ Ludzkie małpy. ‐ mruknął jeszcze, ale ucichły, gdy niosący go Wampir ruszył wskazaną ścieżką.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ktoś? Coś? Nie? ._.//

[Kubeł1001]

FD_God

//To oni są cicho, mówię ci.//

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Wiem, i to na ich odpisy liczę ;‐;//

[Kubeł1001]

Bilolus1

A Manfred, chociaż z pewną dozą niechęci za nim.

//The show must go on !//

[Kubeł1001]

Rafael_Rexwent

// Juthro będzie wyczepisty odpis na kilkanaście/kilkadziesiąt linijek Tylko wpierw wrócę z Technikum //

[Kubeł1001]

Lunaaax

Niepewnie podążyła za wampirem i Manfredem. Miała również dziwną odrazę do ożywionych zwłok, więc szła powoli i zachowała odległość kilku metrów od Awara.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ścieżka nie była zbyt łatwa do przejścia, ale lepsze to niż brodzić po pas lub szyję w bagnie. Szliście tak, dopóki Awar nie zakaszlał, a Baku stanął jak wryty.
‐ Nie jesteśmy tu sami. ‐ stwierdził ten drugi.
Van Helsing natychmiast chwycił swoją kuszę, Ork i Krasnolud dobyli toporów, Hobbit sięgnął po maczugę, Walon zacisnął dłonie na mieczu i szabli, a Drizzt na swych sejmitarach. Elfka naciągnęła na cięciwę swego łuku strzałę.