Wioska w Księstwie Orków

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwali głowami i wskazali na najbliższą karczmę.
‐ Tam? ‐ spytał Lote.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Nie ku*wa, na Plugawe Ziemie ‐ opowiedział ironicznie i skierował się w stronę karczmy idąc tam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Prosta orcza karczma, nieróżniąca się niczym od jakiejkolwiek innej, co najmniej wzbogacona o jakieś dz**** i tym podobne.

[Kubeł1001]

tadeusz999

To używamy Magii Umysłu żeby dowiedzieć się o karczmarzu o:

‐ wieku Orka;
‐ możliwościach bojowych;
‐ historii postaci;
‐ słabościach psychicznych;
‐ zainteresowaniach;

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ork nieco po trzydziestce, ale wciąż sprawny bojowo, jak każdy zielonoskóry, szczególnie dobrze włada toporami. Był członkiem jakiejś większej bandy łupieżców, aż w końcu zdobył tyle złota, żeby kupić sobie ten przybytek i osiąść w nim na stałe, zbiegło się to z utratą jego lewego oka… Lubił to, co każdy Ork, a o słabościach w sumie nic się nie dowiedziałeś.

[Kubeł1001]

tadeusz999

Zagadał do karczmarza:

‐ Witam. Ile wyjdzie sześć talerzy suchych ziemniaków?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Podrapał się po łbie, aby to wyliczyć oraz spróbować zrozumieć na ch*j Ci sześć talerzy suchych ziemniaków o tej porze…
‐ Z dwajścia złota, szefunciu? ‐ odparł po zakończeniu kalkulacji i rozważań.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ To świetnie, A ile wyjdzie pięć talerzy i jakiś owoc?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Też z dwajścia. ‐ powiedział o wiele szybciej, niż ostatnio, zapewne mając dość liczenia jak na jeden dzień.

[Kubeł1001]

tadeusz999

Zauważył zniechęcony ton karczmarza, i aby trochę podkręcić atmosferę, powiedział:

‐ Dawaj te ziemniaki i owoc ‐ dał 20 sztuk złota.

‐ To jest żarcie dla mnie. Jak się najem, to pójdziemy na targowisko i kupię coś dla was, niziołki ‐ odparł szyderczo do Lote i Enhera.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Hobbici może i chcieli protestować, ale nie mieli odpowiednio dużo odwagi, zamiast tego przeważył instynkt samozachowawczy i woleli siedzieć cicho, byleby tylko nie dostać w łeb.
Po kilku minutach dostałeś swoje zamówienie w postaci dorodnego jabłka barwy krwi oraz pięciu talerzy suchych ziemniaków, rzecz jasna zimnych, zgodnie z zamówieniem.

[Kubeł1001]

tadeusz999

To wpie**olił wszystkie ziemniaki i owoc jak najszybciej jak się da.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Takie coś nie było wzywaniem dla głodnego Orka, więc uporałeś się z tym nadzwyczaj szybko.

[Kubeł1001]

tadeusz999

Teraz nie poskąpiłbym czymś do picia.

‐ Masz wodę? Po ile osiem kufli? ‐ zagadał do karczmarza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Wodę? ‐ spytał, znowu zdziwiony Twoim zamówieniem i zaśmiał się głośno. ‐ Co z Ciebie, ku*wa, za Ork, że piwa albo Kosy Śmierci nie chcesz?

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Ch*j Ci w dupę. Jak Ci utnę narządy płciowe, to nie będziesz wyglądał jak Ork.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ty chyba, ku*wa, dawno w pysk nie dostałeś, hę? ‐ spytał, waląc jedną pięścią w ladę, a drugą składając do ciosu, który zapewne zaraz Ci wymierzy, zależnie od Twojej odpowiedzi i reakcji.

[Kubeł1001]

tadeusz999

Za pomocą Magii Próżni spróbował zagęścić powietrze wokół dłoni i nóg Orka tak, że ten z powodu wielkiego oporu stawianego przez powietrze nie mógł za wiele zdziałać.

‐ Czym chcesz mnie walnąć? Ku*asem?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Udało się, ale on nie zdawał sobie z tego sprawy, a przynajmniej do chwili, w której miał sprzedać Ci soczysty cios prawą pięścią. Gdy uświadomił sobie, że nijak może to zrobić, ponownie spróbował i warknął przy okazji.
‐ Co mi żeś do ch*ja zrobił?!

[Kubeł1001]

tadeusz999

W tym momencie pchnął Orka mieczem z całej siły w prawe ramię tak, aby go tylko zranić, nie zabić.
Piękna prowokacja… Będzie nas czterech. Zrobię małą armię. Idzie zgodnie z planem. ‐ pomyślał.
‐ Zastaw karczmę i pójdziesz z nami ‐ pokazał na Hobbitów. Za brak szacunku okazanego Magowi Umysłu i Próżni zostaniesz naszym niewolnikiem na jakiś czas. Wojowniku. Byłeś łupieżcą, mistrzem topora, zarobiłeś trochę złota, w potyczce straciłeś oko a karczmę rozkręciłeś na goleniu z kasy niewinnych. Wiem o Tobie tyle, a mogę zrobić jeszcze więcej i jak ze mną nie będziesz chciał pójść to i tak pójdziesz, bo zniszczę w Tobie wszelką determinację, abyś mi odmówił ‐ powiedział to bardzo spokojnym, lecz podniosłym tonem.