Heresh

[Kubeł1001]

FD_God

‐Więcej was matka nie miała?‐ Powiedział od razu starając się wzlecieć z dala od tej szarży, by zaraz następnie posłać w kierunku głowy stwora błyskawicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie wiedzieć czemu, tym razem Twoja Magia Cię zawiodła (może część jej zasobów samoczynnie przeszła do regeneracji ran?), przez co może i wzleciałeś w górę, a niedostatecznie wysoko, a to poskutkowało bolesnym kontaktem twarzą w twarz z Demonem, a właściwie to kontaktem ciała z rogami. Tak czy inaczej, zdrowo Ci je**ął, zaś gdy leżałeś na ziemi, zaczął ryć kopytami, być może już fetując tryumf, i po chwili rzucając się do kolejnej szarży.

[Kubeł1001]

FD_God

No, teraz już raczej mu się nie przyda lot, więc pozostaje jedynie schować swoje skrzydła z powrotem do ciała zbierając tym jakąś dodatkową energię, by z miejsca otoczyć się barierą i tym razem spróbować strzelić w łeb demona młotem z błyskawicą, rzecz jasna głównie stawiał tutaj energią na ofensywę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stawianie całej energii na ofensywę oznacza, że gdyby atak zawiódł, byłbyś martwy, nie mogąc wytworzyć odpowiedniej zapory. Na całe szczęście, jednak się udało, a Behemot zatoczył się do tyłu i po chwili upadł.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zdecydowanie za blisko…‐ Powiedział wzdychając, a teraz ruszył jakoś po ziemi już ku obozowi medyków, może teraz będzie mu to dane.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tym razem trafiłeś tam bez problemu, zaś Twój znajomy medyk, Liszaj, akurat nie był chyba niczym zajęty.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Trochę nie doceniłem tego Czarta.‐ Powiedział, gdy już do niego podszedł. Chyba będę tutaj stałym klientem.‐ Dodał jeszcze lekko się śmiejąc.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie wygląda to źle, ale pewnie jak zdejmiesz zbroję, to nie będzie już tak różowo, co nie?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Jak skończę to trzymać magią, to też nie będzie tak ładnie. A tu jeszcze trzeba dalej walczyć…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do ostatniego żołnierza, tak? ‐ spytał, wskazując na wolny stół operacyjny, w międzyczasie szykując narzędzia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uther ma swoją dumę, na pewno się nie wycofa. Trzeba czekać na dotarcie naszych sojuszników…‐ Powiedział od razu ruszając ku stołowi, by na nim usiąść czy też się położyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Obawiam się, że gdy tu dotrą, pozostanie im pogrzebać lub opłakać zmarłych i odejść.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Póki co sytuacja nie jest chyba, aż tak tragiczna… Co prawda ja zarządziłbym odwrót połączony z walką, ale oni dalej wolą utrzymywać pozycję.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tylko Uther tego nie chce, a wielu zachodzi w głowę, na co on jeszcze czeka. ‐ odparł i wrócił do Ciebie z słoiczkiem jakiejś maści i skalpelem. ‐ Sam pozbędziesz się zbroi czy ja mam to zrobić?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Uther jest wyjątkowo uparty, pewnie nawet jak już miałby tam zostać sam to dalej by walczył…‐ Powiedział, a następnie począł zdejmować swoją zbroję z torsu, bo innej raczej nie będzie musiał.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Od zawsze był taki? ‐ spytał, jednocześnie studiując Twoje obrażenia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Cóż, lepiej poznałem go tylko w czasie tej kampanii, ale widać że sprawia wrażenie upartego i kogoś kto prędzej zginie, niż się podda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oby wyszło mu to na dobre. ‐ mruknął, wstając. ‐ Nie jest źle, może i rana jest głęboka, ale ominęła wszystkie ważniejsze narządy, więc nie będę mieć z tym dużo roboty. ‐ dodał, odstawiając trzymane dotąd przedmioty na bok i mamrocząc powoli zaklęcie, które poskutkowało wypuszczeniem z palców mlecznobiałej mgły, która, po dotarciu do rany, przyniosła falę ulgi.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to co, kiedy znowu mogę wracać do walki?‐ Powiedział zaśmiawszy się nieco, rzecz jasna rzucił to dosyć ironicznie, bo wcale nie musi to zbyt szybko nastąpić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jeśli użyję swoich najmocniejszych zaklęć? Choćby zaraz.