Galera "Czarny Jastrząb"

[Kubeł1001]

Kuba1001

Było przynajmniej kilkunastu rannych, martwych doliczyłeś się siedmiu, nim podszedł do Ciebie kapitan.
‐ Może i to nie najtrudniejsza walka, ale zdecydowanie najdziwniejsza w mojej karierze.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Mogę powiedzieć to samo, na drugi raz przynajmniej trzeba będzie się upewnić, że są martwi.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dokładnie. Zaraz pewnie zbierzemy ciała swoich, a to podpalimy, bo nie znaleźliśmy tu niczego wartościowego.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Czyli straty na darmo, super… Wiadomo chociaż co z tą wyspą?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Z tą obok? ‐ zapytał, wskazując ruchem głowy. ‐ Nic ciekawego.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to jeszcze dodajmy do tego stratę czasu… Kiepski start na długi rejs.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niestety, raz się zyskuje, a raz traci.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Taki jest cykl życia… Może inne miejsce przyniesie jakieś profity.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Liczę na to. ‐ powiedział i udał się z innymi po trapach na pokład “Jastrzębia,” bo zapewne zaraz zaczniecie podpalać statek‐widmo.

[Kubeł1001]

FD_God

Pozostawił tę przyjemność reszcie załogi, pomógł najwyżej przenosić rannych czy też martwych sojuszników na pokład, o ile tak mieli zrobić.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I udało się, trapy zrzucono, a po chwili jakiś Mag Ognia i zwykli marynarze z pochodniami dokonali dzieła zniszczenia.

[Kubeł1001]

FD_God

//Jakiś mag, co?//
‐Widzę nasza załoga naprawdę poszerzyła się też od ostatniego razu… Jacyś nowi właśnie tam polegli?

[Kubeł1001]

Kuba1001

//No tak, Mag.//
‐ Pięciu żółtodziobów. Ofiary nadmiernego entuzjazmu. Dwaj pozostali popływali ze mną od jakiegoś czasu, ale nie mieli szczęścia.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Szkoda, że nie zobaczą jeszcze tak wielu rzeczy, mi przynajmniej udało się możliwie uratować naprawdę doświadczonego wojaka.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A kogo dokładnie?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Krasnoluda, który dzielnie trzymał się walcząc z kilkoma orkami, ale męstwo to coś czego im nie brakuje. Nie dowiedziałem się kto to, bo padł zaraz po tym jak ich załatwiliśmy.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dobrze wiedzieć. ‐ powiedział, patrząc jak okręt powoli zaczyna iść na dno.

[Kubeł1001]

FD_God

‐No to gdzie teraz kurs, znowu płyniemy w ogóle po ten akwamaryn?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, rannymi zajmiemy się po drodze, a martwym urządzimy marynarski pogrzeb.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Znowu płyniemy też w to samo miejsce czy teraz w jakieś inne?