Siedziba Księcia Krasnoludów

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś w pietę. Upadł, ale wstał i próbował uciekać dalej.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Księżuniu, nie ma co uciekać… pozwól że wyjmę ten nóż… mieczem ‐. przyśpieszył kroku, z nożem w pięcie raczej trudno uciekać c’nie ;v ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nie mógł zwiać daleko. Upadł i oparł się o skałę.
‐ Czego chcecie? Tytułów? Złota? Zamków? Mam to wszystko, a nawet więcej! Tylko zostawcie mnie w spokoju!!! ‐ błagał próbując wykaraskać się tej beznadziejnej sytuacji.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Wiesz ? Zawsze chciałem tytułu Barona ‐. powiedział wyrywając sztylet z pięty księcia ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście! Dostaniesz! Wszystko co chcesz! Coś… Coś jeszcze?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Znajdziesz mi nekromantę który wskrzesi moich ludzi, i najlepiej mojego dziadka nieboszczyka, tęsknię za nim .‐ powiedział wbijając nóż w nogę księcia ‐. I oczywiście daj mi swoją koronę a cię zostawię .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aaaa!!! Przestań, do cholery! Co ja Ci zrobiłem, że tak mnie traktujesz?!

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Oddaj mi koronę, a odejdę . Inaczej będę musiał zabrać ją z twego trupa, a przecież obydwoje tego nie chcemy ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A bierz ją! PO co mi ona! ‐ krzyknął rzucając Ci koronę.

[Kubeł1001]

Bilolus1

Baron złapał ją w locie

‐ Dziękuję . Jak mówiłem odchodzę . Walon, książę jest twój ‐. Baron wyszedł z jaskini nie odwracając się, skierował się w stronę kobiet ‐.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ CO?! NIE! NIE! NIEEEEEE!!! ‐ krzyczał książę słysząc imię Walona i widząc jego samego z toporem w ręku…
Kobiety były tam gdzie je zostawiłeś.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Teraz to ja potrzebuję waszej pomoc .‐ powiedział z już założoną na głowę koroną ‐. Znacie jakieś wyjście stąd ?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Niestety nie, ale pewnie można by kierować się tą rzeczką. Musi gdzieś prowadzić skoro Książę chciał nią uciec.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Dobra… poczekajmy na Walona, może mu to chwilę zająć .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale co on właściwie robi? ‐ zapytała córka.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Żegna się z księciem .

[Kubeł1001]

Kuba1001

Popatrzyły po sobie nie ukrywając lęku, ale nic nie powiedziały. Walon w końcu wrócił.
‐ Tak jak? Idziemy?

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Oczywiście, możemy pójść wzdłuż rzeki, książę chciał tak uciec więc i my raczej damy radę .

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Lepsze to niż cofanie się prze grotę pełną pająków i dół z lawą.

[Kubeł1001]

Bilolus1

‐ Więc chodźmy ‐. i zapewne cała grupa radośnie idąc wzdłuż rzeki starała się znaleźć wyjście ‐.