Miasto Gilgasz.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

‐ oczywiście, że pamiętam ‐ poszedł do dowódcy.
‐ chciałem zgłosić się do straży ‐ rzucił bezceremonialnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie. ‐ odparł równie chłodno, nawet nie zaszczycając Cię spojrzeniem. ‐ Mam braki kadrowe, ale to nie znaczy, że będę brać każdego, zwłaszcza jakichś kmiotów bez dyscypliny i kultury osobistej, którzy nawet nie potrafią zapukać. Jak Ty niby poradzisz sobie z rygorem w koszarach?

[Kubeł1001]

Mozimo

Martis wchodzi do środka ze swoimi fałszywym uśmiechem na twarzy. Postanawia pokręcić się po mordowni. Wyciąga jabłko z torby w celu zjedzenia go i siada na krześle obserwując reakcję innych.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Większość od razu spuściła wzrok, ale dalej łypała na Ciebie czujnie przynajmniej jednym okiem lub puszczała ukradkowo krótkie spojrzenia. Jedynie siedzący w samotnym stoliku w kącie karczmy Krasnolud w czarnej zbroi wciąż otwarcie Ci się przyglądał i odniosłeś wrażenie, że gdyby mógł tym wzrokiem zabić, to już dawno leżałbyś martwy na brudnej podłodze karczmy.

[Kubeł1001]

Mozimo

Martis postanawia zaryzykować i podejść do krasnoluda. ‐ Witam ‐ przywitał się Martis. ‐ Widzę, że wpadłem panu w oko ‐ powiedział. I czekał na reakcję krasnoluda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Był to zdecydowanie błąd, bo ten gość najwidoczniej nie wyglądał na takiego, który chciałby z Tobą rozmawiać, a co dopiero w sposób przyjazny.
‐ Ty chyba ku*wa jesteś nowy w tym mieście, hę? ‐ zapytał, jakby całkowicie ignorując to, co do niego powiedziałeś.

[Kubeł1001]

Mozimo

‐ Tak i domyślam się, że nie rozmawiam z byle kim ‐ odparł z podniesioną głową, nie dając się zastraszyć. ‐ Martis Swan, do usług ‐ pokłonił się.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Mówią na mnie Ponury Opój. ‐ odparł tylko i pewnie na miejscowym zrobiłoby to wrażenie, ale Ty mogłeś jedynie kontynuować rozmowę albo udawać, że rzeczywiście kojarzysz jego przydomek i zasługi.

[Kubeł1001]

Mozimo

‐ Wybacz mi, ale nigdy o tobie nie słyszałem, pochodzę z daleka‐ oznajmił. ‐ Mógłbyś powiedzieć mi ciut więcej o sobie? ‐ zapytał lekko zawstydzony swoim brakiem informacji.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

Ukłonił się.
‐ wybacz mi. Zapewniam, że potrafię podporządkować się władzy i nie będę w żaden sposób problemem.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mozimo:
Zapewne lubił opowiadać o swoich dokonaniach, ale gdy tylko otworzył usta, od razu je zamknął i zastanowił się chwilę.
‐ A czego Cię to tak ciekawi? Kto Cię przysłał, hę? Ile teraz dają za moją głowę, że się skusiłeś, śmieciu?
Ray:
Pokiwał głową i w końcu zaszczycił Cię spojrzeniem.
‐ I chcesz to zrobić, ponieważ moi ludzie uratowali Ci życie? Czy może chcesz się zemścić? Czy tez oba na raz lub coś jeszcze innego?

[Kubeł1001]

Mozimo

‐ Nikt mnie nie przysłał. Wyglądasz na ważną osobę w tym mieście. Od razu gdy cię ujrzałem pomyślałem, że jesteś kimś ważnym. Więc wypadało by być w dobrych stosunkach. ‐ Powiedział lekko podenerwowany.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak chcesz się na coś przydać, to idź i kup mi piwo, wtedy pogadamy. ‐ odburknął Krasnolud, ale wyglądał na mniej skłonnego do ścięcia Ci głowy toporem niż wcześniej.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

‐ Robię to głównie z palącej chęci zemsty, ale również chciałem odwdzięczyć się za waszą pomoc

[Kubeł1001]

Mozimo

Martis skinął głową i podszedł do barku kupić piwo. ‐ Jedno zimne piwo poproszę. ‐ powiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ray:
‐ Wcześniej byłeś tylko łowcą nagród czy zajmowałeś się też czymś innym, co mogłoby przydać się w tej robocie?
Mozimo:
Siedzący za ladą Goblin grzebał sobie między zębami miedzianym sztyletem, ale przerwał, aby nalać Ci złocistego, spienionego i zimnego trunku do kufla.
‐ To będzie ze trzy złota. ‐ powiedział, wyciągając rękę po monety.

[Kubeł1001]

Mozimo

‐ Dzięki. ‐ Powiedział, poczym zapłacił, wziął piwo i podszedł do krasnoluda aby mu je wyręczyć. ‐ Proszę oto twój trunek. Nie martw się niczego tam nie i dosypalem ‐ wręczył alkohol.

[Kubeł1001]

Kuba1001

W odpowiedzi jedynie prychnął, co równie dobrze mogłoby oznaczać, że dobrze o tym wiedział, jak i to, że jego organizm, zahartowany litrami wlanej weń wódki, Kosy Śmierci i Trollowego Grzmota oraz kilogramami kiszonych ogórków zniósłby każdą truciznę.
Niemniej, przyjął kufel i wychylił go do dna niemalże jednym haustem, ocierając dłonią usta i bujną, ale brudną i tłustą, brodę.

[Kubeł1001]

RayGuy_Player

‐ zajmowałem się głównie ściganiem oprychów, ale też trochę polowaniem

[Kubeł1001]

Mozimo

‐ Możesz mi teraz coś o sobie odpowiedzieć? ‐ Zapytał, dosiadłszy się do stołu.