Miasto Ur

[Kubeł1001]

FD_God

//Run Forest, Run!//
Tu nawet nie było mowy o zatrzymywaniu się, biegł najszybciej jak tylko potrafił szlakiem do Mineteled, liczył że cokolwiek tam siedzi pod ziemią to zdąży najeść się kawalerzystą, który został chwilę temu złapany, po drodze ucieczki rozglądał się za jakimiś skałami czy kamieniami, może cokolwiek by się znalazło.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

FD_God,

Nic cię nie goniło.

[Kubeł1001]

korobov

Ashoka podesła do Miasta.
‐No, Norbert, jak się czujesz?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Miasto jak miasto. Wystarczyło znaleźć wejście.

[Kubeł1001]

korobov

//Chciała się go zapytać o samopoczucie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Ale wiesz, że smok mówić nie umie i dal tego od razu przeszedłem do wątku z miastem?//

[Kubeł1001]

korobov

//Ale mógł zamruczęć, ugryźć, prychnąć… Z resztą, miedziane to żartownisie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Niech Ci będzie.//
Smok prychnął i skierował się w stronę miasta.

[Kubeł1001]

korobov

‐No ej…‐idzie za nim.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Ahsoka znalazła się tuż pod bramą miasta.

[Kubeł1001]

korobov

‐No nic Norbert, trzymaj się blisko.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Przed bramą stało kilku strażników, którzy na Twój widok przygotowali włócznie i wycelowali je w Ciebie.

[Kubeł1001]

korobov

‐Spokojnie, nie gryzie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Nie opuszczają włóczni i mówią coś w niezrozumiałym Ci języku.

[Kubeł1001]

korobov

Pokazuje na migi, żę nic nie rozumie.
‐A mogłam zostać w świątyni…‐ po elficku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
Tego jeżyka też nie rozumieją. Darli się tak głośno, że w końcu z miasta wyszedł niski i otyły facet ‐ zapewne oficer sądząc po kolorowych oznaczeniach na ramionach i piersi, a także po czerwono ‐ żółtym mundurze.
‐ Wy pie**olone dzikusy! Przez Was nie mam nawet chili spokoju! Co tym razem?! ‐ darł się do strażników.
Ci szybko wskazali na Ahsokę, a kiedy dowódca przyjrzał się osobie, z którą ma do czynienia od razu zmienił mu się wyraz twarzy i ton głosu.
Ukłonił się po czym powiedział:
‐ Witam szanowną panią w mieście Ur ‐ jedynym cywilizowanym miejscu na tej pustyni. Jestem Bark’Okes i czy mogę pani w czymś pomóc?

[Kubeł1001]

korobov

‐Pierwsza sprawa, chciałabym słownik, a druga, co oni krzyczeli? Niczego nie zrozumiałam.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Słowników jako takich nie mamy, ale ja mogę służyć szanownej pani za tłumacza. A jeśli chodzi o nich ‐ wskazał na strażników ‐ to porozumiewają się bardzo prymitywnym dialektem. Znaczyło to po prostu “Alarm! Intruz.” Lub coś w tym guście.

[Kubeł1001]

korobov

‐Z miłą chęcią, panie Bark’Okes‐ zdjęła kaptur‐ A tak z innej beczki, co oni tak nerwowo. Uciekł ktoś?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Korobov:
‐ Wydarzył się… mały incydent na naszym targu niewolników, ale wszystko jest już pod kontrolą. Mimo to nasi ludzie pozostają lekko… nerwowi.